Komt het voelen van de pijn van een ander deels voort uit je eigen angsten/ je eigen ‘’pijn’’?

Het verschijnsel bestaat, daar is zelfs in de wetenschap geen discussie over - maar waar het precies vandaan komt is nog wél een groot raadsel! Waargenomen is dat moeders exact konden vertellen wáár ergens haar baby pijn zou hebben, gewoon omdat ze dat in hun eigen lichaam voelden zitten en met dit verhaal zich bij hun dokters vervoegen.
Ook bij sommige hondenliefhebbers komt het wel voor.
De officiële lezing van de wetenschap is momenteel dat het aantal zintuigen van de mens beslist geen 5 is, de meesten houden het heden wel op minstens 24 stuks.
Interessant bv. zijn de boeken van Sheldrake zoals datte: '7 experimenten die de wereld veranderden' - beslist een aanrader op dit gebied!

De vraag was echter of het uit je eigen angsten, of eigen pijn voorkomt. Hiernaar kan ik verwijzen naar een groot aantal onderzoeken die bij ééneiige tweelingen is verricht en die klagen er écht over: als er een ander was gestruikeld of ergens pijn had.
Van eigen angst of -pijn was dan immers geen sprake - sterker ik heb met eigen ogen zo een ééneiige meisjetweeling waargenomen die: als de één haar linkerbeen optilde om eraan te krabben - binnen 5 seconden tilde het andere meisje haar RECHTERbeen op om ook daar maar eens aan te krabben - het enige wat opviel was dat ze er in de helft van de tijd wel mee klaar was, met dat krabben bedoel ik.
De conclusie die ikzelf trok was dat het één meisje in twéé lichamen betrof (!) maar in 1963 was de wetenschap nog niet zover om met deze mogenlijkheid rekening te kunnen houden, ook niet na het doodtrappen van een mier, waarna de erbij lopende mieren plotsklaps in cirkeltjes rondlopen.
Wel herinner ik me een theologische scriptie in 1963 waarin een stelling voorkwam die luidde: "individualiteit bestaat niet" - maar dat was geen christen maar een boeddhist of zo? De student zette 2 potjes Bulgaarse yoghurt op tafel, de éne verbonden met een galvanometer en de ander goot hij natronloog erin - waarop de galvanometer eerst helemaal links en toen helemaal rechts uitsloeg (nb. de gehele zaal van professoren onderzocht beide katheters maar kon geen bedrog vinden; de proef is later rond 1992 in Fort Hoofddijk (UU) nagedaan door prof. Roel v.Dijk en wijlen prof.Piet Vroon en gepubliceerd in Onkruid (New-Ageblad).
Zeker is dat het verschijnsel bij natuurvolken héél wat beter is onderzocht dan in de sterk individualistisch ingestelde westerse wetenschap.