Waar leven we voor? Voor onzelf, of eigenlijk voor de dood?

Ik leef vóór de dood =)

We leven niet voor de dood, we leven tegen de dood. Want, als we niet leven gaan we dood. Het enige (maar tijdelijke) alternatief is dus leven.
Maar waarvoor we leven, sjah, dat lijkt me allemaal vrij nutteloos.. Maar totnutoe vind ik het over het algemeen wel gezellig hier!

Dat je dood gaat, is de enige zekerheid die je in dit leven hebt.
Met die zekerheid in je achterhoofd heb je een hele grote speeltuin, waar je je levenlang in kan spelen. Hoe je speelt, en wat je doet of laat, mag je zelf kiezen - en omdat we wel met z'n allen in die speeltuin zijn, zijn er wel wat geschreven en ongeschreven regeltjes, waar je je aan kunt houden, of ook niet.
Dat kiezen, dat is voor mij leven, de invulling die jij geeft aan je tijd in de speeltuin.

Zolang je leeft: voor jezelf én je nageslacht én je medemensen.
Zolang je niet leeft: voor je nageslacht én de overige achtergeblevenen.

Wij leven ervoor de menselijke soort in stand te houden, de rest is bijzaak!

ja waarom IK precies leef weet ik niet, maar als IK er niet was geweest, waren mijn kinderen er ook niet.

en ik vind dat als ik dood ben dat niet alles wat ik heb opgebouwd in 1 keer wordt afgebroken, ik laat van alles na, mensen blijven zich mij herinneren etc

Kijk maar eens om je heen in het leven:

alles waar je van geniet is vooral het *nutteloze* (eten, drinken, vakantie, vrijen, muziek, ga zo maar door)

Al het *nuttige* is eigenlijk stomvervelend en vaak een verplichting.

Behalve als je van bovenstaande leuke dingen je beroep maakt natuurlijk:):)

Je leeft, en in je leven geef je dingen door, kennis
draag je over van de een naar de ander, ook naar jonge
mensen, die het later weer doorgeven aan andere mensen.
Je geeft liefde aan een ander, dit verdwijnt nooit.
Sommigen zijn onsterfelijk geworden door wat ze gedaan hebben in hun leven; iets uitgevonden, muziekstuk gemaakt, voorspellingen gedaan die nu nog uitkomen...
iets geschreven ..etc

liefs,

je leeft om de soort in stand te houden,dat is het enige doel wat alle leven op aarde met elkaar verbind

Wat je hier stelt, is DE kernvraag waar de volledige filosofie om draait. Wat is de zin van het leven ??

Het leven zelf in de breedste zin des woords heeft weinig meer op de agenda dan het behoud van zichzelf, van het leven zelf. Overleven en voortplanten. Beetje saai, en in onze mensenogen oon weinig zingevend. Daarom zijn we altijd en eeuwig op zoek naar het waarom ervan. Wie zijn we dan, wat komen we hier doen en hoe doen we dat ?

Wat daar dan het nut van is zijn boeken, bibliotheken over vol geschreven, en in de kern komt het er op neer dat je dat voor jezelf mag invullen.

Je leeft om de soort in stand te houden. Dat is ook altijd mijn filosofie geweest.
Maar dan een stapje verder...waarom moet de soort in stand gehouden worden dan? Waar dient een bewoonde planeet toe?

Ah jee, wat een negatieve gedachte.
Je leven op deze bol is slechts een tussenstation, waar je het een en ander leert en anderen vooruit helpt.
Als dat klaar is ga je weer verder, de eeuwigheid in.
Je leeft dus niet voor jezelf maar voor elkaar, en dood bestaat gelukkig niet.

Volgens Darwin zijn we geboren om te zorgen dat we voor dat we dood gaan voor nageslacht kunnen zorgen! Zodat "de soort" in stand blijft om zich vervolgens ook weer voort te planten...
Zit er een diepere zin achter, moeten we iets regelen of doen waardoor ons leven tot aan die dood zin heeft.
Ieder zoekt zijn eigen waarheid daarin, en de vraag is natuurlijk, is er zo-iets als een waarheid...en inderdaad het wordt toch allemaal weer vernietigd door de dood...maar als de dood een overgang is naar een volgend bestaan, zou het zinvoller zijn, misschien is het dat wel, wat we nu nog niet kunnen zien, wat uiteindelijk de zin blijkt te zijn...

Je leeft in de eerste plaats om het plezier van het leven zelf.Als je het leven een beetje vrolijk ziet, je positief opstelt kan je het leven voor anderen ook fijner maken.Het is waar dat de dood een spelbreker is maar je moet altijd goed onthouden: waar de dood is, ben jij niet en waar jij bent is de dood niet.Je komt de dood maar een luttele seconde tegen.

Ik leef om herinnerd te worden door mijn geliefden, nadat ik overlijd.
Ik leef om mij, de maatschappij, de wereld ietsjes te verbeteren.

ik ga er op dit moment vanuit dat we leven voor ons zelf .
weten doe ik het nog niet maar ik geloof in meerdere levens ,die tot doel hebben het vinden van je ware zelf.
bestaat de dood, of is het enkel een overgang?
Eens zullen wij alle dat weten. Neem ik aan

Het leven is geen keuze, het overkomt je.

Als je iets blijvends wil achterlaten dan kan dat natuurlijk wel. middels kinderen kun je je genen doorgeven, middels het maken boeken, films etc. kun je je kennis en ideeën bewaren.

Het is fijn om minimaal zelf goed in je vel te zitten en andere mensen te helpen goed in hun vel te zetten. dat lijkt me al heel wat..

We leven om onze ziel naar een hoger plan te brengen.
We leven om de gemaakte fouten van een vorig leven te begrijpen en te veranderen.
We leven omdat we dit leven zelf hebben gekozen..
We leven om de medemens lief te hebben.
we leven om ons zelf lief te hebben, te accepteren zoals we zijn..
Een hele taak..leven.

Waar leven we voor? met welk doel zijn we er: Met geen enkel doel. Om het leven te vieren en onszelf te vinden, dus eigenlijk voor onszelf.