Ziekten

Mijn zoon m’n man en ik waren laatst in Kroatië op vakantie. M’n zoon en ik kregen dag erna, hele nacht last van diarree en overgeven. Ontzettend heftig, het begon met mijn zoon en na een uur starte het bij mij ook. Een raar dingetje, m’n zoon en ik hadden niet het zelfde gegeten, ook niet hetzelfde gedronken. Mijn man werdt overigens helemaal niet ziek.

Tien jaar terug ben ik overspannen geweest, en daar door had ik lichamelijke klachten. Nu heb ik ook klachten, overigens bekend wat de oorzaak is en niet overspannen. Het staat los van elkaar.

Toch wil ik niet dat de huidig arts weet dat ik overspannen ben geweest.
Kan hij dit wel inzien in een dossier wat bv centraal wordt opgeslagen tussen ziekenhuizen? Of is dit ziekenhuis gebonden en wordt normaliter niet de gegevens opgevraagd van een 'collega ziekenhuis'?

Ziekenhuizen werken overigens niet samen en liggen ook niet bij elkaar in de buurt.

Ik ken verhalen van meerdere mensen die dicht bij me staan die door nieuw werk op een kinderdagverblijf of basisschool ineens veel vaker ziek werden en een paar jaar later ineens niet meer. Ook ken ik iemand die sinds corona eigenwijs geen extra afstand neemt van mensen die verkouden zijn of zelfs griep hebben, maar hij lijkt nooit ziek meer te worden.

Ik weet dat het zeer onverstandig is om griep bewust op te zoeken en zal dat ook zeker niet willen suggereren of doen, maar ben toch nieuwsgierig geworden. Hoe kan het dat je door infectieriskant werk na een paar jaar ineens MINDER vaak ziek wordt dan voor je hier aan begon. Hoe kan het dat die vriend van mij juist door zoveel risico op te zoeken niet of amper ziek te worden? Loopt die vriend van mij risico's waar hij nu nog niets van merkt?

Ik merk dat ik dit donders interessant vind om te volgen, maar Google kan mij eigenlijk niets vertellen. Daarom vroeg ik mij af of hier kennis over is of onderzoeken over zijn gedaan.

Een verpleger zei een keer tegen mij dat catatonie niet kortdurend kan zijn en dat je wel een jaar dan in dezelfde houding kan zitten als het niet met lorazepam behandeld wordt en dat niet in beweging kunnen komen anders gewoon dissociatie is. Ik vroeg me af of milde catatonie bij om het even bij depressie/autisme/schizofrenie niet kortdurend kan zijn, dat je een paar uur 'vast zit' of is dat idd niet zo en kun je daar uit je zelf ook echt niet uit komen zonder hulp van bijvoorbeeld de eerste hulp? Ik dacht dat dissociatie meer psychisch is en catatonie meer fysiek en motorisch en dat catatonie meer ook lijkt op bijvoorbeeld bevriezen of verstijven van angst, maar dan dat de uren voorbij vliegen.
Dus klopt het dat je daar een jaar in zit als je niet geholpen word en je daar zelf niet uit komt?