Waarom gaat sub-sahara Afrika millenniumdoel 1 niet halen voor 2015?

Ontwikkelingslanden zijn onstaan door o.a. grondstoffenroof, slavenhandel, slecht georganiseerde politiek en onrechtvaardige wereldhandel.

In Afriake ontstond de grondstoffenroof tijdens de koloniale periode. Westere landen kwamen naar Afrika om hun economische belangen uit te bouwen. Afrikanen werden gedwongen tot het kweken van 1 bepaald handelsgewas waarvan de opbrengst voor het westen bestemd was. Door het kweken van dat ene gewas daalde de productie van hun eigen voedingsmiddelen waardoor er ondervoeding en soms hongersnood ontstond. Door het verplicht kweken van 1 gewas, werden die Afrikaanse landen afhankelijk van dat product.

De economische ontwikkeling van Europa werd hierdoor mede mogelijk gemaakt en gestimuleerd ten nadele van de ontwikkeling o.a. Afrika. Die landen hebben nooit de kans gekregen om zich te ontwikkelen waardoor er al meer mensen zijn omgekomen door ondervoeding, honger en ziekte dan er slachtoffers gevallen zijn in alle oorlogen samen. De armoede is daar het grootste probleem van. Vooral vrouwen, kinderen en inheemse volkeren zien het recht op voeding, huisvesting, onderwijs, gezondheidszorg, identiteit en ontwikkeling aan hun neus voorbij gaan. De mensen moeten overleven met een dagelijks inkomen van maar 2 euro of minder. Die armoede is natuurlijk ook een gevolg van de enorme schuldenlast.

De totale schuldenlast van Afrika wordt geraamd op ongeveer 230 miljard Amerikaanse dollar. Afrikaanse landen met weinig inkomsten betalen zo'n $ 39 miljard dollar per jaar aan schuldaflossing, terwijl zij slechts $ 27 miljard aan steun/ontwikkelingshulp ontvangen.

Afrika betaalt dus meer aan het westen, dan het westen aan Afrika. En deze situatie wordt in stand gehouden.

Toen de Westere banken in de jaren 70 door de verhoging van de olieprijzen plots over veel geld beschikten, hadden zij behoefte aan nieuwe investeringsmogelijkheden. Ze leenden gemakkelijk geld uit aan landen in o.a. Afrika en stelden daarbij nauwelijks eisen aan de besteding van die leningen. Door de internationale economische crisis in de jaren 80 kwamen veel landen in Afrika in de problemen. De rente steeg enorm en hun exportinkomsten daalden. Om die rente nog te kunnen betalen, kregen zij opnieuw leningen, waaraan de wereldbanken nu strengen voorwaarden verbonden. De schuldenlanden moesten aanpassingsprogramma’s doorvoeren die leidden tot bezuinigingen in sociale sector zoals gezondheidszorg en onderwijs.

Landen in Afrika kunnen niet anders dan nieuwe leningen aangaan om aan de elementaire levensbehoeften van de inwoners te kunnen voldoen en om hun rente af te lossen. En de schuldenlast stapelt zich op.

Het tekort op de lopende rekening wordt door deze factoren voortdurend negatief beïnvloed en de ontwikkelingslanden moeten daardoor meer schuld maken dan strikt noodzakelijk is voor hun investeringen.
De toenemende behoefte aan leningen kan steeds moeilijker vervuld worden omdat de kredietwaardigheid afneemt.

Veel ontwikkelingslanden hebben behoefte aan schuldsanering en krediet op zachte voorwaarden : lage rente en langlopend krediet.

Via het IMF (wereldbank) worden wel dergelijke leningen verstrekt, maar het IMF stelt harde eisen : beperking consumptie, terugdringen van overheidsbesteding en krap monetair beleid. Veel ontwikkelingslanden kunnen dan de politieke rust niet bewaren omdat er dan sociale spanningen dreigen.

Als landen in Afrika over het recht op ontwikkeling spreken, dan bedoelen zij de belemmering die zij van het Westen ondervinden (waarvan de schuldenlast er 1 is).
De Afrikaanse Liga voor de Rechten ven de Mens en van het Volk heeft deze situatie in 1994 aangeklaagd als een vorm van mensenrechtenschending. Zij menen dat gewicht van de buitenlandse schuld en de voorwaarden van de internationale financieringsinstellingen bijdragen tot de stijging van de armoede, sociale ongelijkheid en de sociale achterstand op vlak van onderwijs, gezondheid en werkgelegenheid. (wat een schending van de mensenrechten betekent)
De betrokken Afrikaanse landen hebben het er duidelijk moeilijk mee dat ze door het westen voortdurend op de vingers worden getikt als het gaat om de schending van politieke en burgerlijke rechten, maar dat het westen zelf een belangrijke rol levert aan het schenden van de mensenrechten.

Grotendeels gejat van meerdere Google acties overigens :-)