Is de manier waarop een baby huilt, aangeboren of aangeleerd?

Question

Wanneer een duitse baby huilt (al in de eerste dagen) huilt deze anders dan een franse baby.

Dit verschil, zou je kunnen uitleggen door 'nature or nurture'. Is het van nature anders, zit het in de genen?
Of is het nurture, opvoeding, omgeving. Leert het kind misschien al in de buik bepaalde klanken te herkennen? Of zodra het de buik uit is al bepaalde 'accenten' op te nemen?

zie bron voor verduidelijking.

http://www.oorakel.nl/nieuws/Baby-huilt-met-accent-1447.html

 · Accepted Answer

Eigenlijk geef je zelf het antwoord al met je linkje.
Daarin staat: "Maar nu blijkt dat het huilen de moedertaal al veel vroeger verraadt. 'Het verwondert mij niet dat ze al op zo'n jonge leeftijd het verschil tussen de talen kennen', zegt Gillis. 'Er is al onderzocht dat pasgeborenen de voorkeur geven aan de stem van hun moeder en dat ze zelfs liever naar een verhaaltje luisteren als dat ook vaak is verteld terwijl ze nog in de baarmoeder zaten. Dat komt door de intonatie en de snelheid waarmee je spreekt.'"

Dus de babys beginnen al in de baarmoeder geluiden te herkennen, dus door de intonatie van de taal die ze constant horen bepalen ze de toonhoogte verschillen in huilen.

Want ook dat staat in je linkje: "Duitse baby's beginnen vaker op maximale toonhoogte te huilen en zwakken dat af. Bij Franse baby's is dat andersom. De Franse taal heeft een ander ritme dan bijvoorbeeld Nederlands of Duits en dat is aan het huilen te horen."

Dus intonatie, niets meer en niets minder :-)

Toegevoegd na 1 minuut:
Een baby aapt gewoon na.

 · Answer

De baby is niet blij geboren.

 · Answer

Wellicht aangeleerd...

Of ingeboren... Dus de mogelijkheid tot is ingeboren...

Dus als er een situatie zich aandient voor een nieuwgeborene dan uit zich dat als vanzelf in huilen... Maar huilen mag je dat niet noemen, het is geluid van ongenoegen maken... Huilen zou ik het noemen als het kind kan denken... Dit is uiten van ongenoegen...

Maar inderdaad ik ken dat wat je aanhaalt... Dus dat bewijst dat het kind al geleerd heeft, al gehoord heeft dat het zich zo moet uiten... Dus dan is het weer wel aangeleerd...

 · Answer

Dat is aangeleerd. Op heel jonge leeftijd gaan baby's huilen in het accent van de taal die ze in hun omgeving horen. Dat genen daar een rol in spelen lijkt me nogal vergezocht. Dan zou je uit moeten gaan van het feit dat duitsers en fransen ook bepaalde uiterlijke kenmerken hebben die genetisch bepaald zijn. Maar ik denk niet dat dat ook nog invloed heeft op de taalbeleving. De keeltjes en stembanden van baby's en kinderen zijn nog flexibel, en die worden gevormd naar de taal die zij leren spreken en krijgen zo dus een bepaald accent. Als je ouder bent dan kun je ze moeilijker omvormen, waardoor je je accent veel moeilijker kwijtraakt.

 · Answer

Dit is nurture. De baby's hanteren hetzelfde ritme in hun gehuil, als hun vader en moeder doen terwijl ze praten. Dit is uit onderzoek gebleken.
De onderzoekers namen het gehuil van zestig Duitse en Franse baby's op. De kinderen waren drie tot vijf dagen oud. Een computer analyseerde het geblèr en kwam tot de verrassende conclusie:
Verschillende talen gevel verschillend ritme in gehuil. 
Het blijkt dat Duitse baby's vaak beginnen met huilen op de hoogste toon en dat dan afzwakken. Franse kleintjes doen dat precies andersom.

 · Answer

Dat is helemaal en totaal aangeleerd (nurture) - al zou ik zelf geen weddenschap durven afsluiten op het horen van de moedertaal van een pasgeboren baby ; voor mij is gebrul gebrul. Maar een  groot deel van de zwangerschap, ongever vanaf de vierde-vijfde maand, zijn de oren klaar, gaat de baby horen, en hoort hij dus zijn moedertaal (of wat dat moet gaan worden) voortdurend door de buik en baarmoeder heen gesproken worden. Natuurlijk is er een kans dat hij daar wat van meepikt.

Om er echt iets zinnigs over te zeggen zou je langdurig onderzoek moeten doen naar baby's die meteen na hun geboorte worden afgestaan en geadopteerd door ouders die een andere taal spreken. Of tweetalige baby's. Of zelfs baby's die in de baarmoeder uitsluitend een ANDERE dan de moedertaal (van hun moeder) te horen krijgen - al lijkt dat laatste me vrij lastig. Maar mensen zijn wezens voor wie imiteren en spiegelen heel belangrijk is voor de sociale vorming, dus dat stukje nurture ligt best behoorlijk voor de hand.

 · Answer

Ik denk dat iedere baby zijn /haar eigen huiltje geluid heeft , zal ook genetisch zijn ..en later zijn/ haar stem geluid .Het is boeiend misschien om te weten  toen mijn zoon in de  couveusekamer lag met nog 6 andere baby's herkende ik als moeder meteen het geluid van mijn eigen zoon. Ik hoorde aan het geluid dat mijn zoon huilde .Terwijl er ook baby bij lagen die lagen te slapen.Ik werd door het geluid te herkennen naar het bedje getrokken.

 · Answer

Baby's huilen, het is hun enige manier van communiceren wanneer er geen direct oogcontact is. In eerste instantie huilt een kind onbewust, het is gewoon een lichamelijke reactie op ongemak. Maar al snel leert een baby dat het met huilen kan communiceren en gaat het bewust huilen. Het huilen neemt de eerste zes weken meestal toe en neemt na de zesde week weer langzaam af...

Het is dus gewoon aangeboren.
Ook al maak het niet uit van welke land het is...!!

Het is dus gewoon aangeboren.
Ook al maak het niet uit van welke land het is...!!

 · Answer

ik denk ingeboren, omdat kinderen bijna altijd huilend geboren worden.
ik denk wel dat in de loop van de jaren kinderen anders huilen.
ik kan dat wel gaan uitleggen, maar ik denk dat niemand dat interesant vindt.

Toegevoegd na 21 seconden:
alhoewel ik het wel met XiniX eens ben.

Is de manier waarop een baby huilt, aangeboren of aangeleerd?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?