Waarom durven mensen sommige acties ALLEEN niet aan maar WEL samen met iemand die NOG banger is?

Question

Ik zal het met een voorbeeld verduidelijken.

Iemand durft niet alleen op reis, niet met trein, vliegtuig enz te reizen, meestal geeft iemand als reden, de angst om niet te weten waarheen te moeten enz

Echter, in gezelschap van iemand die NOG onzekerder is en die roept helemaal niet te weten hoe en wat, loopt degene die het alleen niet durfde opeens voorop.

Hetzelfde met naar feestjes van onbekenden gaan.

Ik was eigenlijk op zoek naar wat maakt dat je je gesteund kunt voelen door iemand waarvan je weet dat ALS je bijv verdwaalt je ZEKER geen steun kunt verwachten. Wat is dan precies de steun? En tegen welke onzekerheid.

Ik ken heel veel mensen die het bijv hebben met reizen met het openbaar vervoer. Daarbij moet ik zeggen dat degenen die ik ken allemaal vrouwen zijn.

Ik weet niet zeker of mannen er ook last van hebben maar het NOOIT toe zullen gevan (en zeker niet aan een vrouw) of dat mannen hier eigenlijk niet mee zitten.

Toegevoegd na 3 uur:
Ik ken het zelf ook wel dus DAT het gebeurt snap ik,

ik zoek alleen naar een verklaring...... want zelf denk ik als ik rationeel nadenk:

waarom vind je steun door de aanwezigheid van iemand die NIETS gaat doen als mis gaat waar je bang voor bent als je alleen bent.

Daar heb ik in mijn optiek op dit moment nog geen antwoord op.

 · Accepted Answer

Ben je bekend met het begrip 'familieopstellingen'?
 [Bij familieopstellingen wordt persoonlijke problematiek  in verband gebracht met ons familiesysteem. Mensen blijken in staat iets te kunnen doen met hun belemmerende patronen wanneer zij zich realiseren wat de functie is van het probleem binnen het familiesysteem.] 
Opstellingen vinden niet alleen plaats binnen een familie maar ook binnen bedrijven en relaties. Mensen spelen eigenlijk een 'rol'. Een rol die word toebedeeld/gekozen door de dynamiek van een groep of relatie. 
Even kort door de bocht: Als er een zware doos versjouwd moet worden en je staat naast een sterke bouwvakker laat je hem de doos dragen, sta je naast een gehandicapt ouder vrouwtje dan til jij hem op. 
Mensen geven vaak intuïtief wat er van ze gevraagd word, onbewust schatten en meten ze een situatie in en handelen daar naar. 
Nog een voorbeeld: Ik ben behoorlijk bang voor spinnen. Als er een in de kamer zit en mijn vriend is thuis dan vraag ik hem om hem weg te halen. Is mijn vriend niet thuis en roept mijn dochter mij omdat er 1 op haar kamer zit dan vang ik hem zelf.  Het is mijn eigen -deels onbewuste- rol om tegenover mijn vriend het hulpeloze vrouwtje te spelen (errug hè?  ;) ) en tegenover mijn dochter de heldhaftige redder in nood. Een andere situatie (en andere dynamiek) vraagt een andere rol en derhalve een ander optreden.

 · Answer

Veel mensen voelen zich in een groep nu eenmaal prettiger. Ga je met meer op reis naar eenzelfde bestemming dan geeft dat een beter gevoel dan alleen reizen. Misschien denk iedereen in een groep wel: er is altijd wel iemand die weet wat we moeten doen.

 · Answer

Samen sta je sterk.

 · Answer

Omdat je dan in ieder geval iemand hebt die nog banger is dan jij...

 · Answer

Als je iets kunt delen is het meestal makkelijker te dragen. Dat kunnen zorgen of verdriet zijn, maar ook angst. Al heeft die andere persoon ook angst, je weet dat je niet alleen bent. Dat maakt je sterker.

 · Answer

Omdat als je je verantwoordelijk voor een ander voelt je meer bewust beslissingen gaat nemen en je ook jezelf dwingt om zaken goed uit te zoeken.
Ook mannen kunnen er last van hebben, geloof me, ik ben af en toe ook zo! ;-)

Toegevoegd na 3 uur:
Het komt dus volgens mij door het GEVOEL van verantwoordelijkheid voor de andere persoon dat je dingen gaat doen die je wel kunt, maar waarover je in je eentje te onzeker bent zodat je ze toch niet durft aan te pakken.
De hulpeloosheid van de andere persoon vraagt om een oplossing, deze vraag wordt rechtstreeks aan jou gesteld en dus voel je je verplicht om over jouw angsten heen te stappen.
Annigje geeft in haar verhaal hier dan ook een goede verklaring voor, ik probeer het alleen korter te verwoorden.

 · Answer

Bij mij werkt het ook zo.
Ik zie dan in die ander een uitvergrote spiegel van mijn eigen angsten, omdat het zo uitvergroot is, komen ze een beetje belachelijk op me over en kan ik ze beter relativeren.

Ik ben bang voor spinnen, in Spanje reageerde mijn zus erg paniekerig op een spin en ik ging naar de spin toe om te kijken hoe mooi ie was. Zonder de paniekreactie van mijn zus had ik misschien wel staan gillen.
Echter nu zag ik haar en zag daarin het irreële van mijn eigen angsten in, hierdoor kon ik normaal blijven functioneren met de spin in mijn gezichtsveld en er zelfs expres naar kijken.

 · Answer

De volgende gedachten kunnen gelden:
* Als het mis gaat ben ik niet de enige waarbij het mis is gegaan. Ik heb een lotgenoot. En die lotgenoot kies je uit iemand die 'banger' is dan jij. Dus samen delen.

* Mijn lotgenoot is nog banger dan ik. Zie je wel dat het helemaal niet vreemd is dat ik bang ben. Dus een vorm van nuttige zelfhandhaving.

* Mijn lotgenoot begrijpt me tenminste, die is nog banger dan ik. Dus begrip zoeken.

Waarom durven mensen sommige acties ALLEEN niet aan maar WEL samen met iemand die NOG banger is?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (7)

Weet jij het beter..?