In hoeverre beïnvloed de intelligentie het geluk?

Op de website van de BBC staat een artikel waarin de vraag wordt gesteld of je ongelukkiger bent als je heel slim bent. De schrijver van het artikel vindt verschillende observaties die lijken aan te tonen dat slim en gelukkig niet met elkaar samenhangen, en elkaar ook kunnen tegenwerken.

De schrijver geeft hier verschillende argumenten voor. Zijn eerste argument is dat slimme mensen niet altijd in staat zijn om hun intelligentie te gebruiken om succesvol te zijn. Ze hebben soms, maar niet altijd, een carrière die past bij hun mogelijkheden. Slimme mensen hebben gemiddeld net zo veel te maken met verslaving, scheiding of zelfmoord. Daarin zijn slimme mensen niet beter, maar ook niet slechter, dan mensen die minder hoog scoren op een IQ test.

Het tweede argument van de schrijver is dat weten dat je heel slim bent en dat niet optimaal kunnen benutten, kan betekenen dat je ontevreden bent met je leven; al die dingen die je kon doen maar niet gedaan hebt, alle mogelijkheden die je niet hebt benut, kunnen je het gevoel geven dat je gefaald hebt.

Het derde argument is dat slimme mensen meer last hebben van de grote en kleine problemen in het leven, slimme mensen maken zich meer zorgen dan anderen. Mensen met een grotere verbale intelligentie kunnen hun problemen beter benoemen en zijn er langer mee bezig. Dit kan ook betekenen dat je vaker je problemen aanpakt, dan heeft het ook een positief effect.

Het vierde argument van de schrijver is dat slimme mensen niet in staat zijn om betere beslissingen te nemen door objectiever naar hun informatie te kijken. Slimme mensen zijn beter in staat om de zwakke plekken van anderen te zien maar kunnen dit niet gebruiken om hun eigen zwakke plekken of hun eigen vooringenomenheid goed te onderzoeken.

De schrijver legt jammer genoeg niet uit waarom slimme mensen daardoor minder gelukkig zouden zijn, het lijkt vooral te tonen dat slimme mensen net zo gevoelig zijn voor cognitieve vervormingen bij het vormen van een mening.

De schrijver raad ons aan om niet uit te gaan van een hoog IQ maar van wijsheid, het vermogen om tot een goed, onbevooroordeeld besluit te komen. Mensen die in een onderzoek wijze beslissingen namen, bleken meer tevreden te zijn met hun leven en relaties en leken minder last te hebben van piekeren en spanning. Gelukkig is wijsheid te trainen, over je eigen problemen praten in de derde persoon enkelvoud, zou een manier kunnen zijn om tot betere besluiten te komen.

Voor wie het wil nalezen en zelf een men