Wanner heb ik de meeste stuwkracht?

De stuwkracht van een schroef is onafhankelijk van de diepte van de schroef onder de waterspiegel.

Overigens is 10 cm diepte natuurlijk niet diep genoeg, daar de schroef dan lucht aan kan gaan zuigen waardoor het rendement wordt verlaagd. Een schroef die dicht bij het wateroppervlak zit, kan als het schip in hevige golfslag vaart, af en toe boven water komen en doorslaan. Dat wil zeggen dat het toerental van de motor en dus ook de schroef plotseling toeneemt, hetgeen schadelijk is voor de gehele voortstuwingsinstallatie.

De scheepsschroef bestaat uit op een naaf geplaatste bladen die een schroefoppervlak beschrijven, vergelijkbaar met een ventilator of een vliegtuigschroef. Doordat de bladen onder een hoek staan ten opzichte van de aanstroomhoek wordt een liftkracht opgewekt. Deze liftkracht heeft een voorwaartse component, de stuwkracht, die een schip voortstuwt.
De spoed van een schroef is de afstand die deze afgelegd zou hebben indien deze in een vaste stof zou ronddraaien, vergelijkbaar met schroefdraad. De spoed wordt bepaald door de hoek die de bladen maken met de schroefnaaf. Dit heeft invloed op de stroomsnelheid waarmee het water de schroef verlaat. In vloeistof legt de schroef een minder grote afstand af. Het verschil wordt slip genoemd.

Het is de spoed met bijbehorende liftkracht die de stuwkracht bepaald en de draaisnelheid van de schroef maal de spoed leveren die de snelheid van een schip bepaald.

Hoe verder (dieper) de schroef van het bevestigingspunt van de aanhangmotor zit, des te groter het koppel wordt die de schroef op het schip uitoefent. Dit heeft tot negatief gevolg dat het schip met zijn achtersteven naar beneden en de voorsteven naar boven (uit het water) wordt gedrukt, wat in extra weerstand resulteert. De schipper zeggen "dat het schip tegen de berg opvaart".

Een schroef dient dus zo hoog mogelijk geplaatst te worden, maar niet zo hoog dat hij boven het water uitkomt.