Mensen met de diagnose mcdd komen die vaak uit kwetsbare gezinnen?

Nee. De meervoudig complexe ontwikkelingsstoornis is aangeboren. Dus het maakt niet uit in welk gezin iemand met MCDD is opgegroeid.

Bij mensen met MCDD is de aangeboren kwetsbaarheid heel groot. Hun kwetsbaarheid zit in de ‘thermostaten’ van het brein, op drie terreinen: motorisch (reguleren van bewegingen), limbisch (reguleren van emoties) en cognitief (reguleren van gedachten). Die aangeboren kwetsbaarheid ontwikkelt zich in relatie met de omgeving. Anders gezegd: de interactie met omgeving bepaalt voor een belangrijk deel hoe de thermostatische kwetsbaarheid van een MCDD’er zich ontwikkelt. Risicovolle triggers voor MCDD’ers zijn zaken als stress en trauma’s.

De definitie van ‘kwetsbare gezinnen’ is breed. Minister van Onderwijs Slob definieert de volgende doelgroepen:
• Kinderen die in open jeugdzorginstellingen verblijven.
• Kinderen met psychische klachten of gedragsproblematiek.
• Kinderen van wie de thuissituatie dermate onveilig is, dat opvang of onderwijs thuis de ontwikkeling ernstig bedreigt.
In kwetsbare gezinnen zal iemand met MCDD het wel moeilijker hebben.

Ja.
Alleen al het feit dat het kind mcdd heeft, is een reden om een gezin kwetsbaar te noemen. Bovendien lijkt mcdd een erfelijke component te hebben, waardoor de ouders van een kind met mcdd zelf dus ook grotere kans hebben om mcdd of vergelijkbare problematiek te hebben.
Let op de omgedraaide causaliteit. Kind heeft geen mcdd omdat gezin kwetsbaar is; gezin is kwetsbaar omdat er een kind met mcdd rondloopt.