Is er over de hele wereld dezelfde vorm regenboog?
4.1K
4.1K keer bekeken
Geef jouw antwoord
Het beste antwoord
Stel u voor een enorme frietzak. Zo’n puntzak dus, maar dan wel heel mooi rond gemaakt.
Uw oog is precies in het puntje van de frietzak, en de zak wijst met de punt achter uw hoofd altijd recht naar de zon toe.
De zak is denkbeeldig, dus dat een groot deel onder de grond steekt, dat maakt niet uit. Daar zie je die toch alleen maar denkbeeldige puntzak dus al helemaal niet.
Je ziet hem zelfs bijna nergens, behalve waar er ergens vochtdruppeltjes van een plaatselijke bui in de lucht zijn, druppeltjes die door de zon beschenen worden. Dus je kunt alle stukken papier van die hele grote zak, waar ze niet in die vallende en zwevende regendruppeltjes steken, eigenlijk in gedachten wegknippen.
Alleen waar dát gedeelte van de puntzak is kun je hem zien, en dan alleen als dun randje (want je oog kijkt vanuit het puntje van de zak tenslotte).
Daarom zie je het restant van de verknipte zak als een deel van een boog aan de hemel.
Als de zon laag staat achter je, dan zie je een grote boog, die behoorlijk hoog in de lucht reikt (tenminste, voorzover daar druppeltjes zijn die door de zon beschenen worden).
Als de zon hoog staat, dan is er maar een klein stukje van de rand van de denkbeeldige puntzak zichtbaar bóven de horizon. Dus hoogstens een klein boogje, laag boven de horizon.
Maar de vorm is dus altijd een deel van een cirkel.
En soms (op een bergtop met een zonbeschenen bui boven en in het dal voor je neus) kan het weleens een volledige cirkel zijn. Ook op een hoge toren, of in een vliegtuig kun je dat hebben.
En de plaats van de cirkel hangt dus af van de plaats van de zon achter je, en de regenbui vóór je.
In de tropen zal de zon nogal eens hoog aan de hemel kunnen staan. Maar ook daar heb je bij zonsopkomst en ondergang momenten dat de zon laag staat. Dus eigenlijk is de regenboog overal op aarde gewoon telkens een deel van een cirkel.
Toegevoegd na 32 minuten:
Tekeningetje van opzij gezien met de zon links.
Foto uit een klein vliegtuig onderlangs de vleugel genomen met de zon in de rug.
Toegevoegd na 45 minuten:
Afbeeldingen toevoegen wil nu weer niet lukken, dus daarom maar zo:
Tekeningetje van opzij gezien met de zon links:
http://www.asu.edu/courses/phs208/patternsbb/PiN/mod/light/opticsnature/diagram2.gif
Foto van een ronde regenboog uit een klein vliegtuig onderlangs de vleugel genomen met de zon in de rug:
http://ceravoloimages.com/images/gallery3/atmospheric_optics/360_rainbow.jpg
Uw oog is precies in het puntje van de frietzak, en de zak wijst met de punt achter uw hoofd altijd recht naar de zon toe.
De zak is denkbeeldig, dus dat een groot deel onder de grond steekt, dat maakt niet uit. Daar zie je die toch alleen maar denkbeeldige puntzak dus al helemaal niet.
Je ziet hem zelfs bijna nergens, behalve waar er ergens vochtdruppeltjes van een plaatselijke bui in de lucht zijn, druppeltjes die door de zon beschenen worden. Dus je kunt alle stukken papier van die hele grote zak, waar ze niet in die vallende en zwevende regendruppeltjes steken, eigenlijk in gedachten wegknippen.
Alleen waar dát gedeelte van de puntzak is kun je hem zien, en dan alleen als dun randje (want je oog kijkt vanuit het puntje van de zak tenslotte).
Daarom zie je het restant van de verknipte zak als een deel van een boog aan de hemel.
Als de zon laag staat achter je, dan zie je een grote boog, die behoorlijk hoog in de lucht reikt (tenminste, voorzover daar druppeltjes zijn die door de zon beschenen worden).
Als de zon hoog staat, dan is er maar een klein stukje van de rand van de denkbeeldige puntzak zichtbaar bóven de horizon. Dus hoogstens een klein boogje, laag boven de horizon.
Maar de vorm is dus altijd een deel van een cirkel.
En soms (op een bergtop met een zonbeschenen bui boven en in het dal voor je neus) kan het weleens een volledige cirkel zijn. Ook op een hoge toren, of in een vliegtuig kun je dat hebben.
En de plaats van de cirkel hangt dus af van de plaats van de zon achter je, en de regenbui vóór je.
In de tropen zal de zon nogal eens hoog aan de hemel kunnen staan. Maar ook daar heb je bij zonsopkomst en ondergang momenten dat de zon laag staat. Dus eigenlijk is de regenboog overal op aarde gewoon telkens een deel van een cirkel.
Toegevoegd na 32 minuten:
Tekeningetje van opzij gezien met de zon links.
Foto uit een klein vliegtuig onderlangs de vleugel genomen met de zon in de rug.
Toegevoegd na 45 minuten:
Afbeeldingen toevoegen wil nu weer niet lukken, dus daarom maar zo:
Tekeningetje van opzij gezien met de zon links:
http://www.asu.edu/courses/phs208/patternsbb/PiN/mod/light/opticsnature/diagram2.gif
Foto van een ronde regenboog uit een klein vliegtuig onderlangs de vleugel genomen met de zon in de rug:
http://ceravoloimages.com/images/gallery3/atmospheric_optics/360_rainbow.jpg
10 jaar geleden
Andere antwoorden (2)
Een regenboog is altijd een cirkel, maar omdat je meestal dicht bij de horizon staat, zie je alleen maar de bovenste helft van die cirkel. Als je op een heel hoog punt staat, kun je soms de hele cirkel zien. Soms zie je ook een dubbele regenboog, dan is de buitenste boog minder fel dan de binnenste.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee, als je in detail kijkt niet. En eigenlijk is er bijna altijd een dubbele regenboog doordat je tweemaal breking hebt, maar meestal is de tweede regenboog niet zo goed zichtbaar. Naargelang de zuiverheid van het water, verschilt de regenboog ook en ook de luchtgesteldheid (hogere lagere dichtheid, opnieuw meer zeewater in de lucht, koude polaire lucht is ook anders dan de warme regenlucht die veel meer water kan herbergen in de tropen) kan een lichte afwijking geven, maar dit moet je toch al meten in kleinere hoeveelheden.
Samengevat zie je de regenboog als volgt door de verschillende brekingsindexen van kleuren binnen het spectrum dat we 'wit licht' noemen (mooie CD van Borsato met al die in verschillende kleuren door zijn leven ging ook).
Ik geef de brekingsindex mee van zoet water (niet van zout water boven zee):
Rood = golflengte 650 nanometer, brekingsindex iets meer dan 1,33
Blauw = golflengte 450 nanometer, brekingsindex al meer dan 1,34
Dus dat zorgt voor een hoek in de primaire regenboog van 42,35 graden voor rood en voor 40,91 graden voor blauw (ROGGBIV zijn kleuren regenboog om volgorde te kennen).
En dat zorgt voor een hoek in de secundaire regenboog van 50,58 graden voor rood en voor 52,99 graden.
Vanuit een vliegtuig zie je dan ook dezelfde hoek aan de onderzijde tot zelfs een cirkel.
Maar die hoek kan een klein beetje verschelen omdat ook de lucht gebroken kan worden. Daarom ziet de lucht zelf er trouwens blauw uit aan onze hemel, of grijs 's avonds, of wordt de zon zo mooi rood bij zonsondergang en meer nog: ziet de zon en de maan laag bij de horizon er zoveel groter uit dan ze in werkelijkheid is (is deels subjectief, maar met een fototoestel merk je soms ook dat verschil).
Maar hier gaat het vooral over breking in water.
Tot slot, ook de helderheid is niet altijd hetzelfde. Het vermelde zoute water (met andere brekingsindex) doet soms ook wat minder licht na spiegeling terugkeren. Hoe zuiverder het water, en hoe donkerder de wolken op de achtergrond, hoe mooier je regenboog.
Net zoals het gevoel voor elke mens op elke plaats van de wereld en zijn subjectieve ingestelheid elke regenboog miljoenen keren anders maakt.
Was het de bedoeling een uitgebreid antwoord te krijgen of een algemeen?
Samengevat zie je de regenboog als volgt door de verschillende brekingsindexen van kleuren binnen het spectrum dat we 'wit licht' noemen (mooie CD van Borsato met al die in verschillende kleuren door zijn leven ging ook).
Ik geef de brekingsindex mee van zoet water (niet van zout water boven zee):
Rood = golflengte 650 nanometer, brekingsindex iets meer dan 1,33
Blauw = golflengte 450 nanometer, brekingsindex al meer dan 1,34
Dus dat zorgt voor een hoek in de primaire regenboog van 42,35 graden voor rood en voor 40,91 graden voor blauw (ROGGBIV zijn kleuren regenboog om volgorde te kennen).
En dat zorgt voor een hoek in de secundaire regenboog van 50,58 graden voor rood en voor 52,99 graden.
Vanuit een vliegtuig zie je dan ook dezelfde hoek aan de onderzijde tot zelfs een cirkel.
Maar die hoek kan een klein beetje verschelen omdat ook de lucht gebroken kan worden. Daarom ziet de lucht zelf er trouwens blauw uit aan onze hemel, of grijs 's avonds, of wordt de zon zo mooi rood bij zonsondergang en meer nog: ziet de zon en de maan laag bij de horizon er zoveel groter uit dan ze in werkelijkheid is (is deels subjectief, maar met een fototoestel merk je soms ook dat verschil).
Maar hier gaat het vooral over breking in water.
Tot slot, ook de helderheid is niet altijd hetzelfde. Het vermelde zoute water (met andere brekingsindex) doet soms ook wat minder licht na spiegeling terugkeren. Hoe zuiverder het water, en hoe donkerder de wolken op de achtergrond, hoe mooier je regenboog.
Net zoals het gevoel voor elke mens op elke plaats van de wereld en zijn subjectieve ingestelheid elke regenboog miljoenen keren anders maakt.
Was het de bedoeling een uitgebreid antwoord te krijgen of een algemeen?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Deel jouw antwoord