ik heb al jaren last van hevige paniekaanvallen en slik hiervoor veel medicatie.Hoe kan ik van die paniekaanvallen af komen?

beste Richard, daar vertel je veel in één vraag.
raadpleeg maatschappelijk werk, vraag je huisarts een verwijzing voor adequate hulp. heel erg veel sterkte!

Je hebt veel meegemaakt, daarom is ook professionele hulp voor jou nodig.
met alleen medicatie kom je er blijkbaar niet uit.

Ik heb zelf geleerd om dingen een plekje te geven, dingen uit het verleden.
veranderen kan je het niet meer,
oplossen ook vaak niet,
afsluiten wél.

Als je dat kan, kan je ook weer verder, het is een moeilijke weg maar het is mogelijk.
zoek professionele hulp, sterkte

ten eerste ga proberen je medicatie af te bouwen hoe moeilijk het ook lijkt.Ze helpen niet anders had je nu geen klachten meer gehad.Het heeft voornamenlijk te maken met een verkerde gedachten gang en hyperventilatie, e die twee dingen werken als een cirkel. En geloof me ik wil je niet ontmoedigen maar je komt er nooit vanaf maar je moet er mee leren leven , zodra je dat kunt en het kan accepteren dat je het hebt zal het langzaam beter gaan.En voor je denkt makkelijk gezegd voor een buitenstaander , ikzelf worstel al 13 jaar met dit probleem!
Ik heb zelf seroxat gebruikt voor anderhalf jaar {niks geholpen in tegen deel want zoals ik al zei wat is er enger dan pillen te slikken en dan geen resultaat beogen}en heb meer dan een jaar nodig gehad om van die bende af te komen, rustgevers zoals xanax oxecipam zijn paarden middelen en zeer verslavend . Dat laaste middel gebruik ik sinds een jaar wel, maar alleen als het echt nodig is zeg maar 4 per maand. nou lijkt het net of ik de aandacht op mezelf wil vestigen , dat is niet de bedoeling wilde alleen duidelijk maken dat je en niet alleen staat {het word een volksziekte} en dat ik weet waar ik het over heb. ik wens je veel sterkte

Als de psycholoog of psychiater die je angstaanvallen geconstateerd heeft, en je die medicijnen heeft voorgeschreven, je niet genoeg kan helpen, zou je misschien een andere hulpverlener moeten zoeken.

Er zijn veel verschillende manieren/benaderingen, om trauma's en paniekaanvallen te behandelen, en ik zou het bespreken met degene, die je nu helpt. Hij/zij kent vaak vakcollega's, die andere therapieën toepassen.

Natuurlijk moet je sommige dingen opnieuw vertellen, of zelfs voor het eerst, omdat het voordien te moeilijk voor je was.

Maar het alternatief : medicijnen en evengoed paniekaanvallen, is blijkbaar geen optie voor je.
Dus even héél assertief zijn.
Soms moet je jezelf even 'zieker' laten maken om beter te worden.

Zoek professionele hulp en zorg dat die hulp niet met jou in het probleem gaat zitten maar je, hoe eng ook, mobiliseert om in het leven te stappen. Je moet eruit, het leven omarmen, mensen omarmen, de wereld omarmen. Makkelijker gezegd dan gedaan maar daar zit de essentie van het spook van jou verleden. Helaas is dit psychologie van de koude grond daarom nogmaals, stel dit soort vragen niet hier. Want je onderschrijft ermee dat je in het probleem zit en daar moet je eerst leren uit te komen. Dat kan echt alleen met goede hulp en die ga je hier niet vinden. Een laatste punt wat ik je mee wil geven is dat je goed nadenkt wat je de hulp wilt meegeven, het probleem of de oplossing?

Zeer heftig.
Het stoppen met de middelen die je gekregen hebt is niet zonder medische begeleiding aan te raden.
Van deze middelen (meestal benzodiazepinen als xanax, oxazepam, valium enz.) is bekend dat hun werkzaamheid in de tijd afneemt maar als je plotseling stopt krijg je mogelijk heftige reacties.
Dus als je wilt stoppen , moet je dat UITSLUIPEND doen.
Gezien je voorgeschiedenis raad ik je aan met een psychiater in zee te gaan voor medicatie op SSRI basis (serotonine heropnameremmers als seroxat, prozac citalopram) EN psychotherapie om grip te krijgen op je angsten (paniekaanvallen) en je te helpen tot verwerking te komen.
Bij deze ernstige trauma's moet je flink inzetten om er grip op te krijgen, je huisarts zal je wellicht willen doorverwijzen, vaak weten ze hele goede psychotherapeuten en kunnen evt. op eigen titel de SSRI medicijnen voorschrijven.
De combinatie medicatie/psychotherapie is volgens mij in jouw situatie onvermijdelijk, anders krijg je wellicht geen controle op de paniekreacties.
Ga dus met je huisarts in conclaaf en hij/zij zal je vast helpen als je de voorgeschiedenis en je klachten beschrijft. Lang uitstellen lijkt me geen aanrader, doorpakken zou ik zeggen.
Je zult hier niet in een paar maanden mee klaar zijn, reken gerust een half jaar of meer om wat grip te krijgen.
In het begin zal het lijken of het slechter gaat, de medicijnen veroorzaken vrijwel meteen bijwerkingen maar de goede invloed laat enige weken op zich wachten.
Vraag ook om hulp bij betrouwbare vrienden, stemmingswisselingen zijn eerst wel te verwachten en dan is alleen zijn af te raden.
Het is onzin dat je met dit soort vragen niet op GV terecht kan. Hier zitten mensen die je willen helpen en je doorverwijzen naar de juiste professionele hulp.
Schakel die in en vertrouw even op het kompas van goede mensen in je omgeving die je willen en kunnen bijstaan.Doe wel het een en het ander dus huisarts/psychiater, medicatie en psychotherapie nadat je de benzodiazepinen onder medische begeleiding afgebouwd hebt EN zoek steun bij goede vrienden die je echt kunt vertrouwen.
Dan gaat ook voor jou de zon schijnen, al lijkt het dat het even kan duren.
Ik wens je veel sterkte en moed toe !!

Je heb die paniek aanvallen omdat je lichaam en geest nog steeds dat leed ervaren en doorlopen. Dat leed heb je nog niet goed kunnen verwerken.

Medicatie zal het leed niet voor je kunnen verwerlen. Die zal alleen je emoties onderdrukken.
Jij zelf zal het leed moet DOORSTAAN. Dat doe je middels therapie. Vluchten kan nu niet meer, want hoe harder je vlucht hoe heftiger de paniekaanvallen zullen zijn.
Je zult het moet doorgaan, ondergaan, je moet je leed onder ogen gaan zien, opnieuw maar nu goed.

Bespreek dit met je arts, psychiater. Onderzoek welke vormen van behandelingen hiervoor nuttig kunnen zijn.
Je moet terug naar je verleden en die momenten. Je zult het opnieuw moeten beleven, want alleen dan kan je het op de goede manier verwerken.
Zoek iemand waar jij je goed bij voelt.

Met de combinatie van therapie en medicatie worden hele goede resultaten geboekt! Je verleden zal altijd een rol blijven spelen in je leven. Het heeft je gevormd. Maar ook voor jou kan het leven beter worden.
Therapie die op het gebied van angst en paniekstoornis heeft meest resultaat boekt is cognitieve therapie en mindfulness. Er is de afgelopen jaren veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en de resultaten hiervan zijn POSITIEF!
Ik hoop dat je stappen gaat ondernemen en wens je veel succes.

Jij hebt in je leven veel voor je kiezen gekregen en het is helemaal niet vreemd dat je daar heel veel last van hebt in je huidige leven. Je hele leven pillen blijven slikken lijkt me niet goed, maar anderzijds: mensen met een hartkwaal slikken ook hun hele leven pillen. Heb je therapie? Heb je het gevoel dat je geholpen wordt? Wat heb je al geprobeerd om heling te vinden?

Zonder te willen pretenderen dat ik er verstand van heb: heb je al eens geinformeerd naar EMDR-therapie? Het lijkt te mooi om waar te zijn maar ik ken verschillende mensen die er voor hun trauma's en angsten erg veel baat bij gehad hebben.
Ik zet hieronder meteen maar een linkje naar een skeptisch artikel over deze therapie, zodat je ook weet dat het geen wondermiddel is.

Ik zou je de tip geven zoek professionele hulp.
Hierbij moet je echt geholpen worden. Voor jou liggen er ook mooie en verrassende dingen in de toekomst. Je moet er zelf wat van maken met behulp van een professional.
Heel veel succes en sterkte.

Ik denk dat je het moet zoeken in een heel andere richting dan je tot nu toe gewend was.
Het probleem is om daarbij een betrouwbare deskundige te vinden, die zich ook wil inzetten.

Er zijn speciale behandelingen voor trauma en paniekaanvallen ik zou als ik jou was daarom vragen want alleen medicatie lost niets op.
Wat jij hebt meegemaakt heeft je ernstig beschadigd en vraagt om een goede behandeling.
Neem contact op met een trauma centrum in je buurt en vraag om een intake of informatie gesprek leg kort uit wat er aan de hand is en geef aan dat je zo niet verder wilt.. dat je hulp nodig hebt en weer normaal wilt kunnen functioneren.
Geef duidelijk aan dat je de situatie zat bent en wilt dat er echt wat veranderd aan je kwaliteit van leven.
Je leeft maar een keer en daar moet je het beste van maken dus vecht voor je geluk en je rust.

hallo :) ik zat tot vier maanden geleden in een soortgelijke situatie als jij: medicatie, zwaar getraumatiseerd, vol angsten, noem maar op... toen ik van de laatste medicijnen zelf suicidaal werd ben ik eens gaan rondneuzen en ontdekte dat door je vol te proppen met medicatie, je klachten alleen maar verergeren... ik ben (onder begeleiding van psychiater) gaan stoppen met de medicatie ( wash out) en mezelf met mijn angsten gaan confronteren door ze stapje voor stapje op te zoeken... de beste remedie tegen angsten IS confrontatie namelijk ... door het te ondergaan ga je zien dat het reuze meevalt... evt wil ik hierover wel prive verder praten... ik doe ook tai chi, wat me erg goed helpt met beide benen op de grond en uit mijn depressie te blijven... ik voel me eigenlijk een heel ander mens dan 4 maanden geleden. dus het kan wel... ik heb zelf 10 jaar medicijnen gebruikt en kwam erachter dat het heel erg mijn gevoel afvlakte, ook mijn positieve... en ik verloor mijn interesse in dingen, ook de belangrijke, die als een rode draad door mijn leven liepen... zingen schrijven, veel bewegen... das wel weer terug nu, waar ik heel blij mee ben... voor mij geen medicatie meer.. met een goeie tai chi leraar en een beetje eigen wil kun je prima zonder :) een hart onder de riem voor iedereen die het moeilijk heeft...

Ik ben bang dat medicatie je niet zal helpen. Die pakt namelijk het probleem niet aan, maar zorgt ervoor dat alles blijft zoals het is zonder dat je het merkt.

En daardoor blijft het niet zoals het is, maar wordt het erger. Goede psychotherapie die je leert je houding te veranderen is de enige oplossing.

Mijn ervaring is echter dat mensen doorgaans niet gesteld zijn op verandering van houding.