Is het hebben van een tuin altijd al een gewoonte geweest in Nederland?

Nee. In het verleden konden alleen de adel, de rijken en de geestelijkheid zich een tuin permitteren. Pas in het begin van de twintigste eeuw begon men met de aanleg van stadstuinen. Naarmate de welvaart toenam werd toen de privétuin gemeengoed.

Het woord tuin komt van het woord omtuining.
In Zeeland hoor je nog wel eens, ik moet de tuin snoeien.
Daarmee wordt bedoeld de haag ( tuin )knippen.
Toen in een lang verleden de mensen gingen wonen in eenvoudige woningen, kwam er al snel de behoeft een stukje grond rondom de woning te beveiligen door het plaatsen van stokken ,takken, palen , hekken enz. ( de omtuining )
Het was bedoeld om vee binnen te houden en andere niet gewenste dieren buiten.
Zo is de tuin zoals wij die nu kennen ontstaan.
Later ging men kruiden die geneeskrachtig waren, binnen de tuin planten.
Nog wat later werden dat groente gewassen, bollen en knollen.
En pas heel erg veel later werden er ook `nutteloze´ planten geplant, de sierplanten.
Deze stonden voornamelijk in de voortuin en in de achtertuin kweekte men groente en fruit.
Pas de laatste 50 jaar werd het normaal dat ook de groente tuin een siertuin werd, zoals we die nu kennen.
Momenteel gaat de ontwikkeling precies andersom en beginnen veel mensen als hobby in een deel van hun achtertuin weer groente en fruit te kweken.