Kenmerken van chronische oververmoeiheid?

Nee officiële kenmerken zijn er niet, sterker nog jij krijgt nooit bewezen dat je chronisch vermoeid bent als je chronisch vermoeid bent...

Het enige kenmerk dat je chronisch vermoeid bent is JOUW ERVARING van chronisch vermoeid zijn en meer kun je niet aantonen, op geen enkele wijze...

Het kan niet aangetoond worden, dus elke arboarts zegt dat het niet zo is, omdat het niet aangetoond kan worden...

Als je het echt hebt over chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) dan gaat het om de volgende symptomen:

De vermoeidheid duurt minstens zes maanden.
Er moet precies vastgesteld kunnen worden wanneer de vermoeidheid begonnen is
De vermoeidheid is niet het resultaat van overmatige inspanning
Rust brengt geen verbetering van de klachten
De vermoeidheid verstoort het normale functioneren van de patiënt

Bovendien moeten er voor de diagnose van het chronischevermoeidheidssyndroom minstens vier andere symptomen kunnen aangetoond worden uit de volgende lijst:

* stoornissen van het geheugen en van de concentratie
* spierpijn
* gewrichtspijn
* keelpijn
* hoofdpijn
* pijn in de klieren
* slaap waarvan je niet bent uitgerust
* na een inspanning een gevoel van onpasselijkheid.

De symptomen zijn uitgewerkt in diverse sets van criteria. De bekendste hiervan, en het meest gebruikt, zijn de CDC-criteria van 1994[3]. Deze luiden samengevat als volgt:

Hoofdcriterium: klinisch geëvalueerde chronische vermoeidheid die:
onverklaarbaar is;
continu aanwezig is, of herhaaldelijk terugkeert;
nieuw is, of een duidelijk begin heeft (niet het hele leven al aanwezig);
niet het resultaat is van voortdurende belasting;
niet duidelijk minder wordt door rust;
een aanzienlijke afname van het vroegere activiteitenniveau op het gebied van werk, studie, sociale of persoonlijke activiteiten tot gevolg heeft.
Nevencriteria: het tegelijkertijd voorkomen van tenminste vier van de volgende symptomen. Deze symptomen moeten allemaal een periode van tenminste zes achtereenvolgende maanden aanhouden of gedurende deze periode steeds weer terugkeren. Ze mogen niet reeds hebben bestaan voor de vermoeidheid begon.
de patiënt geeft aan dat hij of zij een verslechtering van het korte-termijn geheugen of van het concentratievermogen ervaart die zo ernstig is dat het een aanzienlijke vermindering van het vroegere activiteitenniveau op het gebied van werk, studie, sociale of persoonlijke activiteiten tot gevolg heeft;
zere keel;
gevoelige cervicale of axillaire lymfeklieren;
spierpijn;
hoofdpijn die qua vorm, patroon en ernst nieuw is;
slaap waar de patiënt niet van uitrust;
na inspanning malaisegevoel dat meer dan 24 uur aanhoudt;
pijn in verschillende gewrichten zonder zwelling of roodheid.
Uitsluitingscriteria: de diagnose CVS mag niet worden gesteld als de vermoeidheid kan zijn veroorzaakt door:
een bekende aandoening die vermoeidheid als gevolg heeft (moet dus worden onderzocht);
een ernstige depressie met psychotische of melancholische kenmerken;
medicijnen met vermoeidheid als bijverschijnsel;
eetstoornissen (anorexia, boulimia of ernstige vetzucht);
misbruik van alcohol of andere middelen.
Op deze criteria is onder andere de volgende kritiek mogelijk:

de chronische vermoeidheid is niet (langer) onverklaarbaar. Sinds 1994 is er veel bekend geworden over de ziekte myalgische encefalomyelitis;
(onder andere) het belang van inspanningsintolerantie is onderbelicht in vergelijking met andere criteria voor CVS, waardoor slechts ongeveer de helft van allen die aan deze criteria voldoen lijdt aan de ziekte ME [4].
Inmiddels beschouwt het CDC inspanningsintolerantie als het hoofdkenmerk van CVS[5].

Men spreekt pas van het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) wanneer er geen lichamelijke verklaring voor de vermoeidheidsklachten gevonden wordt, de klachten gepaard gaan met begeleidende verschijnselen (zoals spierpijn, gewrichtspijnen, slaapklachten, concentratieproblemen, malaiseklachten na inspanning) en ernstige beperkingen in het dagelijks leven en de klachten en beperkingen ten minste 6 maanden bestaan. Nederland telt tussen de 30.000 en 40.000 CVS patiënten (Gezondheidsraadrapport, 2005).

Chronische vermoeidheid in samenhang met een ernstige of chronische ziekte komt echter vaker voor, namelijk ruim tweemaal zovaak als CVS. Het gaat dan bijvoorbeeld om vermoeidheid na kanker, vermoeidheid bij multipele sclerose, spierziekten, reuma of andere chronische ziekten. Hier mag men dus niet van CVS spreken.

Op deze beide doelgroepen, tesamen meer dan 100.000 patiënten in Nederland, richt zich het Nijmeegs Kenniscentrum Chronische Vermoeidheid (NKCV). Het Kenniscentrum heeft als taken: kennisvermeerdering, kennistoepassing en kennisoverdracht.