Hoe kom je volgens jou het best uit een depressie?

toen mijn zoon geboren was werd ik depresief ppd.
niet dat ik mijn kind hate zou gelukkig ook weer niet, ik ben eruit gekomen doordat ik een nieuwe uitdaging in mijn leven kreeg dansles geven, hier werd ik zo gelukkig van dat ik snel aan het afbouwen begon, ik had al onregelmatig geslikt van de antidepressiva (seroxsat) dat het nu tijd leek, inmiddels ben ik er een halfjaar vanaf en weer zwanger. en ik dans nog steeds, dus een nieuwe uitdaging of gebeurtenis van positive ivloed halen je uit een depressie. wat ook erg help is weten en tegen jezelf zeggen dat het weer over gaat, je bent zelf verantwoordelijk.
gisteren bij mooi weer de leeuw (ging overlijnen maar goed) had iemand in zijn telefoon opgeslagen in de agenda ''Je bent zelf verantwoordelijk'' elke dag om 10;30 kreeg ze die tekst binnen, en ik vind het ook in depressies iets wat je zeker kan helpen.

x

Het moeilijke aan depressies is dat er geen standaard recept is om er uit te komen, daarom worstelen er ook zoveel mensen mee.

Ik denk dat je eerst heel diep in het dal terecht moet komen en de gifbeker tot de bodem moet leegdrinken, voordat je weer omhoog kunt kijken.

Belangrijk is naar mijn mening dat je zelf bereid bent om je situatie onder ogen te zien en er echt iets aan wilt veranderen. Dus geen afleiding zoeken alleen maar om te ontsnappen, want daarmee verwerk je iets niet. Misschien tijdelijk, maar dan zal het terugkomen in wellicht een nog ergere mate.

Kijk diep bij jezelf naar binnen, verzamel de kracht en begin aan een nieuwe reis. Het zal in het begin heel moeilijk zijn, maar ook als je nog maar een klein vonkje hebt laten branden is het genoeg: het zal vanzelf uitgroeien tot een vuur. Vergeet je verleden niet, maar geef het een plek. Als in een vitrinekast in een museum, waar je er naar kunt kijken maar waar je ook je rug er naartoe kunt keren als jij dat wilt.

Ik denk dat je langzaam aan moet beginnen met meer beslissingen te maken.
Iemand die depressief is maakt volgens mij zo min mogelijk beslissingen, en zit thuis op de bank onder te stoffen.
Mensen die veel beslissingen maken en continu knopen doorhakken voelen zich als het ware veel meer leven.

Professionele hulp zoeken.

Toegevoegd op 11-05-2009 01:32:53
Hier kun je jezelf testen:
http://www.cz.nl/Externe%20Modules/Medicinfo.Modules.DepriTest/Default.aspx

Zorg dat je een bepaald ritme vasthoud, ga bewegen. Wandelen fietsen, whatever. Maak plannen voor de toekomst, hoe moeilijk dat ook moge lijken. Begin met kleine stapjes, niet te veel in één keer...

Tja... dan komt het Mood-Food weer opzetten. Een zak drop deed vroeger wonderen... Was ook slechts tijdelijke oplossing, bij mij was dat trouwens genoeg, heb gelukkig nooit depressies gehad die langer duurden dan enkele uren.

Het boek "Je ongekende vermogens" van Anthony Robbins zou je wel eens goed kunnen helpen.

wat goed is denk ik is om bepaalde lange maar zeker ook korte termijn doelen vast te stellen (wat wil ik bereiken, maar ook wat wil ik deze week voor leuks doen?)

Schrijf die doelen ook op! in positieve bewoordingen en betrekking hebbent op dingen die JIJ kan DOEN.

Dat voelt eerst 'gekunsteld. maar gaandeweg zal je zien dat het z'n werking krijgt. Dus NIET "ik wil niet meer...dit of dat" of "als hij nou maar eens...", maar
Ik wil deze en deze leuke dingen DOEN, DAT bereiken, of dat die en die negatieve zaken me niet zo RAKEN.
Dat laatste is namelijk WEL een keuze. Niet dat die negatieve gebeurtenis GEBEURT, dat overkomt je, maar wat het je DOET daar kun je anders mee omgaan!

Het lukt heel zeker niet in 1 keer. Maar elke keer dat het je een klein beetje lukt: beschouw het uitgebreid met jezelf, VIER het! en bedenk wat je kunt doen om dit succes vast te houden, te herhalen.

WAT je precies doet maakt niet eens zoveel uit. Kies iets. Als het niet werkt dan probeer je na enige echte pogingen iets anders. Als je je doelen maar in de gaten houd en bijstelt als je merkt dat het niet ECHT je doel was, maar dat er iets anders achter zat.

Ik ben zelf niet de gedeprimeerde maar ben de partner van...

Een depressie kom je niet zomaar "even uit". Dit kost soms jaren en je moet je altijd beseffen als partner of depresieve zelf dat je er nooit ECHT helemaal "uit" komt. De depresieve persoon blijft altijd vatbaar voor stress of emotionele zaken.

Wij (ik spreek bewust over wij want niet alleen diegene met een depressie heeft er last van maar de partner ook) zijn nu na jaren worstelen een heel eind op de goede weg. Het herstel traject bevatte therapie, tijdelijk slikken van anti-depresiva en heel veel geduld van mijn kant.

Het is belangrijk om de signalen van een depressie snel op te pikken, dit is een taak van de partner als je zelf depressief bent zie je het namelijk niet.

Het geduld van de partner (inclusief het commentaarloos slikken van scheldkanonades) heeft echter ook een nadeel: Zodra het beter gaat beseft de depresieve vaak wat voor lul/trut zij af en toe is geweest en kan dit weer een terugval veroorzaken.

Besef wel goed een depressie kan je niet met mood-food afvangen. Er is een wezelijk verschil tussen een depressie en jezelf een (korte) periode down voelen.

Depressie is een zeer moeilijk te begrijpen situatie in je leven. Het is vaak een optel sommetje van een hele reeks gebeurtenissen en je karakter. Sommige mensen maken vanalles mee en raken nooit in een depressie, terwijl anderen het al hebben bij een dag regen. Het is uitermate moeilijk er zelf weer uit te komen, anders had dat al eerder gebeurd. Het lijken allemaal processen die deels buiten jou om plaats vinden. Het aanspreken van zoals je zelf al zegt in je vraag is zeker mogelijk. Ieder mens is in staat daar gebruik van te maken, alleen weten de meesten niet hoe het werkt. En kijken naar je talenten en daar kracht uit putten werkt zeker ook. Maar ook dat is een onderdeel van het grote geheel om uit een depressie te komen. Een depressie ontstaat meestal al in de loop van je leven en groeit door omstandigheden, net zo lang totdat je er last van begint te krijgen. Mocht je meer willen weten doe het dan via mijn mailbox.

Het beste is om er niet in te geraken, maar als je het merkt dan zit je er al lange tijd in... Dus dat is geen optie, zeker niet de eerste keer dat het je overkomt...

Depressie kun je zien als volgt...

Gelukkig leven, (dus leven zolang het lukt bedoel ik dan) kun je zien als fietsen... Gewoon fietsen, niet hard en niet zacht, maar fietsen... Door omstandigheden van tijdelijke aard, kan het zo zijn dat een persoon niet meer trapt... Wat gebeurt er dan? Dan verliest de fiets snelheid en dan is er nog niets mis... Iedereen doet dat af en toe... Maar als je drie maanden niet trapt van valt je levensfiets en dan lig jij op straat en dan lukt niets meer, je komt niet meer van je plek...
Deze situatie is dus de vraag van de vraagsteller... Wat nu te doen?...
Je kunt niet opstappen op een fiets die stilstaat, want dan val je er meteen weer af en de fietser wil niet fietsen want daarom is die fiest na drie maanden ook stil komen te staan. Dus er is weer TWEE dingen, geen momentum en geen wil... Dit is de ergste fase van de depressie...
Die gaat voorbij dit kan een jaar duren, korter of langer... Maar alles wat een begin heeft, heeft ook een einde en op enig moment wil de persoon weer fietsen... Maar hoe kun je fietsen als je geen momentum hebt, want dan val je steeds weer...
De oplossing is TOCH fietsen, heel even maar op een dag, maar elke dag even fietsen en meteen weer vallen... Dat duurt net zolang als dat je eraf gevallen was, weer drie maanden moet je fietsen zonder geluk zonder motief zonder dat het lukt... Maar wel elke dag doen, keer op keer... De fiets moet weer momentum krijgen zodat je er even op kan blijven zitten... En als je dan zonder wil, zonder motief, zonder geluk doorgebeten hebt, en ik zeg je uit eigen ervaring, het is een gods wonder als je dat kunt, ja dan mag je weer beginnen aan iets dat zou kunnen lukken... en als dat lukt, dan ben je gelukkig en dan kunje uit een depesssie geraken na een of twee jaren fietsen ja dan pas, dus meerdere jaren wellicht altijd meer dan 5 jaren pas dan kun je zeggen ik WAS depressief...

Puur intuïtief weer van XiniX, dus zonder opzoeken en zo...

Toegevoegd op 11-05-2009 09:42:39
oh ja het zogenaamde geneesmiddel is allemaal vervlakking en verdoving, draagt niets bij tot de genezing... Hierboven staat hoe je het kunt genezen, een andere weg is er niet...

Ik denk dat het eraan ligt waardoor je in een depressie bent gekomen.
Maar ik weet wel dat erover praten veel goed kan doen evt. in combinatie met medicatie om de spiraal te doorbreken.
Je moet op zoek gaan naar de oorzaak en die aan gaan pakken. De een lukt dat zelfstandig door bijv. zijn hele leven om te gooien, een nieuwe baan te zoeken, mensen die ze op een negatieve manier beinvloeden uit hun leven te bannen etc.
Een ander heeft er hulp bij nodig van een psycholoog.
En zo heeft dan ook iedereen zijn eigen manier ontwikkeld om uit een dal te komen.
En veel van die tips kunnen anderen ook een duwtje de goede richting op geven.
Dat zul je moeten proberen om te kijken wat jou het beste kan helpen en waardoor jij je beter gaat voelen.
succes

Er zijn een aantal zaken die je nodig zult hebben:
* geduld, een oplossing komt niet uit de lucht vallen
* energie, je moet beseffen dat je er zelf uit moet komen, anderen kunnen allen maar *helpen*. Door de depressie zal dit moeilijk lijken, dan komt het geduld weer om de hoek.
* probeer met een goede vriend/partner er samen aan te werken. Dan heb je nog steeds het geduld en de energie nodig, maar heb je niet het gevoel overal alleen voor te staan.
* vaak krijgen mensen depressieve gevoelens als ze de controle op hun leven kwijt raken. Leer te accepteren dat 99% van de zaken zonder jou net zo verlopen waren, en je het achteraf altijd anders had gedaan, maar je toen je beslissingen hebt genomen met de beste intenties.

psychoterapie + SSRI.
zelfacceptatie + leuke dingen afwisselen met minder leuke.
actief blijven, bewegen.

Je niet storten op problemen maar gewoon leuke dingen doen. kom je snel uit depresie

Zoek bij een echte depressie altijd medische hulp.

We zijn allemaal wel eens somber maar bij vermoeden van meer zou je eigenlijk al de huisarts moeten vragen of er wat aan de hand is.

De behandeling van depressies in Nederland geschiedt meestal via psychotherapie, eventueel aangevuld met medicijnen.

De psychotherapie bestaat dan vaak uit cognitieve gedragstherapie, alhoewel er ook andere mogelijkheden zijn. De therapeut die je uiteindelijk spreekt zal daar in overleg een beslissing in nemen.

Eén van de allerbelangrijkste zaken bij depressie is te leren negatieve gedachten en gevoelens op tijd op te merken. Als je je er bewust van bent heb je een keuze; een keuze om al of niet mee te gaan met de gedachte. Het is ook belangrijk om te beseffen dat gedachten geen feiten zijn. Gevoelens zijn ook geen feiten. Ze komen op, hebben hun verloop en gaan ook weer voorbij.

Voor sommige mensen is het nuttig om aan aandachtsmeditatie te doen. Hiervoor worden door verschillende zorginstellingen cursusjes voor georganiseerd.

Ik leunde een periode tegen een depressie aan. Tijdens een project werd ik van alle kanten aangevallen met problemen wat me helemaal leegzoog terwijl ik andere dingen moest doen, en uiteindelijk kreeg ik de schuld van alles, toen heb ik een heilige drieeenheid in leven geroepen"

relativeren, distantieren en negeren....

Kijk in hoeverre een gebeurtenis uitwerking op jou moet hebben, neem afstand van de gebeurtenis en bepaal hoe je het aan moet pakken, als het buiten jouw vermogen ligt, er verder niet aan tillen...dat vreet je alleen maar op

Moeilijke vraag. Depressie kan namelijk uit vele factoren voortkomen, fysieke (hormonale) factoren, psychische factoren.

Afhankelijk van deze factoren en dus redenen waar de depressie uit voort komt, kan het belangrijk zijn om medische hulp te zoeken, in plaats van uitsluitend zelf een oplossing te proberen te fabriceren.

Ik geloof zelf in de kracht van een persoon. Ieder persoon is op de wereld om te leren en je kunt ook een depressie gebruiken als kapstok om dat leer aspect te versterken. Stel je voor dat je depressief bent (ik kan met hier maar ten dele een voorstelling van maken, zoiets als een gevoel hebben dat niets de moeite is of dat jij de moeite niet bent..) en hier bewust van bent (dit is al een teken of het psychisch is of fysiek), kun je kiezen om een duidelijk dagboek bij te houden en een psychoanalytische onderzoek te doen naar dingen die er tijdens je leven zijn gebeurd, die mogelijk invloed hebben gehad op je depressie. Het is dan belangrijk om steeds bij iedere gebeurtenis of situatie stil te staan en deze te 'ontwarren'. Belangrijk is het een waarde te geven en af te sluiten. Daarna kun je zo ieder element doorlopen door je eigen geschiedenis. Ik heb dit zelf ook gedaan (niet voor depressie) en ben tot verrassende conclusies gekomen.

Wanneer je een duidelijke verbetering per 'ontdekking' waarneemt, kun je zien of deze invloed had op de depressie. Zo niet, dan kun je verder zoeken.

Ben je door alles heen en heeft het je geholpen, kun je er andere mensen misschien mee helpen, door ze jouw informatie voor te leggen, zodat zij voor zichzelf kunnen uitmaken of ze daar ook iets aan hebben. Het belangrijkste is dan dat JIJ er iets aan hebt gehad. Bovendien voorkom je met deze werkwijze terugval sterk en is het mogelijk dat er ook hele andere dingen beter gaan, na je onderzoek.