Waarom weet ik soms niet meer wat ik onderweg naar huis heb gezien?

Dat zijn momenten, vaak als je vermoeid bent, dat je gedachten bij andere zaken zijn en dit door je vermoeidheid meer concentratie vergt dan als je uitgerust bent.
Deze momenten ben je naar ik aanneem niet alert genoeg om te reageren.

Je beleving slaat gebeurtenissen op, en je leeft van gebeurtenis naar gebeurtenis... Ik kan dus zeggen dat dat autorijden voor jou dus geen gebeurtenis was en dus niet opgeslagen in je stm of ltm... (Short term memory or even long term memory)
Voor een klein kind is alles wat er in een gewone dag zich afspeelt een hele gebeurtenis en dus gaat de tijd voor een klein kind langzaam. Wij daarentegen hebben weinig gebeurtenissen daarom gaat bij ons (oude mensen) de tijd zo snel...

Is dat verhelderend genoeg?

Toegevoegd op 06-05-2009 20:06:27
Goeie vraag overigens +1

Je registreert alleen de dingen die je nodig hebt. Als je in deze "slaapmodus" naar huis rijd en er doet een auto voor je ineens rare dingen ben je wel meteen alert.
Als je alles wat je ziet ook daadwerklijk bewust zou registreren word je denk ik alleen maar onnodig moe.

Ik heb wel eens gelezen dat je onder hypnose wel weer van deze dingen kunt terughalen. Dus stel je rijd achter een blauwe opel Vectra en er wordt je later om het kenteken gevraagd dan weet je dat niet meer. Onder hypnose zou je het echter weer kunnen reproduceren, wat er dus op wijst dat het toch ergens een "beetje" wordt opgeslagen.

Of dit verhaal klopt weet ik niet echt. Heb het ooit eens gehoord/gelezen. Hmmm goeie vraag voor GV.....

Het is me regelmatig overkomen, dat ik ineens dacht, waar zit ik nu? Geen voorrangsweg gezien, geen stoplichten, geen afslag gezien, maar ik was er wel langs gekomen. Ik zat aan iets heel anders te denken. Ander voorbeeld: Al jaren rijd ik over de zelfde weg richting een stad, maar nu moet ik net de andere kant op. Ik zit druk te praten met een ander, let even niet op, en rijd daardoor toch weer richting de stad. (macht der gewoonte) Toch ben ik nergens tegen aan gereden, was geen gevaar in het verkeer, alleen ik was er met een deel van mijn gedachten even niet bij. Dus lijkt het inderdaad wel op een automatische piloot die nog voldoende gegevens heeft om te rijden. Zou het niet zo zijn dat onze 2 hersenhelften, die allebij een andere functie hebben, in sommige gevallen, er een zo dominant wordt, dat hij voor een groot deel even je bewustzijn bepaalt? Terwijl het andere deel keurig auto rijdt, zonder dat je het in de gaten hebt? Ik denk het wel, anders kan ik het niet verklaren Ook denk ik wel dat ik nog voldoende alert was om te reargeren want een hersenhelft reedt nog steeds auto, maar dat wordt waarschijnlijk niet opgeslagen in ons korte geheugen, zodat daar een gat is en we het niet kunnen terug halen.

je was afgeleid of diep in gedachten en de route naar jouw huis is zo'n automatisme goworden dat je het niet meer door hebt.