Hoe wordt voorkomen dat bij een tandradtrein de nokken niet tegenover elkaar uitkomen ?. Zie uitleg

Er zijn diverse tandwielen in gebruik. Sommige zijn " gehoekt" , anderen meer conisch afgesneden.
Je kunt het vergelijken met de raderen in een ouderwetse klok. Door de vorm en de kracht die erop staat, zijn ze "gedwongen" op de juiste positie te komen.
In de bijlagen is veel te vinden over werkende schaalmodellen.

De Zwitserse tandradtrein:
Men maakt tot 3% helling gebruik van adhesie, bij meer stijging wordt er gebruik gemaakt van tandrad.
Er zijn verschillende typen tandrad. Onder andere bij de FO en de BVZ wordt gebruikt gemaakt van het systeem Abt. Dit systeem bestaat uit 2 rijen tanden die naast elkaar tussen de rails liggen, waarbij de ene tand een 'halve tand' verschoven is ten opzicht van de andere tand. Dit heeft als grote voordeel dat er met een hogere snelheid in een 'tandradsectie' gereden kan worden. Deze snelheid bedraagt 35 km/h.

Tegenwoordig is het inrijstuk van het tandrad voorzien van 'rollen' om het inrijden zo soepel mogelijk te maken en daarbij het tandrad minder te beschadigen.
De MGB is en blijft onderdeel van de 'langzaamste sneltrein ter wereld' de en rijdt van Zermatt op 1604 meter tot St. Moritz op 1775 meter boven NAP over de Oberalp-pass op 2033 meter.

Alleen op de onderste foto van deze link http://www.tandrad.nl/plaatjes/slides/inrijspoor.html is goed te zien hoe het werkt: namelijk enigszins met grof geweld (dat echter slim benut wordt).
Het tandwiel komt eerst op lage tandjes in een gedeelte van de tandheugel (tandstaaf) dat verticaal ingedrukt kan worden maar in lengterichting verankerd ligt. Daar gaat de as dus inderdaad soms precies óp de tanden van de tandstaaf lopen. En dat was de kern van de vraag: dus hoe wordt dat tand-op-tand-lopen hier opgelost?

Doordat het begin van de tandstaaf verend is uitgevoerd, zal deze in geval van tand-op-tand-lopen wat naar beneden gedrukt kunnen worden. Daardoor rolt de betreffende aangedreven as tijdelijk zowel over de gewone wielen, als over de toppen van de tanden van het tandwiel.
Dit betekent dat dat “middenste” wiel van de as tijdelijk rolt over een grotere omtrek dan de gewone “zijwielen”.
Door dat rollen over een grotere omtrek zal het middenste wiel een grotere afgelegde weg proberen te rollen dan de zijwielen. Net als bij een op zijn kant liggend plastic automaatbekertje dat altijd in een bocht wegrolt. Dat betekent dat de tandwieltanden bij het op de tandstaaf komen een beetje verder naar voren proberen te reizen ten opzichte van de tanden van de tandstaaf, en na een aantal tanden zal het tandwiel dus vanzelf gesynchroniseerd zijn met de tanden van de tandstaaf, anders gezegd: de tanden zullen uiteindelijk gaan terechtkomen boven de uitsparingen tussen de tanden van de tandstaaf, waardoor die aanvankelijk verend ingedrukte tandstaaf terug omhoog veert en de tanden in de gewenste aangrijping gekomen zijn, zonder dat de gewone wielen hiervoor hoeven te slippen op het oppervlak van de rails.
http://www.tandrad.nl/Downloads/BVZ1.wmv

De extra aangebrachte hoge contrarails lijken daarbij bedoeld te zijn voor het geval dat het inveren van de tandstaaf bijvoorbeeld door ijsvorming onder die tandstaaf (zoals bij de modelbaan op de bovenste foto) of door daar ongelukkig terechtgekomen ballaststeenslag niet volledig lukt: in dat geval lijkt het denkbaar dat de as op het middenwiel en één zijwiel gaat rollen, hetgeen voor het meest ontlaste zijwiel aanleiding zou kunnen zijn om op de flens (spoorkrans) te gaan lopen met eventueel ontsporing als gevolg. De hoge contrarails verhinderen het zijdelings verschuiven van de as, net zoals gewone contrarails dat doen naast het puntstuk van een wissel.