Wat je zegt dat ben je zelf ?

Soms, het zal wel komen doordat je vaak dingen van mensen vervelend zijn omdat het dingen zijn die je zelf ook hebt en daardoor herkent.

Toegevoegd op 23-04-2009 21:21:47
Beetje onhandige zin, maar ik bedoel dus dat mensen soms een spiegel voor je zijn en je dingen van mensen irritant vind die je zelf ook hebt. Dus daardoor zeg je sneller dingen over eigenschappen die je zelf ook bezit...

Inderdaad, en daarom ook:
Wie goed doet, goed ontmoet.

En een van mijn motto's:
Wat gij wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander.

Ja en Nee..

Ja in de psychologische zin, dat noemen ze projectie...
Nee in de spirituele zin, dat noemen ze non-dualiteit...

uiteindelijk wel.
Alle kritiek die je uit geeft aan dat jij het tegenovergestelde apprecieert.
In die zin geef je met kritiek ook een stukje van jezelf bloot.

Waar en niet waar.

Niet waar. Het kan een bescherming van je zelf zijn. Door dit te zeggen breng je de kritiek op jouw terug naar de ander.

Waar. Omdat kritiek op een ander vaak een uiting is om die ander in jouw richting te bewegen. Het kan zelfs zo zijn dan wat de ander doet beter is, maar jij dat niet wil toegeven.

Waar. Dingen die je laat liggen omdat je er geen zin in hebt, maar wel kritiek uit als een ander het ook laat liggen.

Niet waar. Je weet het beter dan de andere, deze ervaart het dan als kritiek.

Naarmate ik ouder word betrap ik me steeds vaker op eigenschappen die ik vroeger in mijn vader verfoeide.
In die zin zit er waarheid in het gezegde.

Er is voor beide iets te zeggen. Hoe je het ook bekijkt, zegt een uiting op een ander altijd meer over de persoon die de uiting doet, dan over de 'bekritiseerde'. Immers, de persoon waar het over gaat heeft expliciet gedrag dat op dat moment 'in opspraak' raakt. Echter de persoon die dit verwoord heeft hier dus vaak een bepaald beeld van gemaakt en gebruikt eigen bewoording.

Om te zeggen dat een ieder die kritiek uit op een ander, het dan eigenlijk over zichzelf heeft, is erg kort door de bocht. Mensen die zich wat meer met 'gedragspatronen' en persoonsontwikkeling bezig hebben gehouden, zullen weten dat ieder mens een aantal verschillende patronen ten opzichte van zijn omgeving heeft: Allergie, Kernkwaliteit, Valkuil en Uitdaging. Waarbij een allergie duidt op gedrag dat je slecht kunt waarderen: stel je bent een gestructureerd persoon, dan kun je slecht over mensen die chaotisch zijn. Dus wanneer je hier iets van zegt, zegt dat niet dat jij chaotisch bent.

Het is natuurlijk mogelijk dat je afgeeft op het gedrag van een ander, maar waarbij dit slechts een projectie is. Vaak gaat dit op wanneer je een anders gedrag bekritiseerd, terwijl dit gedrag bij de ander niet evident is. Het kan dan een verwachtigspatroon van jou zijn dat je projecteert op de ander. Hierbij gaat de uitspraak dan wel op.

Het is dus erg afhankelijk van de situatie, persoon en het genoemde gedrag.

JA JA JA!
Alles wat je ziet en zegt gaat over jezelf, er bestaat namelijk niemand anders dan jij-Zelf.
In miljarden verschillende verschijningen allemaal Zelf.
Wow, wat een wonder!!!

Ik ben het er mee eens dat kritiek die je hebt vooral veel over jezelf zegt. Wat jou namelijk opvalt in iemand anders, daar kan een derde persoon compleet aan voorbij gaan. Dus kennelijk raakt een eigenschap waar jij kritiek op hebt bij iemand een bepaald knopje bij je.

Dat datgeen, waar je kritiek op hebt, ook per definitie iets is dat je in jezelf herkent, ben ik het niet mee eens. Het kan heel goed, dat de ervaringen die je met andere mensen hebt gehad, jou heeft geleerd dat bepaalde eigenschappen in mensen jou niet aanstaan, zonder dat jij die karaktereigenschap zelf bezit. Maar hiermee sluit ik het ook niet uit.

Er zijn eigenschappen die ik van mijzelf (min of meer) accepteer, maar die ik van een ander absoluut niet tolereer.