Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe wordt een pedofiel gevormd?

Is dit aangeboren, of is het gevormd door de opvoeding en de jeugd? Wat voor een jeugd zou zo iemand hebben gehad?
Is het dan een seksuele voorkeur die niet is meegegroeid met de leeftijd, maar is blijven hangen alsof hij zelf nog jong is? Het lijkt me dat als je 13 bent, je ook op een je leeftijdgenootjes valt. Maar als je ouder wordt, dit ook meegaat.

Is het een seksuele voorkeur net zoals homofilie?

Wie kan hier wat zinnigs over zeggen. Graag vanuit een psychologisch oogpunt.

Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (5)

pedofilie is veel terug te voeren vanuit de jeugd van een kind ik heb een link voor je die moet je eens lezen het bestand is te groot om hier in te voeren
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Pedofilie is aangeboren, die gevoelens gaan niet weg tijdens je leven. Het is niet het gevolg van een bepaalde opvoeding. Pedofielen kunnen wel leren op een sociaal acceptabele manier met die gevoelens om te gaan. Dat geldt trouwens ook voor heterofilie en homofilie.

Toegevoegd na 3 uur:
Er zijn mensen die denken dat pedofilie aangeboren is en er zijn mensen die denken dat pedofilie aangeleerd is, dat het voortkomt uit je opvoeding. Wetenschappers kunnen op deze vraag geen eenduidig antwoord geven. Een mogelijkheid die wij als makers van pedofilie.nl waarschijnlijk achten, is dat pedofiele gevoelens aangeboren zijn, maar dat de de mate waarin
deze tot uiting komen afhankelijk is van iemands opvoeding, persoonlijkheidsontwikkeling en omgeving.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Grappig, twee antwoorden met een link naar dezelfde site. Maar totaal tegenovergestelde opvattingen.
Daar is onderzoek naar gedaan.

Een beperking die blijft is natuurlijk het gegeven dat alleen mensen ondervraagd kunnen worden die zich bewust zijn van hun pedofiele gevoelens en die hiervoor, in elk geval tegen de onderzoekers, willen uitkomen. Bovendien kan de werkelijkheid kan alleen aan het licht komen door onderzoek te doen onder de bevolking als geheel en niet alleen onder mensen met problemen.

Hoewel alle pedofielen verschillend zijn, is het mogelijk om ruwweg twee soorten pedofielen te onderscheiden:

* ik-gerichte pedofielen, die agressief-sadistisch zijn of die kinderen zien als hun enige kans op seksuele bevrediging.
De meeste hebben niet geprobeerd hun ongewone gevoelens voor kinderen onder ogen te zien en te accepteren. Uit angst hebben ze deze gevoelens onderdrukt. Dit maakt hen mogelijk gevaarlijk voor kinderen en voor zichzelf. Zij hebben niet geleerd om te gaan met hun gevoelens voor kinderen, met als resultaat een obsessief verlangen naar kinderen dat kan leiden tot dwangmatig gedrag zonder zelfbeheersing.

* kind-gerichte pedofielen, voor wie de gevoelens van het kind van wezenlijk belang zijn. Zij hebben een innerlijk evenwicht omdat zij geleerd hebben of bereid zijn hun gevoelens voor kinderen als deel van zichzelf te aanvaarden. Zo zullen zij in staat zijn deze gevoelens te integreren en kunnen ze er beter mee omgaan.
Zij wijzen elke vorm van onvrijwillig seksueel contact af.

Beide typen kunnen man of vrouw zijn, homo- of heteroseksueel en jong of oud. Van elk ras, nationaliteit en sociaal-economische klasse zijn.


Een reeks persoonlijkheidstesten, uitgevoerd bij kind-gerichte pedofielen, laat weinig verschil zien tussen hen en de bevolking in het algemeen. Dit geldt voor neurologisch en psychologisch onderzoek. Voor zover deze verschillen significant zijn, zijn ze klein, niet pathologisch maar eerder variaties binnen het normale.

Er zijn wel enkele verschillen gevonden. De pedofiel komt naar voren als een wat verlegen persoon die enigszins eenzaam was in de kindertijd. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, hebben veel pedofielen niet veel aandrang tot seks, eerder relatief weinig. Ze zijn niet geneigd tot competitie met andere mannen of vrouwen en laten weinig agressiviteit zien. Ze zijn eerder opvallend gevoelig.

Een wat hogere mate van psychische klachten en stress kan niet gezien worden als oorzaak van hun gevoelens, maar eerder als gevolg ervan en als gevolg van de vijandigheid van de samenleving daartegen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Pedofielen zijn mensen die "verdwaald "zijn in hun sexuele ontwikkeling en gevoelens.
Ik neem aan dat de vraagsteller het over pedosexuelen heeft.
Ze hebben een voorkeur voor kinderen die zelf vaak (nog) niet uiterlijke sexuele (geslachtelijke)ontwikkeling hebben doorgemaakt, en dus bij niet pedofielen geen sexuele opwinding veroorzaken.
Veel gezonde volwassenen zullen de behoefte hebben om kinderen te koesteren zonder dat daar een erotische opwinding bij zal ontstaan, eerder een gevoel van vertedering en willen beschermen/verzorgen, een sterk gevoel van genegenheid en zorgzame liefde voor de zuiverheid en spontane eerlijkheid van het kind, wat je beslist NIET zou willen bezoedelen.

Toegevoegd na 6 minuten:
Ik heb er grote moeite mee dat naar de website van "martijn "de club van pedofielen verwezen wordt en dat daarvan info op GV gezet wordt, Ik vind dat een infobron die niet objectief pedofilie benadert en -ondanks de op zich helder lijkende info- in het verleden heeft getoond dat
de site de pedofilie niet vanuit het , naar Nederlands Recht, criminele aspect belicht.
Dit is een persoonlijke mening.
Het is niet beledigend bedoeld maar wel eerlijk.

Toegevoegd na 29 minuten:
De reden waarom ik zo reageer is het feit dat mijn vrouw en ik al veel jaren de zorg hebben voor kinderen die oa door pedofilie beschadigd zijn en uit ervaring heb moeten zien hoe diep die schade kan zitten. Een van onze pleegkinderen heeft als gevolg van pedofiel misbruik een einde aan haar leven gemaakt, ze was zo gedeformeerd geraakt door wat haar overkomen was dat ze zelf als slachtoffer dadergedrag ontwikkelde.
Omdat ze daar niet mee kon leven en andere kinderen geen kwaad wilde doen heeft ze een eind aan haar jonge leven (22 jaar) gemaakt.
Dit rampzalig gebeuren heeft ons als (pleeg)ouders weer eens scherp aangetoond welk een gruwelijke mentale verminking pedofilie veroorzaakt.
Een mens die pedosexuele gevoelens heeft moet zich onder behandeling stellen op het moment dat deze merkt zichzelf niet door zelfdiscipline onder controle te kunnen houden, VOORDAT er schade aangericht is.
Daarmee zeg ik NIET dat mensen met deze neigingen zich van het leven moeten beroven, integendeel.
Omdat deze jonge vrouw, die we vanaf 5 jaar oud gekend hebben, kapot hebben zien gaan -ondanks onze zorg, de neiging ontwikkelde zich na haar puberteit- is daarmee ook een enorm gat in ons leven geslagen.
Ik wil de vraagsteller duidelijk maken hoe ernstig pedosexualiteit kan uitpakken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Allereerst is de verwarring over het begrip kenmerkend voor de groep. Wat ik bedoel is dat het ook door jou gebezigde begrip 'pedofilie' betekent 'het houden van kinderen' en in deze definitie is dat grofweg iedereen!
Kunnen we iedereen in het 'verdachtenbankje' zetten.
Maar NEE: waar we het over hebben zijn de pedoseksuelen: de volwassenen die kinderen misbruiken voor hun eigen volwassen en hormonaal aangedreven seksuele gevoelens.
De verwarring is kenmerkend omdat het de pedoseksuelen altijd maar weer lukt om je op het verkeerde been te zetten en hopelijk enige sympathie op te wekken zodat ze hun gestoorde gangetje kunnen gaan. Ik hoop dat deze 'begripsontluistering' al wat duidelijkheid biedt?
Pedoseksualiteit is mijns inziens een aangeleerde stoornis en het wordt een ongeneeslijke ziekte. Ik werk al langer dan 25 jaren in de kinderbescherming en ik heb altijd meegemaakt dat een pedoseksueel uiteindelijk claimde dat hijzelf in zijn jeugd seksueel was misbruikt. Of dat waar is? Er zijn theorien over dominante moeders en afwezige vaders etc, maar daar kon je 30 jaren geleden ook autisme van krijgen, en dat is ook niet juist gebleken. Mogelijkerwijs zit de start van de stoornis in eigen ervaringen van seksueel misbruik en het vervolgens doorgeven en vergroten van de menselijke ellende, maar de kern van de zaak zit hem volgens mij in het feit van 'het makkelijk grijpbare' en het begint met fantasieen. Altijd is er de enorme machtsverhouding waar de pedoseksueel perfide intrigerend van profiteert, de 'grooming' (het inpakken), de oeverloze projecties, zodat (Oh Wonder!): 'het kind het zelf heeft gewenst! Werkelijk waar! En wat het in de werkelijke verhoudingen is: grof seksueel misbruik in zijn ernstigste, ongeneeslijke vorm.
Jouw vraag naar de oorzaak houdt voor mij impliciet in: is het te genezen? Jammer genoeg neigt jouw vraag naar: moeten we het accepteren? Omdat je niet benoemt waar het om gaat: seksueel gebruik van onwetende kinderen voor bevrediging van volwassenen-seksualiteit. Met deze definiering spreekt het antwoord hopelijk toch voor zichzelf? De rest is bewuste verwarring, 'grooming' en zelfbevestigende zelfrechtvaardiging.
Er is nog veel meer over te zeggen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image