Wanneer ken je elkaar?

als je aan elkaar bent voorgesteld ken je elkaar al wat

Naar mijn mening zul je iemand nooit door en door kennen. Iedereen houdt een stukje voor hem/haar zelf. Ook zul je na tig jaar samen nog een reactie op iets van je partner kunnen krijgen die je totaal niet had verwacht.

Je kent iemand nooit volledig dat is omdat de meeste mensen wel een stukje van hunzelf voor zichzelf houden.

Daarnaast veranderen mensen constant dus als je iemand kent is het een moment-opname. Als je iemand kent en dan 10 jaar niet ziet ken je die persoon niet meer zo goed als 10 jaar geleden.

Ik denk dat het goede antwoord op je vraag is: Je kent elkaar nooit volledig, maar je kent elkaar goed genoeg als je beide vindt dat je elkaar goed genoeg kent... ;-)

Je geeft zelf al antwoord:
Een maand is niet lang genoeg om iemand echt te kennen, maar uiteindelijk is een heel leven ook niet genoeg omdat veel mensen zichzelf niet helemaal blootgeven. Vrijwel iedereen blijft in meer of mindere mate een vreemde voor je.
Natuurlijk kun je voor jezelf wel zeggen wat voor jou belangrijk is om aan iemand te kennen. Als je iemand zijn onhebbelijkheden kent, dan ben je al een heel eind, omdat je dan die persoon al vaker in ontspannen toestand hebt gezien (dwz dat ie op dat moment even niet zijn best deed om zich goed voor te doen).

Maar ik wil je hier wel even aan het denken zetten: hoevaak komt het voor dat je verbaasd bent over iets dat je zelf doet, of zegt? Je kent jezelf nog niet eens... ;-) Hoe kun je dan een ander kennen, van wie je de gedachtegangen niet kent...

Dat ligt eraan wat je bedoeld met kennen. Kennen bestaat denk ik niet. Ik begrijp me zelf heel vaak niet. Ik doe wat ik denk dat het beste is, maar zelfs dat kan af en toe verkeerd aflopen. Dus hoe zou een ander me moeten kennen.
Aan de andere kant, al vrij snel kan je er achter komen wat je aan elkaar hebt. Het ligt een beetje aan waar je iemand voor nodig hebt. Maar een groot deel van je mening wordt al bepaald als je iemand voor de eerste keer ontmoet. Als je een trein instapt ga je altijd in de coupé zitten bij mensen die je vertrouwd. Niet dat je de mensen kent, maar je maakt al snel een analyse (onbewust) van de verschillende mensen en bepaald naast wie je wilt zitten en wie niet.

Er is veel meer dan een maand voor nodig om iemand een beetje te leren kennen. En ik geloof niet dat een mensenleven genoeg is om iemand echt te leren kennen.

Mensen groeien, door gebeurtenissen, levenservaringen, ontmoetingen. Dus zal niemand precies dezelfde persoon zijn als een jaar geleden, vijf jaar, tien jaar. Dit geld voor jouzelf eveneens.

Er zal altijd een stukje zijn wat je niet kent, al was het alleen maar omdat in mijn ogen iedereen wel een stukje voor zichzelf houdt. En daar is niets mis mee.

Ik geloof ook niet dat je kunt zeggen dat je jezelf helemaal kent, al denk je van wel. Er kunnen altijd dingen gebeuren waar je heel anders op reageert dan je zelf verwacht had. Dus als we onszelf al niet helemaal kennen, hoe kunnen we de ander dan echt kennen?

Misschien kun je als uitgangspunt nemen, dat je iemand op een bepaald moment kent op basis van wat je op dat moment samen deelt. En als dat goed is, is het voldoende.

Ik ken mijn man al sinds 1981 en we zijn al jaren getrouwd. We kennen elkaar door-en-door. Althans dat gevoel heb je van elkaar en voor het grootste gedeelte is dat ook zo.Toch kunnen we elkaar verrassen met een totaal andere reactie als je van elkaar verwacht. Al heb je iemand zelf gemaakt, zoals mijn zoon, dan nog is hij af en toe heel anders als je verwacht. Je zult elkaar dus nooit 100% kennen. Toch zal het geen vreemde voor je worden want daarvoor ben je teveel op elkaar afgestemd. Na een maand weet je natuurlijk nog niet hoe een ander in elkaar zit, hiervoor moet je eerst een tijd samenwonen. Dan leer je elkaar pas kennen en na een paar jaar ken je mekaar pas echt. Bedenk wel, al ben je 50 jaar samen, dan heb je nog geen garantie dat je bij elkaar hoort voor de rest van je leven. Zelfs dan kan het helemaal omslaan.

NOOITen dat is maar goed ook. Elkaar voor 100% kennen betekent dat je een kloon van iemand bent. En er is niets vervelender dan een kloon van iemand zijn. En waar zou de verrassing blijven in een relatie. Als mijn echtgenoot van te voren al wist wanneer ik een bloemetje mee zou nemen werd het wel een heel ongezellige boel. Soms zegt mijn vrouw wel eens: I know you so wel..., maar een week later zegt ze: dat had ik nou nooit achter je gezocht. En dat moet zo blijven. Daar komt nog bij dat mensen over hun leven behoorlijk kunnen veranderen, dus je blijft leren en aanpassen. Als je geen kloon van alkaar bent wil dat niet zeggen dat je vreemden voor el kaar bent. Juist de grote verschillen in karakter, etc. maakt een relatie zo waardevol.
Hoe iemand in elkaar zit heeft heel erg te maken met mensenkennis. Sommige hebben dat van nature, sommige doen daar een heel leven over. Maaaar, enige levenservaring kan daarbij geen kwaad. Dus veel met mensen omgaan en leren van hun goede en slechte dingen, veel reizen, luisteren, annaliseren, lezen en verwerken. En veel liefhebben....

Ik ken mezelf amper, mijn partner nog minder. Een maand is erg weinig om elkaar te leren kennen.

Je zult elkaar nooit geheel kennen. Zelfs jezelf zal altijd veranderen en onvoorspelbaar gedrag uitoefenen. Laat staan dat je anderen kunt kennen... Alleen oppervlakkig.

Nooit of meteen, dat ligt er maar net aan... Je kunt de ander nooit helemaal kennen en soms is de naam al voldoende om samen het liefdesspel te spelen, dus de naam kan al genoeg "kennen" inhouden om intiem te worden, dus waar ligt je grens...

Ik ken mezelf niet eens, laat staan mijn partner, laat staan een ander...

Mijn dame en ik zijn deze maand 50 jaar getrouwd(dank je wel) en ik moet zeggen dat we elkaar nog steeds verbazen,in dat oopzicht,dat je zegt: Dat had ik nou nooit achter je gezocht! Dus,nee,helemaal kennen doe je elkaar nooit.

Mijn voorganger peter..heeft al een goed antwoord gegeven wat helemaal klopt.Na jaren kun je je nog verbazen over je partner...Mijn man had nooit,maar dan ook nooit gedacht dat ik mijn rijbewijs zou willen halen.er was altijd weinig over gesproken maar diep in mijn achterhoofd zat deze wens.En op een dag heb ik een afspraak gemaakt voor rijlessen,man viel van zijn stoel van verbazing,maar ik heb het 2 jaar geleden wel gehaald.

nee een maand is niet genoeg dan ben je nog maar net begonnen om iemand te leren kennen!

Niet één maand, niet één jaar in géén tien jaar, en ga zo maar door.
Iemand die beweerd zijn partner door en door te kennen is ziende blind.
Onmogelijk dus.!

Je kent elkaar goed genoeg als je weet dat je de ander kunt vertrouwen, en op de ander kunt bouwen.
Dan is het altijd leuk als iemand je nog kan verbazen met dingen die hij/zij zegt of doet. Maar als dat vertrouwen maar blijft.

je kent elkaar als je veel van elkaar weet, en Iedereen heeft hier andere meningen over meestal na een maandje of 3 ken je elkaar wel goed genoeg.

je kent elkaar als je een beetje kan voorspellen wat de ander doet voelt of nog gaat doen

Over het algemeen ken je elkaar echt goed als je met elkaar opgroeit.

Dat is eigenlijk de enige manier om zo dicht bij iemand te staan dat je kan zeggen, ik ken je.

:-)

Toegevoegd na 4 uur:
* en natuurlijk hoeft dat niet te betekenen dat men elkaar gedurende het HELE leven goed kent, maar zeker als je samen opgroeit en zolang je samen bent :-)

Als 2 of meer personen hun diepste geheimen durft bloot te geven/vertellen. Dan denk ik dat je elkaar echt kent.

Als iemand zijn geheimen verteld dan kijk je over het algemeen pas echt in z'n ziel.

Overigens krijg je daar ook de beste vriendschappen van, als je elkaar veel verteld!!

je kent iemand het beste waarmee je jezelf het beste kan identificeren. Al zal je nooit helemaal hetzelfde zijn wat de ander betreft.

nooit... helemaal.
je kent elkaar maar niet 100%
hierdoor zijn al veel huwelijke gestrand bijv.

Ik ben met mijn partner gaan samenwonen toen wij elkaar 14 dagen kenden, want er kwam een etage vrij op een van de grachten in Amsterdam.

Wij zijn nu 43 jaar samen, maar wij kennen elkaar minder dan vroeger, omdat wij steeds zo veranderen.: Panta rei

Natuurlijk zien wij nu scherper dan vroeger en daardoor ontdek je steeds weer nieuwe lagen van iemands persoonlijkheid.