zijn mensen uit een dorp of dunbevolkt gebied over het algemeen gelukkiger en gezonder dan stadsmensen?

Ja, daar zijn zeker onderzoeken naar gedaan en ja, op het platteland zijn mensen over het algemeen iets gelukkiger en iets gezonder dan in de stad.
met name psychische psychiatrische aandoeningen komen in steden veel meer voor, maar ook de lucht en levensstijl zijn er vele malen ongezonder. Op de keper beschouwd is in de stad leven eigenlijk helemaal niet goed voor mensen, en al helemaal niet met een kluitje op elkaar.

Wat niet wegneemt dat sommige mensen best heel gezond en gelukkig kunnen zijn in de stad of doodongelukkig en ziek op het platteland hoor ; het gaat uiteindelijk om gemiddelden.

Vooral eenzaamheid in de massa en de stress van alle drukte om je heen zijn in een stad grote risicofactoren.

Mensen die van de natuur houden ,en dit zit toch in ieder van ons denk ik,kunnen zeker meer bevrediging vinden op het platte land dan in een stad van staal en beton.
Daarbij komt nog ,hoe raar het ook moge klinken ,dat de eenzaamheid op het platteland minder is dan in de stad.
In de stad gebeurd het vaak dat men niet weet wie onder ,boven of naast je woont.Maar op het platteland ,in een klein dorp ,kent iedereen ,iedereen.

Op het platte land is de lucht (meestal) veel beter van kwaliteit.
kinderen moeten verder fietsen om op school te komen.
Er wordt meer tijd geinvesteerd in eten (zelf klaargemaakt uit basisproducten) en de prikkel om voortdurend te shoppen kan moeilijker bevredigd worden maar ontwikkelt zich ook minder.
Kinderen op het platte land zijn gemiddeld beter af, ze zijn
gewend aan grotere inspanningen en een grotere noodzaak tot zelfzorg (zelfstandigheid).
Op het platte land komt bijvoorbeeld (winkel) diefstal minder of niet voor, de sociale controle is groter.
Ik heb gezien hoe mijn (platte lands)kinderen uitgegroeid zijn tot gezonde en verstandige volwassenen.
Veel verleidingen waar stadsjeugd aan bloot staat is op het platte land meestal domweg afwezig.
Door het samen naar school fietsen is men meer op elkaar aangewezen, wat het besef van kwetsbaarheid en afhankelijkheid maar ook de hulpvaardigheid doet toenemen.
Kortom, deze kinderen zijn doorgaans beter af.
Ook in de stad kunnen ze zich vaak prima staande houden.Het is volstrekt onjuist om plattelandskinderen voor dom(mer) te houden, zij weten hoe je een band moet plakken om maar eens een ding te noemen.
Gehard door kou en inspanning kunnen ze tegen een stootje en herken je hen aan een vaak zeer goede conditie en een flinke mate van zelfstandigheid.
Ook zijn ze vaak wat traditioneler opgevoed en zijn niet zelden wat beleefder, ze beseffen hun afhankelijkheid vaak wat beter.
Een gezonde zaak.

Goede vraag.
Van oudsher trekken mensen die te onrustig zijn voor de rust op het platteland, naar de stad. Daaronder vallen ook mensen met gedragproblemen of levenswijzen die in een dorp te veel opvallen.
Alleen dat al is een verklaring waarom je in de stad veel meer sociale en psychisch verwarde mensen aantreft.

Vergeet ook niet dat juist in dorpen en afgelegen gebieden de sociale druk heel groot kan zijn. Daar gebeuren net zo goed sociale rampen.

Toen ik in de grote stad woonde was ik daar het gelukkigst en nu ik in een durp woon, ben ik het hier. Hoe dat in het algemeen is, weet ik niet.

als het zo dun bevolkt is en er is geen dokter aanwezig is het mogelijk om een verkoudheid te laten ontaarden in een longontsteking die dodelijk is. van de andere kant zijn er besmettingshaarden vanuit andere gebeiden (zoals hier de vogelgriep bijvoorbeeld)

als ze in een gebeid wonen waar weinig voedsel is of waar ze keihard moeten werken om aan voedsel te komen kan dit hun leven verkorten.
wij hebben junkfood en hart en vaat ziekten, de welvaartsziekten.

je zal dus moeten kijken naar de omgeving, omdat er teveel factoren zijn die ziekte/ gezondheid een lang/kort leven beïnvloeden.

geluk is een (relatief) begrip, dat is voor ieder anders dus dit is op geen enkele manier te testen of te onderzoeken.