Welke stoffen maken je hersenen aan bij het computeren?

Een bijzondere vorm van verslaving heeft zich samen met de opkomst van de informatica ontwikkeld: de manier waarop sommige mensen met de computer omgaan.
De nieuwe informatica- en communicatietechnieken (ICT) geven veel mogelijkheden: spelletjes (video- en internetspelletjes, kans- en gokspelen), contactmogelijkheden (chatten, forums), informatiebronnen (zoekmachines), commerciële en seksuele aanbiedingen.
De verhouding tot de virtuele wereld gaat gepaard met een tijdelijke uitstap uit de werkelijkheid. Die wordt verruild voor een wereld zonder geheugen en zonder toekomst, voor de wereld van het nu en het onmiddellijke. Wanneer er te vaak naar de virtuele wereld gegrepen wordt kan die verschillende psychologische functies gaan vervullen, zoals ontsnappen aan een wereld waarvan de werkelijkheid moeilijk te verdragen is.
Sommige jongeren steken zo veel tijd in hun geliefkoosde spelletje dat het hun prioriteit, hun belangrijkste bron van plezier wordt. Dergelijk gedrag leidt niet per definitie tot problematisch gedrag, want het kan ook een bron van cognitieve en emotionele ontwikkeling zijn. Ondanks de positieve aspecten heeft de opkomst van het internet toch geleid tot een aldoor groeiend aantal mensen met problematisch gedrag: overconsumptie of verslaving. Men heeft het over overconsumptie of misbruik wanneer men meer tijd in de virtuele wereld doorbrengt dan in de reële wereld, en wanneer men daardoor zijn dagelijkse verplichtingen niet meer nakomt. Met ernstige gevolgen op school of op professioneel, familiaal en psychosociaal vlak. Wanneer het individu elke controle over zijn gedrag verliest, spreekt men van verslaving.
Veelvuldig computergebruik zorgt voor een grotere hoeveelheid dopamine, een stof in de hersenen die (ook) verantwoordelijk is voor alle vormen van verslaving door een gevoel van welbehagen te veroorzaken. Wat dan weer de activiteit van bepaalde hersencellen afremt waardoor het bewustzijn van de betekenis van onze daden afneemt.