Hoe kunnen mensen aperte onzin geloven?

Mensen zijn niet van die rationele wezens als wij wel eens denken. Voor jouw is logica een toetsteen. Veel van ons geloven echter in duistere krachten en willen niet tegengesproken worden.

Cryofiel, jij gelooft de verklaring die in jouw paradigma het plausibelst is.

Anderen kiezen voor een verklaring die past bij hun paradigma.

And never the twain shall meet...

Waarom geloven de mensen de politiek, om het maar eens dichter bij huis te houden. Volgens mij is het dan ook gewoon kudde gedrag.

Veel mensen,helaas ook de goedwillenden en de redelijk intelligente willen nu éénmaal overal of bijna overal een spirituele verklaring in dingen zien. Alle valide verklaringen worden zonder enige scrupule terzijde geschoven, omdat dat niet in hun straatje past. Ik kan er met de pet niet bij waarom zoals ik al zei, redelijk intelligente mensen wel in pseudo en niet in reguliere wetenschap geloven. Maar het levert wel veel stof tot discussie.

Mensen zijn altijd op zoek naar onmogelijke zaken en proberen daar de meest onmogelijke uitleg aan te geven.
Ergens is nog het kind in de mens aanwezig die maar al te graag in sprookjes wil geloven.
Maar gek genoeg , zijn niet alle onmogelijke zaken sprookjes.
En gek genoeg, zijn niet alle sprookjes onmogelijk.
Het kind in de mens is nog altijd op zoek.

Net als geloof bedoel je? Geloof het of niet, maar mensen zijn nou eenmaal niet zo rationeel als we denken.
Een lichtgevende vage bol op een foto is ook meteen een geestachtige verschijning, terwijl het ook gewoon een reflectie van de flits kan zijn of iets.
Dingen die mensen niet kunnen verklaren, moeten op een idiote manier verklaart worden, zonder eerst eens logisch na te denken.
De eerste indruk telt.

Onzin is subjectief.

De enige reden is, omdat de huidige wetenschap nog 'lang' niet alle antwoorden kent. (dat is een overschatting van de wetenschap).

Doordat er nog zoveel onbekend is welke wel ervaren worden, is onzin of niet onzin een subjectieve mening. Een geloof.
Ook al is het nog in de wetenschap aangetoond, dan nog staat het niet vast. Want ook in de wetenschap blijken sommige onderwerpen herzien te moeten worden omdat de eerste absolute waarheid voor de wetenschap niet te kloppen.

Dus als onzin een subjectieve opvatting is, ook in de wetenschap, dan klopt deze vraag niet en is je vraag sturend.

Wij hebben al reeds talloze zaken besproken waar wij nog niet uit zijn. Dit omdat jij sterk de wetenschap aanhoudt, en ik omdat ik geen antwoord van die wetenschap krijg die absoluut waterdicht is.
Neem nu het waarnemen van geesten. Volgens de wetenschap wordt dit in de hersenen gegenereerd. Terwijl het ook zo kan zijn dat het tot uiting komt in de hersenen (zoals het grootste deel daar tot een uiting komt).

Kortom nog geen waterdichte wetenschap, hou je nog veel onzekerheid over. Hier komt dan het geloof bij kijken. Waardoor 'onzin' subjectief blijft.

Wat men 100 jaar geleden voor absoluut waar beschouwde, is voor sommige dingen toch anders gebleken. Dus wat men nu voor absoluut waar beschouwd, hoeft dus nu niet perse de absolute waarheid te zijn.
Als je nu toch 100% de wetenschap wilt volgen omdat het nu absoluut waar is, dat is een levensopvatting. Die hoeven anderen niet te volgen.

Onzin is subjectief...

Toegevoegd na 23 minuten:
Mijn reactie bij Ed, is ook een antwoord op deze vraag:

Ik ben helemaal niet op zoek naar het onmogelijke. Bij mij is het zo dat ik niet altijd een sluitend antwoord vindt binnen de antwoorden van de wetenschap. Er blijven altijd nieuwe vragen opkomen.

De wetenschap verklaart het voor mij nog niet. Daarom zoek ik elders naar antwoorden.
Net zoals ik vroeger niet de verhalen van de bijbel meer geloofde. Het klopte niet. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een opvatting waar ik me wel thuis bij voelde.
Dat is de leer van de energie geworden uiteindelijk. Zoveel gedrag van mensen werden verklaarbaar, zoveel andere zaken werden verklaarbaar.

Vervolg in reactie...

Ik denk dat wanneer mensen moeite hebben de ontwikkelingen in de maatschappij te volgen of anderszins moeite hebben met het leven zij dan geneigd zijn om de door de maatschappij aangehangen theorieën te verwerpen of met een korrel zout te nemen; men gaat op zoek naar een andere wereld waarin men een betere rol kan spelen.
In een ongewoon verschijnsel wordt de andere wereld bevestigd.

Geloof is iets persoonlijk, een gelovige is bezig met het zoeken naar een doel, zijn vraag is meestal "wat voor?"

Hij kijkt vanuit een toekomst perspectief naar het nu, stelt vragen en soms trekt conclusies die onzinnig kunnen lijken voor de wetenschapper of de sceptisch toeschouwer die zijn positie baseert op het verleden.

Soms houdt de wetenschapper zichzelf bezig met de toekomst maar toch is het waar dat de wetenschap handelt eigenlijk met het verleden alleen: dat wil zeggen, elk wetenschappelijk experiment of waarneming vindt plaats hetzij in de huidige (die, omwille van de precisie, is de hoeveelheid tijd die nodig is om een feit te absorberen), of in het verleden - namelijk informatie over wat er al is gebeurd.
Een wetenschappelijke theorie is vastgesteld door het toepassen van gegevens, die we kennen uit het verleden, op de toekomst. Met andere woorden, zijn de voorspellingen van de toekomst, altijd, extrapolatie van het verleden naar de toekomst.

Op basis van de vooronderstelling dat wetten of groepen van veranderingen die zich hebben voorgedaan in het verleden zullen blijven opereren in de toekomst, hebben we de definitie van reeds waargenomen veranderingen in een voorspelling van wat er zal gebeuren in de toekomst gezet.

Deze omvorming van - naar + , de extrapolatie van een functie die plaatsvond in het verleden over de voortzetting daarvan in de toekomst, is de basis voor alle wetenschap.
In dit opzicht kan je de wetenschappers "grote gelovigen in een onzinnig veronderstelling" noemen.

Mensen geloven omdat ze willen geloven.

Dat lijkt misschien wel een heel erg makkelijk antwoord, maar zo simpel is het in dit geval wel.
Een religie ontstond omdat er dingen gebeurden die men niet kon verklaren. Omdat men er geen verklaring voor had ging men op zoek naar 'iets' wat ervoor kon zorgen dat die onverklaarbare zaken verklaard konden worden. Tegenwoordig is de wetenschap veel verder en weet men waarom en wat bijvoorbeeld onweer is, maar vroeger had men hier geen weet van. Dus verzon men een verklaring.
Omdat er soms nog steeds dingen gebeuren die (in eerste instantie) niet een duidelijke verklaring hebben, zit het in de menselijke aard om hier een verklaring voor te zoeken. Gelukkig heeft de mens over het algemeen een heel erg rijke fantasie en komen de meest prachtige verhalen in de wereld.
Waarom blijft men erin geloven wanneer bewezen is dat iets echt niet kan? Religie bestaat nog steeds, de Bijbel wordt door velen gezien als een heilig boek. Ondanks het feit dat er meer dan genoeg zaken in staan die wetenschappelijk gezien totale onzin zijn.
Men blijft erin geloven omdat het hoevast biedt omdat men wil geloven dat als men maar de regels van de Kerk nageleefd worden, men in de hemel terecht zal komen. Net zoals in jouw vraag, mensen graag willen geloven dat er een andere dimensie is en dat er op aarde poorten bestaan die hier toegang tot bieden. Die mensen willen helemaal niet weten dat er een verklaring voor is, zij willen zo graag geloven dat zij daaraan vast blijven houden.

Toegevoegd na 5 minuten:
Ik zag in een reactie staan dat je je afvroeg hoe deze mensen omgaan met de bewezen tegenstrijdigheden.

Als iemand zo graag wil dat iets waar is, staart hij/ zij zich blind op hetgeen hij gelooft. Tegenwoordig hoor je hierbij vaak het begrip tunnelvisie, in dit geval wel een mooie uitdrukking. men ziet alleen het einde van de tunnel, hun waarheid, wat zich boven, onder of aan de zijkant afspeelt, wordt niet gezien.

Als voor iets een duidelijke , plausibele verklaring is, is dat voor velen goed te accepteren als waarheid.
Er zijn echter ook zaken die we NU goed kunnen opwekken en verklaren maar bijvoorbeeld honderd jaar geleden als toverij en magie gezien zouden worden.
Niet alles wat we thans waarnemen is met een sluitende verklaring af te dekken , zoals de werking en bestaan van het bewustzijn.
Zo zullen onze achterkleinkinderen dingen die we nu niet begrijpen (kunnen) met sluitende bewijsvoering verklaren.
Onze ervaringen(waarnemingen) en theorieen lopen niet altijd parallel.
Soms lopen onze theorieen voor op onze waarnemingen zoals de effecten die inherent zijn aan de relativiteitstheorie en de kwantummechanica, soms lopen onze waarnemingen voor op ons verklarend vermogen.
We moeten dan of accepteren dat we het niet begrijpen of niet kunnen checken als het om een theorie gaat, soms voelen we wel aan in welke richting we de verklaring moeten zoeken maar hebben daar nog geen kennisbasis voor, iets wat dan al gauw als een geloof gezien wordt.
Met geloof kunnen we onszelf dus ongelooflijk voor de gek houden maar het kan ook een voorstadium zijn tot het ontwikkelen van een inzicht wat tot een verklaring gaat leiden. Het geloof is dan als een extrapolerend vermogen te zien.
Met veel dingen op het gebied van het deken , bewustzijn , bestaanbesef en andere zaken, kunnen we nog geen sluitende inzichten vormen.
In het doorgronden daarvan gaan we dan wel eens door een geloofstadium , wat ik dan als een intuitief weten beschouw.
Veel grote ontdekkingen en uitvindingen zijn dan ook op een intuitieve wijze ontstaan.
Daarmee kunnen we -tijdelijk- over onze eigen grenzen en horizon heenkijken en dingen snappen waar we normaal gesproken mentaal nog niet toe in staat zijn.
Er is niets mis mee om deze bijzondere vormen van besef en bewustzijn te exploiteren, zolang we er maar niet mee gaan verstikken en dogmatiseren.
Dan werkt het contraproductief en kan het zelfs gevaarlijk zijn.

Er was een tijd dat ik er net zo over dacht als de vraagsteller..
Echter ben ik er in mijn 52 jarige leven tot nu toe achter gekomen dat er dingen (krachten?) zijn die ik niet kan verklaren. maar waarvan ik wel ondervonden heb dat ze bestaan.
Ik tracht open te staan voor alle denkbeelden en opties, ik geloof er niet 1 voetstoots maar soms zijn er zaken waar de huidige wetenschap totaal geen weg mee weet.
neem het voorbeeld van die man die zijn innerlijke temperatuur kan regelen......de wetenschap zegt dat het niet kan - hij bewijst het tegendeel.......

Bij voorbaat alles afwijzen van wat je niet begrijpt, is ook een vorm van tunnelvisie.

Zo zijn er ook mensen die per se alles hoe dan ook willen "verklaren" op wat voor manier dan ook - ook al is dat volslagen misplaatst zo als in jou voorbeeld.

dat komt omdat de mens nieuwsgierig is. We weten dat er mysterieuze krachten zijn die nog niet ontdekt zijn, dus staan we open voor zulk soort fenomenen en WILLEN we dat het iets nieuws is zodat we nieuwe experimenten en onderzoeken kunnen doen. soms is de kracht van het willen groter dan het logisch nadenken.

Als je kijkt naar de huidige religie als atheïst zijnde, dan geloven al die gelovige mensen toch ook in onzin? kortom, mensen zoeken steun,hoop op antwoord, vernieuwing van hun dagelijkse sleur.

even een paar mooie quotes van einstein:
''imagination is greater than the mind''

''The most beautiful thing we can experience is the mysterious. It is the source of all true art and all science. He to whom this emotion is a stranger, who can no longer pause to wonder and stand rapt in awe, is as good as dead: his eyes are closed."