Hoe is het fout gegaan met de huizenmarkt?

Dat heeft alles te maken met een zeepbel, een vastgoedzeepbel in dit geval!

Een vastgoedzeepbel of onroerendgoedzeepbel is een economische zeepbel die periodiek voorkomt in vastgoedmarkten. Dit fenomeen wordt gekenmerkt door een snelle toename van de taxatiewaarde van onroerende zaken, zoals woningen, totdat een onhoudbaar niveau wordt bereikt ten opzichte van de financieringslast en (voor beleggers) het rendement, alsmede andere economische elementen. Het kan worden gevolgd door een snelle daling van de waarde van het goed (onder meer bekend als het instorten van de huizenprijzen of een vastgoedcrash) met als gevolg dat vele eigenaren een hypotheekschuld hoger dan de waarde van het bezit overhouden. Net als in andere economische zeepbellen wordt meestal pas achteraf (na de crash) het eind van de zeepbel bepaald....

De crisis begon bij agressieve Amerikaanse hypotheekverkopers. Zij zadelden armlastige burgers op met hypotheken die heel goedkoop leken (de eerste twee jaar waren de lasten laag), maar uiteindelijk veel te duur waren. Deze Amerikanen konden al snel hun hypotheek niet meer betalen en werden uit hun huis gezet – dat vervolgens door de bank met winst werd verkocht. Het was misschien zielig voor de arme huizenkopers die uitgeperst als een citroen en armer dan ooit tevoren achterbleven, maar banken willen in de eerste plaats geld verdienen. En dat deden ze dus.

Tot ineens de huizenprijs niet meer steeg. De banken maakten daardoor verlies op de verkoop van het huis en bleven met een restschuld achter. Daar was het financiële systeem niet op gebouwd. Het leek wel alsof iemand de onderste kaart verwijderde uit een groot kaartenhuis. Al had op dat moment nog niemand dat door.

Waarom zou ik last moeten hebben van een paar agressieve hypotheekverkopers in de VS?
Achter de Amerikaanse hypotheken bleek een ondoorgrondelijk en wankel financieel bouwwerk te schuilen. Dat bestond uit ingewikkelde leningen, die door financiële ingenieurs (een beroep dat de laatste jaren snel is opgekomen) waren opgetuigd, en verder eigenlijk onbegrijpelijk bleken voor ieder ander. Bovendien bevatten ze vaak meer risico’s dan was voorgespiegeld. De financiële wereld, die altijd zeer rationeel en geordend leek, toonde ineens haar labiele, manisch-depressieve karakter.

Banken vielen in de greep van de chaostheorie. Dat betekent dat het klapwieken van een vlinder in Brazilië genoeg is om een orkaan in Amerika te veroorzaken. In die orkaan zitten we nu. Banken raakten het vertrouwen in elkaar kwijt. Ze durfden geen geld meer aan elkaar te lenen. In bancaire termen: ze durfden geen leningen van elkaar te kopen. Deze vertrouwensbreuk is tot op de dag van vandaag niet hersteld.

Het vervelende is dat zo’n vertrouwensbreuk zichzelf in stand houdt. Als maar genoeg mensen geloven dat een bank zijn verplichtingen niet meer kan nakomen, en dus geen geld meer aan deze bank willen lenen, dan kán die bank zijn verplichtingen niet meer nakomen. De komende tijd zullen in de VS honderden banken omvallen, is de verwachting. Dat is slecht nieuws voor de mensen die er werken, voor de klanten van die banken, en voor de economie als geheel.

Toegevoegd na 2 minuten:
Dit is een citaat uit de volkskrant (zie bron).
Normaal houd ik niet zo van copy-paste antwoorden. Maar dit is zo'n mooi artikel, ik kon niet anders.

kort maar krachtig:

het nieuws riep: OOOH ER IS CRISIS!!!

en toen ging iedereen op zn geld zitten, waardoor de markt verzakte, waardoor er meer mensen zonder werk kwamen, en er nog meer mensen op hun geld gingen zitten..

aan de andere kant, als je 10 jaar terug goud had, en je verkoopt het nu, heb je 2x zoveel geld.. door al die onrust, wisselen sommige mensen hun zwakke euro, in voor goud.. de goudprijs is echter in tijden niet zo hoog geweest... ze kopen dus iets op piek prijs.. en dat was waarom men begon met het roepen van... CRISIS!!!!