Waarom zitten er labeltjes in kleding en is het niet gewoon geprint aan de binnenkant?

Dat heeft te maken met hoe de kleding gemaakt wordt. En dan van oudsher, want vandaag de dag zou het technisch misschien best mogelijk zijn, al is het niet per definitie wenselijk.
De kleding wordt in vaak grote oplage gemaakt, net als de labeltjes. Bakkenvol merken- en maten- en wasetiketten liggen bij de naaisters op tafel (want al is het geïndustrialiseerd werk, er komt nog steeds heel veel handwerk bij kijken). Vroeger werden ook al die labels geborduurd (niet met de hand, hoor), tegenwoordig bedrukt.

Zo maakt een naaister een hele set pakweg broeken in 5 maten, en bij elke serie worden de juiste labels ingenaaid. De patroondelen voor die kleding worden machinaal gesneden. Vandaag de dag zou er best een merkje op geprint kunnen worden, maar vroeger zou dat met de hand gebeurd moeten zijn, en dat is natuurlijk veel te bewerkelijk (lees : duur).

Bovendien zijn er meer bezwaren : een opdruk kan doordrukken, of niet leesbaar zijn op niet effen en donkere stoffen, en voor mensen die in de kledingindustrie werken (ook degenen die het verpakken ,transporteren, distribueren, in de winkel hangen enz.) is een separaat label in een contrasterende kleur veel sneller te zien en dus te verwerken. Ook in de winkel 'zoekt' het makkelijk.

De enige die echt niet blij is met het label, is de drager. Hoewel, als je er niet zo gevoelig voor bent, is het ook wel handig om snel te zien welke kant voor of achter is. Vooral al mijn (sluitingloze) broeken zijn een RAMP als er geen label in zit of - erger- een label in een willekeurige zijnaad. Labels horen middenachter. Punt. Al dat creatieve gedoe....

En heb je er wel last van, dan knip je ze er zo uit. Niet trekken, want dan trek je soms het hele kledingstuk kapot. Vooral goedkope kleding heeft nog wel eens van die harde, nylon, bedrukte etiketten ; brrrrrr. In duurdere kleding gaat het vaak om beter ingenaaide betere kwaliteit labels.