Waarom onthoud je dingen die je verteld zijn beter dan dingen de je verteld?

Volgens mij is het echter andersom; dingen die je zelf verteld komen al uit het geheugen, dingen die je verteld worden moet je nog opnemen (sommige mensen hebben met het laatste heel veel moeite)

Is dat zo dan? Bij mij niet.

Als mijn moeder met ellenlange verhalen komt over wie ze op straat tegen het lijf is gelopen en waar ze zoal boodschappen doet, gaat dat vaak compleet langs me heen.
Als ik zelf iets vertel is het iets dat ik al wist en dus zal ik het niet vergeten. Soms vergeet ik wel of ik het nou al heb verteld of niet, maar dit gaat alleen op in het geval dat het om iets onbelangrijks ging.

Bedoel je dat je dingen die je verzint en vertelt niet onthoudt en daarna niet meer weet hoe je je verhaal kloppend moet maken? Dan is het een goede tip om je wat meer aan de waarheid te houden.

Of bedoel je dat je niet meer weet of je iets al verteld hebt, of niet? En dat mensen zich achter hun oren krabben als je voor de derde keer het zelfde verhaal begint? Dat komt waarschijnlijk omdat je zo veel verschillende mensen kent, dat je niet telkens kunt onthouden wie je al gesproken hebt. Dan zou je in het vervolg je verhaal kunnen beginnen met 'Heb ik al verteld dat...'.

Ik ga er voor het gemak maar even van uit dat je niet alles wat je verteld wordt meteen onthoudt.

Maar het zou kunnen dat je de dingen die je verteld worden beter onthoudt omdat je je open stelt voor de verteller, en omdat het je interesseert. Je gaat dan vervolgens met de informatie passief (in je hoofd) of actief aan de slag. Je slaat het ergens in je bovenkamer op om het later weer op te diepen.
De dingen die je zelf vertelt zijn misschien regelmatig trivialiteiten die je deelt met vrienden en/of collega's, dus zaken die er weinig toe doen, en die je naderhand ook weer vergeten bent.

Waarschijnlijk hecht je dan veel waarde aan je medemens en denk je veel na over wat mensen nou eigenlijk zeiden.

Het is in mijn ogen wel een goede eigenschap,maar zorg ervoor dat je jezelf niet wegcijfert

Het is inderdaad precies andersom. Dit is zelfs bewezen:

Volgens psychiater en auteur William Glasser leren we 90 procent van wat we zelf aan anderen uitleggen, 80 procent van wat we doen, 70 van wat we met anderen bespreken, 50 procent van wat we zien en horen, 30 procent van wat we zien, 20 procent van wat we horen en 10 procent van wat we lezen.

Ik heb het precies andersom. Als het om school gaat tenminste. Uit onderzoek is gebleken dat een gemiddelde leerling maar 10% opvangt van wat een leraar hem/haar verteld.

Er zijn diverse technieken je geheugen te trainen.
Naast associeren (verbanden leggen met andere begrippen) , lezen, vertellen (uiteg geven of vertellen aan anderen) maakt mij juist scherp, je moet zorgen dat wat je zegt klopt en bovendien elke keer als je het weer tegen iemand zegt krijg je dus een herhaling.
Wie, wat tegen je zegt en hoe ontvankelijk de ontvanger is bepaald mede of deze het goed zal onthouden.
De toevoeging dat het bij jou anders werkt kan mogelijk zijn dat je denkt in termen van of het een of het ander.
In de pratijk zullen beide echter naast elkaar bestaan een verhaal dat je hoord bertel je weer verder, je hoort het meestal minder vaak dan je het verteld dus nog meer herhaling.