Wanneer ben je echt 100% jezelf?

De eerste paar seconden voor je wakker wordt, totdat je beseft dat je wakker bent.

Daarna zul je altijd bezig blijven met wat anderen van je denken, bewust of onbewust.

Je bent 100% jezelf als je alleen bent.
Zonder enige vorm van ander leven om je heen.
Dan kun je geen rol spelen, dan moet je wel jezelf zijn.

En als je de kleding draagt die je zelf hebt uitgekozen die lekker zit.
En de muziek draait die alleen jij mooi vind.
Dan kun je echt zeggen ik ben mezelf.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik beschouw "rekening houden met de wensen en opvattingen van anderen" als een van mijn eigenschappen. Wanneer ik dit dus doe, ben ik nog altijd mezelf.

Je kunt nooit 100% van je eigenschappen in een situatie gooien. Als sociale wezens zijn we erin geoefend om te kijken welke van onze eigenschappen in elke situatie het beste uitkomen. Dit maken ze niet minder onze eigenschappen.

ik speel nooit mezelf..
ik ben altijd 100%
ik hou niet van toneelspelen uiteindelijk val je door de mand,blijf jezelf respecteer een ander dan krijg je respect terug

Als je in je uppie je prima aan het vermaken bent!

Als je lak aan alles en iedereen hebt. Als je echt jezelf blijft, pas je je onbewust toch naar iets of iemand aan. Persoonlijk denk ik dan ook dat het bijna onmogelijk is om 100% jezelf te zijn.

Als je alle invloeden van anderen hebt losgelaten.

Vele hebben nog gedachten, acties en reacties die anderen in hun hebben gestopt. Zij doen en denken zoals anderen willen en verwachten dat ze doen en denken. Ze zijn daarmee niet hun zelf.

Leer hiervan onderscheidt te maken en je leert je werkelijke zelf te kennen.

Toegevoegd na 4 minuten:
Ook kennen mensen angsten om zich volledig te durven tonen. Dan hebben zij maskers en muurtjes opgebouwd.
Als men deze angsten kan overwinnen zal er meer ruimte vrijkomen die men kan vullen met zichzelf.

Ik denk altijd. Ook de manier waarop je rekening houd met de ander kies je zelf, dat is dus ook een aspect van jou eigen ik...

Als je met 40,5 graden koorts echt ziek op bed ligt, en afhankelijk van anderen bent! Dán ben je 'echt'......

Je bent altijd 100% jezelf. Je bent nooit een ander. We zijn altijd wat we echt zijn. Ook al vinden we niet altijd leuk wat we echt zijn. Ook als we een rol spelen zijn wij het die een rol spelen en niet een ander. Iemand die een misdaad pleegt en tegen de rechter zegt: ik was mezelf niet, krijgt toch straf van een rechter die absoluut niet denkt: ik ben mezelf niet, ik speel maar een rol.

Het leven is een groot toneelspel, altijd maar weer hou je rekening met de ander, de regeltjes, de gewoontes, de opvoeding, het geloof enz.
Zelfs hier op g.v. speel je toneel, bijna ieder woord moet je afwegen en overdenken, maar stel dat iedereen maar zegt wat hij denkt, dan zullen er veel antwoorden verwijderd worden, vraag je iemand hoe gaat het, dan zal je ook niet zo maar een eerlijk antwoord krijgen.
Zelfs onze dromen worden beinvloed door de regeltjes.
Voor mij is er een grote uitzondering, dat is heftige muziek, keihard en een paar pilsjes op, dan komt er een moment dat je echt je zelf kan wezen en bij bepaalde spirituele activiteiten kan je los zijn van je rol hier op aarde.

Wanneer jij je 100% goed in je velletje voelt. (ondanks de tegenslagen die er in het leven komen)

Als je dus al die dingen die je net opnoemde niet zou doen en gewoon op al je inpulsen reageren zou je kunnen zeggen dat je jezelf bent ..
Maar we zijn mensen en geen dieren dus we doen het anders we denken na en redeneren en aangezien iedereen dat op zijn eigen manier doet zijn we toch allemaal een beetje uniek en dus zijn we allemaal altijd voor een deel onszelf.

Door te durven zijn wie je bent. Dan ben je jezelf.
Daar mag je voor uitkomen, en uitstralen.

Als je droomt. Je begeeft je dan in een wereld die volledig uit jouw brein is ontsproten. Alles wat je om je heen waarneemt is gecreeërd in jouw brein en is dus (soms op de meest abstracte manier mogelijk) een spiegelbeeld van jouw wezen. Je bent dan dus zo 100% jezelf dat je zelfs je omgeving omvat...

je bent 100% jeZelf wanneer er niemand is die het beoordeelt. Dus wees niets, niemand, helemaal niets en je bent 100% jeZelf.
Haal de waarnemer uit elke situatie en je bent 100% jeZelf.
Realiseer je dat je geen leven hebt, maar dat je het leven bent. Moeiteloos, eindeloos, en 1000% JeZelf!

Weinig mensen kunnen/willen 100% zich zelf zijn.
Zoals je al zegt bij een afspraakje doen we een pak aan of bij onze geliefden dan doen we ook weer anders.
Kijk eens in de tijdens het boodschappen doen of op het werk... Daar gedragen we ons ook weer anders.

Nou iedereen kent hem/haar wel ,,, de dorpsgek of iemand in het dorp die 'a-sociaal' is iemand die zich niets aantrekt van andere mensen iemand die zich gek kleed of misschien wel een beetje onhygiënisch is (en vaak de persoon die overal waar hij/zij loopt word na gekeken.)
Dat zijn de mensen waarvan ik denk dat ze 100% zijn wie ze zijn. Die mensen die zich van niemand iets aan trekken!

Wij gedragen ons naar de plaats of de persoon waarmee we zijn om zo geaccepteerd te worden en daarom kunnen wij nooit 100% ons zelf zijn.

Wat me te binnen schiet is dit: wanneer je niet jezelf gaat spiegelen aan een ander die jij, om wat voor reden dan ook, bewondert en je als diegene loopt te gedragen.
Doe je dit dus, dan ben je sowieso niet jezelf, makkelijk zat.
In iedere situatie heb je wel een andere "pet" op en anticipeer je (zoals jij vind hoe het hoort) daarop.
Er zijn mensen die een uitgesproken karakter hebben en dat zijn juist diegene die opvallen en er zijn mensen die zich liever op de achtergrond houden, het hoeft geen houding te zijn maar een karaktereigenschap.
Ik kan niet voor een ander spreken simpelweg omdat mijn karakter anders is als dat van een ander bovendien is elk mens uniek wat niet betekent dat bepaalde mensen dezelfde voorkeur hebben maar da's wat anders.
Maar als ik spreek voor mezelf spreek, zie en beleef ik dat elk mens een uniek karakter heeft. Ik merk namelijk dat iedereen weer anders op mij reageert tijdens een zelfde situatie of bijvoorbeeld een gepeperde opmerking van mij en dat is best grappig om te zien. Wanneer je mensen uit de tent lokt komt vaak hun ware aard naar boven.
Ik zou zeggen, strooi 'ns wat peper in de kont van een ander, prikkel diegene, maak een reactie los en je zult merken dat er een primaire karaktereigenschap naar boven komt en dan is 'ie 100% zichzelf. (tenminste, dat merk je dat!).
Really, you'll see!