Waarom wordt er bij veel wiskundige vraagstukken eigenlijk een x gebruikt?

Bij wiskundige vraagstukken wordt het hele alfabet gebruikt. In hoofdletters en in kleine letters. En in de natuurkunde ook nog het griekse alfabet.

Er wordt in formules over het algemeen een x gebruikt, en als die in één vraag al gebruikt is gaan ze vaak eerst naar de y en de z.

Ik heb nog nooit gehad dat er gewoon een h of zoiets werd gebruikt.

h kom je nog wel eens tegen in definities van limieten en afgeleiden enzo (waarbij die h dan een willekeurig kleine hoeveelheid voor moet stellen), maar niet snel als 'primaire variabele', nee.

Misschien oorspronkelijk gewoon het kruisje dat je invult als iets onbekend is. Zo van "ik ben het niet vergeten in te vullen, maar ik weet het niet".
Eén onbekende was dus "x", de tweede onbekende werd als vanzelf "y", waarna het hek van de dam was en alle letters gaandeweg aan de beurt kwamen.

overigens is het wel zo handig om met veelal dezelfde letters te werken, wat de oorsprong van het gebruik van die letters ook is. Dat f _doorgaans_ een functie aanduidt, _x_ doorgaans een onbekende of een variabele van een functie, dat we een hoek _doorgaans_ met een griekse letter aangeven, etc etc etc. Het zou toch een stuk minder prettig lezen -veel vermoeiender- als in een tekst de ene keer een functie met f(x) werd aangeduid, en in een volgend hoofdstuk een gelijksoortige functie ineens met a(w) werd aangeduid, en het hoofdstuk daarop weer met functie(variabele), etc.