Soms voelt het alsof verdriet heeft geen grenzen maar geluk wel. Wat beperkt ons geluk?

Question

Wat zet de grenzen voor ons geluk?

 · Accepted Answer

Het rare is, dat mensen vaak niet eens beseffen hoe gelukkig zij zijn.
Ik heb al heel dikwijls gehoord van mensen, die een heel ernstig ongeval of ziekte hebben overleefd, dat ze daarna pas de waarde van het leven in zijn gaan zien. Voorheen vonden ze het heel gewoon gezond te zijn. Een baan, partner en kind te hebben en een leuke vriendenkring.
Want daar zit hem natuurlijk het grote geluk in. In de dingen van alledag. 
Die grenzen zitten dus min of meer in jezelf. Er is wel reden om geluk te voelen, maar dat realiseer je je niet.
Verder zit het ook in mensen dat ze een wat sombere kijk op de dingen hebben. (Het beruchte halve glas..) Dit bevordert misschien soms het gevoel dat er maar geen grenzen aan je verdriet zitten.
Klein voorbeeldje: Mijn moeder kookte altijd voortreffelijk. Een tafel vol schalen. Altijd meerdere groenten , lekkere bijgerechten echt top.
Toen mijn oudste broer voor het eerst met verlof uit dienst kwam, zei hij aan tafel, dat hij nu pas besefte hoe geweldig hij altijd verwend was geweest met al die heerlijke gerechten.
Hij vond het eten in dienst kleurloos, smakeloos, fantasieloos en soms zelfs uitgesproken smerig.
Dat hielp ons, broers en zussen, ook om te beseffen dat we maar mooi geluk hadden met die goede kokkin in huis.

 · Answer

Gezondheid; een levens bedreigende ziekte.
Tegenvallers in het leven.
Het overlijden van een dierbare.

 · Answer

Zoals verdriet je geluk kan begrenzen, kan andersom ook geluk je verdriet begrenzen.
Je moet het alleen wel toelaten.

Sommige mensen hebben de neiging om te zwelgen in hun verdriet en zijn dan niet meer in staat om het geluk, ook in kleine dingen, te zien. 
Met andere woorden: de begrenzing van je geluk kun je zelf zijn.

 · Answer

Geluk is een beetje een overschat woord.

Citaat uit wiki:
**Geluk (of gelukkig zijn) kan gedefinieerd worden als het tevreden zijn met de huidige levensomstandigheden of met het leven zoals zich dat nu presenteert. Hierbij kunnen er diverse positieve emoties aanwezig zijn, zoals vreugde, vredigheid, ontspannenheid en vrolijkheid.

Gelukkig zijn is het tegengestelde van ongelukkig zijn, wat bestaat uit een gevoel van ontevredenheid, en vaak samengaat met depressie, overspannenheid, woede of verdriet. 
Onderzoek duidt er op dat geluk voor ongeveer de helft erfelijk bepaald is. De rest van de verschillen wordt veroorzaakt door invloeden uit de omgeving. **

Geluk is een heel persoonlijk emotie.
En heel afhankelijk van de eigen persoonlijke instelling. 
Wat de een gelukkig maakt, is voor de ander flauwekul.

In het boeddhisme wordt er - mijns inziens heel terecht - een onderscheid gemaakt tussen genot en geluk.

Zelf ervaar ik wel degelijk dat verdriet grenzen heeft en geluk veel minder. 
Dus jouw stelling zal niet voor iedereen op gaan.

Misschien heb je hier iets aan, misschien vind je het absoluut geen antwoord.

 · Answer

Persoonlijk heb ik de indruk dat mensen over het algemeen negatief zijn ingesteld. Ze lijken meer stil te staan bij wat ze niet hebben en zouden willen hebben, dan bij wat ze wel hebben. Neem als voorbeeld het WK. 6 wedstrijden op rij gewonnen. Voorafgaand aan al die wedstrijden was iedereen eigenlijk vooral negatief. Als ze dan winnen is er blijdschap, maar wordt er vooral aandacht besteed aan wat er niet goed ging en beter had gekund. Zo gaat het ook met bezittingen. Mensen zijn vooral bezig met status, belangrijk gevonden worden etc. Je moet een flatscreen hebben want wat zullen de buren anders denken, je moet lang op vakantie want anders denken mensen dat je het niet leuk hebt enz. Dit soort gedragingen en gedachten staat het gevoel van 'zijn' en 'geluk' in de weg. En het houdt elkaar in stand, want mensen steken elkaar met hun negatieve gedrag aan. Als je op het werk met een groep collega's luncht die allemaal negatieve of sarcastische praat hebben, dan ga je je daar niet vrolijker door voelen.

 · Answer

Het is precies andersom. 
Geluk (vrij vertaalt als: vrede) is ten overvloede aanwezig. Verdriet is niet-bestaand. 
Verdriet is een betiteling / benaming voor een gevoel dat niet wordt geaccepteerd. Het 'gevecht' begint bij niet-acceptatie van een gevoel. Het maar niet accepteren wordt zelfs soms zo lang volgehouden door de persoonlijkheid dat er geen einde (aan het lijden) komt.. Dat zal gevoeld worden alsof verdriet zelf geen grenzen heeft. Het is echter de persoonlijkheid die niet kan stoppen met verzet tegen zijn eigen natuur.
Op het moment dat elke vorm van weerstand tegen het leven zelf stopt... is het moment dat vrede, stilte - datgene dat altijd op de achtergrond van alles aanwezig is- ervaren kan worden!
Dat is er altijd, constant en dus ten overvloede.. maar weinigen weten dat!

 · Answer

Ons geluk(besef) wordt beperkt door de angst om het weer kwijt te raken.
Als je immers op een bergtop staat, kun je alleen maar naar beneden.
Omdat mensen zo bang zijn hun geluk te verliezen, genieten ze er vaak niet ten volle van.
Daarom is het leven bij de dag zo belangrijk.
 "Maakt u niet bezorgd voor de dag van morgen , iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad"
(ik meen Matteus-evangelie)
"maakt u niet bezorgd voor de dag van morgen, u kunt geen el aan uw lengte toevoegen " Luc 12:22 als ik me niet vergis, ik ben geen bijbelleraar.

 · Answer

Het is eerder: "Wie beperkt ons geluk". Dat zijn we namelijk zelf. Je moet jezelf toestaan gelukkig te zijn en jezelf niet beperken door gedachten als: "Straks ben ik het weer kwijt", of: "Ik verdien dit niet". Geniet van het moment, zonder mitsen en maren. Bovendien zijn we tegenwoordig niet snel tevreden, er is altijd wel iets waarvan we denken dat we pas echt gelukkig worden als we dat hebben bereikt. Maar de weg er naartoe is nu, en waarom zou je nu niet gelukkig kunnen zijn?

 · Answer

Je zult niet ervaren wat je hebt, voor je WEET dat je het hebt.

Zolang je weet dat je het hebt, zul je het ervaren.

Weten volgt niet op ervaring, het gaat er aan vooraf.

Wij beperken ons geluk dus zelf, of ervaren het elke minuut van elke dag.

Namasté
:)

Soms voelt het alsof verdriet heeft geen grenzen maar geluk wel. Wat beperkt ons geluk?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?