zijn relatie problemen genetisch bepaald?

Soms zijn relatieproblemen te danken aan een persoonlijkheidsstructuur. Na een scheiding is het zeer zinvol om na te gaan waar en waarom het fout gelopen is.

Het zou bijvoorbeeld kunnen komen doordat je niet genoeg voor jezelf opkomt en anderen over je laat lopen, net zolang tot de bom barst. Doe je dan niets aan zelfontwikkeling voordat je weer in een nieuwe relatie stapt, dan gaat het op dezelfde manier weer mis na een aantal jaren.

Er hoeft niet altijd sprake van schuld te zijn. Het kan ook onwetendheid zijn omtrent eigen verlangens. Het kan aan de ander liggen, maar ook dat is geen wet van Meden en Perzen.

Zelfreflexie zou dus goed kunnen helpen, al dan niet onder begeleiding, om een volgende foute relatie te voorkomen.

Genetisch niet. Alleen gebeurt het statistisch gezien vaker omdat je ouders toch een "voorbeeld" functie hebben en je niet opgegroeid in een situatie waarin gezegd wordt "scheiden DAT DOEN WIJ NIET" en tegen beter weten in bij elkaar blijven.
Het tegenovergestelde komt ook voor dat iemand niet wil scheiden omdat zijn of haar ouders waren gescheiden en diegene denkt dat hij of zij daar veel last van gehad heeft. In dat geval moet je jezelf afvragen was het beter geweest om op te groeien met ouders die niet gelukkig bij elkaar waren of erger nog steeds ruzie hadden.
Relatieproblemen zijn er natuurlijk in verschillende vormen en hoeven niet altijd te leiden tot een breuk het oplossend vermogen van iemand is wel genetisch bepaald.

In mijn ogen heeft het te maken met de manier hoe jij tegen het leven kijkt. Jij bepaalt mede hoe een andere zich tegen jou gedraagt. Ik geloof dus niet dat het genetisch is maar wel dat het een psychologisch erfelijk kan zijn. Maar dat hebt je uiteindelijk zelf in de hand. Juist door jezelf te ontwikkelen kun je ook stabielere relatie krijgen met anderen.