Hoe werkt een CD-rom, wat doet het en waarvan is het gemaakt?

Beste James, dit een goede vraag die nog best ingewikkeld is.

Zoals je misschien weet had je eerst een platenspeler, waarbij de naald door de vorm van de groef aan het trillen werd gebracht. Dit is een analoog signaal, wat betekent dat de vorm van het vastgelegde signaal overeenkomt met de trilling die je wilt opwekken.

Toen kreeg je de magnetische band, zoals de bandrecorder, ook nog steeds analoog. Hierbij werd de band verschillend gemagnetiseerd, zodat als deze werd uitgelezen door een spoeltje rond een spleet, er een stroompje ging lopen met een sterkte afhankelijk van de grootte en richting van het magneetveld.

Toen kwam iemand in Amerika op het idee om met lasers te gaan lezen en schrijven, vooral voor video. Philips nam dit over, maar richtte zich uiteindelijk op audio. Men gebruikte digitale opslag om tot een zuiver geluid te komen. Uit de CD kwam later de CD-rom (read-only memory) voort.

De CD-rom bestaat een laag polycarbonaat, die relatief dik is, zodat beschadigingen aan het oppervlak uit focus zijn en de laser "er doorheen kijkt", en bovenop een reflecterende laag van aluminium. In het midden van het polycarbonaat is een spoor gebrand van putjes. Het putje geeft een ander signaal terug dan het "niet-putje" door interferentie. Stel je hebt een putje met de lengte van 2 tijdseenheden, en dan een "niet-putje" met de lengte van 3 tijdseenheden, en dan weer een putje met 1 tijdseenheid, dan is het signaal: 110001

Een paar dingen die heel belangrijk zijn bij een CD(-rom):
-de "jitter", dat is de snelheid waarmee de CD(-rom) ronddraait. Deze moet heel precies bepaald zijn omdat anders de lengte van de putjes niet resulteert in de juiste tijdseenheden.
-de foutencorrectie: alle informatie staat 2x op een CD-rom, maar door een slimme informatieopslag staat er drie keer zoveel informatie in de enen en nullen dan standaard gebruikelijk is, dus toch nog winst.
-daarnaast de robuustheid: een CD-rom moet luttele jaren het ingeperste of gebrande signaal behouden, zelfs als men het in de auto in de zon bewaart, (wat overigens geen goed idee is) maar tegelijkertijd ook binnen een fractie van een seconde de actieve laag kunnen aanpassen als het patroon aangebracht of veranderd wordt (bij een herschrijfbare CD-r). Dit heeft de onderzoekers heel wat research gekost.

Ik hoop dat je zo wat op weg geholpen bent.