Hoe voorkom is desinteresse tijdens gesprekken met minder ontwikkelde mensen?

Toch maar belangstelling veinzen en vaak kom je tijdens het gesprek tot de verrassende conclusie dat deze mensen toch ook wel zinnige dingen te berde brengen. En vooral voel je niet superieur!

Stel een vraag die ze goed kunnen beantwoorden.
Daarmee bedoel ik als je weet wat voor hobby, vakantie, verbouwing enz. Iets waar ze gemakkelijk op kunnen antwoorden en waar ze misschien toch wel boeiend over kunnen praten.
Maar ik geef toe, dat probleem herken ik.

Misschien moet je eens gaan praten over dingen die jullie gezamelijk interesseren en niet alleen maar vinden dat dat wat jj weet belangrijk is..
Deel je niets met elkaar dan moet je gewoon andere mensen zoeken om mee om te gaan.
En denk nou niet dat ik beter spel dan jij .. waarschijnlijk slechter maar ik zie wel dat er staat: dingen die is.. denk dat dat moet zijn ..dingen die zijn.
Nu ben je niet mijn interesse kwijt vanwege dat je dat fout had maar omdat ik het heel arrogant vind om zo naar anderen te kijken.
Als je je niet kunt inleven in die ander en niks werkelijk delen zoek het dan ergens anders in plaats van hen als dom af te schilderen.

Intelligentie is het vermogen om je aan te passen.

Zie ze niet als dom, maar als onwetend. Zie voor je zelf een taak deze mensen kennis bij te brengen.

Zelf praat ik liever van 'anders' in plaats van 'dom' of 'intelligent'. (of intelligenter)
Intelligentie is ook relatief, evenals de -in de vraag tussen aanhalingstekens geplaatste- domheid. Maar....

Lijkt me lastig als je jezelf daar moeilijk in kan vinden, maar ik denk dat het initiatief bij jouw ligt om bij de ander te achterhalen wat 'boeiende' gespreksstof zou kunnen zijn waarbij beide partijen zich uitgedaagd, prettig en ontspannen voelen (als je de behoefte of druk daartoe voelt).

Probleem is dat 'domme' mensen niet in staat zijn zich het niveau van 'intellingente' mensen aan te meten. Daarvoor zijn ze mogelijk -zonder hier zelf schuldig aan te zijn- te 'dom'. Anderzijds mag je van een intelligent persoon wel verwachten zich aan te kunnen passen aan een lager niveau. De mogelijkheid tot het zich aanpassen aan wisselende personen en situaties en een flexibele houding is tenslotte ook een onderdeel van intelligentie (of mindere domheid).

Overigens hoeven mensen met een geringe interesse niet per definitie 'dom' te zijn en zullen mensen met een brede interesse niet per definitie 'slim' of 'intelligent' zijn.
Het één voedt het ander wellicht, maar het is géén gegeven.
In ieder geval zijn de mensen waar jij op doelt kennelijk anders en zal het van jou een grotere investering / aanpassing vragen om er wat van te maken.
Richt je in beginsel primair op hen en kijk of de situatie verbetert, verandert of meer acceptabel is / wordt. Wie weet ga je het zelfs nog leuk vinden als dit positieve reacties oplevert.
Voor gesprekken in een breder verband zijn daarnaast dan vast wel weer andere mensen / groepen te vinden, zodat je zelf ook de intellectuele uitdaging blijft houden.

Mijn ervaring: ik heb gemerkt dat deze mensen vaak niet dom zijn maar hebben een heel nauw spectrum van interesses waarvan een is meestal een hobby of een passie.
Dan is het een kwestie van dat interesse ontdekken en daarover beginnen te praten voor dat je ogen glazig beginnen te worden uit verveling.
Zo heb ik een paar dagen geleden tijdens een gesprek met iemand alles geleerd over vliegvissen in Nederland...

Veel luisteren en weinig praten, een uitnodigende en geinteresseerde luistershouding doet mij menigmaal versteld staan welk een verborgen wijsheid en inzicht op kan borrelen uit mensen waarvan je dat niet verwacht.
Het is vaak angst om een flater te slaan dat sommige mensen een erg klein denkraam LIJKEN te hebben.
Ik heb nog nooit iemand ontmoet in een gesprek waar ik niets van kon leren.
Stel je meer open voor de belevingswereld van de ander, veinzen van belangstelling is dan niet meer nodig.

Allereerst zou je eens kunnen vragen aan die mensen waarom ze die dingen niet weten. Dan kan je begrip krijgen voor deze mensen. Voor jou zijn het voor de hand liggende dingen maar voor andere zijn dat weer andere dingen. Die kunnen dat ook over jou denken als je bijvoorbeeld niet weet wie er in op de eerste plaats in de top 40 staat ofzo.
Mensen zijn er om van te leren, dus gebruik ze daar ook voor.
Tijdens zo'n gesprek kom je op andere interesses uit waarover je waarschijnlijk wel samen kan praten.
Het is zo makkelijk om te oordelen , maar oh zo moeilijk om objectief te blijven ;) Succes :)

Zie het als een uitdaging om te ontdekken wat zo iemand bezighoudt, en waarom. Het kan heel fascinerend zijn om dat te achterhalen.

Bovendien getuigt het van belangstelling in de ander, wat voor die ander ook prettig is. En het versterkt zichzelf: naar mate je meer van iets of iemand (!) afweet wordt het vanzelf interssanter.

Daarnaast kan het een leuke sport zijn om te zien of je de belangstelling van die ander kan prikkelen voor dat wat jou bezighoudt .

Het bijhouden van het nieuws is mijns inziens trouwens geen teken van intelligentie, maar van een (meer of minder) gerichte belangstelling.
Ik volg het nieuws selectief. Sport interesseert mij bijvoorbeeld niet erg. Ik heb geen idee wie wereldkampioen tennis of recordhouder op de 100 meter sprint is. Terwijl dat ongetwijfeld groot nieuws is geweest op enig moment. Toch heb ik niet het idee dat iemand die dat wel weet, slimmer is.

Maar sommige mensen 'zijn' gewoon stom, ook al zijn ze nog zo intelligent. Daar heb je gewoon niks mee, of nog erger: daar heb je spontaan iets tegen. Een soort 'antiklik'. Daar besteed ik dan zo weinig mogelijk energie aan.

Je kan tenslotte niet iedereen even leuk of interessant vinden.

Ikzaelf krijg nogal eens het gevoel bij 'geleerde' personen dat ze nogal one-issue zijn.
Ze weten van alles te vertellen over wat ze geleerd hebben maar weten bijna niets van wat er in de wereld rondom hen gebeurt.

Heb het over dingen waar jij niets vanaf weet en zij wel. Die zijn er vast zat.

Ik denk dat het belangrijk is dat je op hun niveau gaat praten, probeer geduldig te zijn, begin misschien eerst met een onderwerp waar ze wel iets vanaf weten, zodat ze sneller mee zijn. Iedereen heeft een ander niveau, het is ook niet omdat je geen goede algemene kennis hebt dat je onontwikkeld bent. Die mensen zijn vast ook goed in iets, misschien beter met hun handen, goed in luisteren, ....Sommige mensen vinden voorpagina nieuws nu eenmaal niet zo interessant, de geschiedenis herhaalt zich toch altijd. Je kan het gewoon kort uitleggen , ik denk dat daar niet zoveel aan te snappen is. Het beste wat je kan doen is proberen geduldig te zijn denk ik. En als je echt geen interesse hebt in die mensen misschien zoek je dan toch beter iemand van jouw ontwikkelingsniveau, om het zo te noemen.

Acteerlessen nemen.Proberen om die eigendunk te verbeteren.

misschien kan je bij jezelf vragen waarom je dit zo stoort?
Ben je misschien zelf bang om 'dom' te zijn,.. ben je bang dat als je je eigen intelligentie ontleed het eigenlijk ni zo spectaculair is? Ben je gepest geweest als kind omtrent intelligentie? Hebben je ouders je ooit gepushed om beter te presteren op school? ... al die dingen kunnen invloed hebben gehad hoe je nu tegen intelligentie opkijkt en hoe domheid je kan frustreren en irriteren..

Ik zeg zeker en vast niet dat je dom bent! maar ik weet dat wat ons soms het meest stoort in anderen datgene is waar we eigenlijk zelf niet mee kunnen omgaan in onszelf..

verder is iedereen wel 'dom' op een bepaald vlak.. je bent misschien wel op de hoogte van nieuws-zaken, maar er zijn meer interessante onderwerpen waar het interesse mee gevoed kan worden en waar iedereeen een stukje van zichzelf in kan vinden.. vb: kunst, filosofie, psychologie, de werking van maatschappij op de mens, boeken, filmen, tv-series,... er zijn eigenlijk erg veel onderwerpen waar een doorsnee mens over kan meepraten.. en dat eigenlijk best leuke onderwerpen zijn..

Je kan het ook voor jou uitdagender maken om meer humor te gebruiken.. das niet altijd even gemakkelijk om het juiste te zeggen op het ideale moment zodat het helemaal grappig wordt..

succes

Ik denk dat het vooral erg wennen is.
Ik heb in het eerste jaar van mijn opleiding voor leraar in het basisonderwijs stage moeten lopen bij de kleuters. Dat was voor mij HEEL erg wennen!

Elke dag hoorde ik die kleuters tijdens het werken zeggen: "meester, ik kan het niet". En dan nog op een zeurderig toontje.

Na de eerste paar dagen dacht ik echt dat ik langzaam gek werd. Ik verlies echt niet gauw mijn geduld, maar die kleuters kregen het toch bijna voor elkaar. Ze hadden me bijna zover gekregen dat ik had geroepen: "nu houd je je bek dicht en je gaat knippen".

Nu heb ik dat gelukkig nooit daadwerkelijk gezegd, maar een aantal dagen later merkte ik dat ik beter met deze lieve kleutertjes om kon gaan.

Ik moest gewoon even wennen aan het niveau-verschil. Ik heb mijn eigen waarden, kunnen, en drang om intellectueel bezig te zijn even op een wat lager niveau moeten zetten. Toen was er niks meer aan de hand.

Een goed stuk wat ik in een van de vorige reacties zag staan was:

"Probleem is dat ‘domme’ mensen niet in staat zijn zich het niveau van ‘intellingente’ mensen aan te meten. Daarvoor zijn ze mogelijk -zonder hier zelf schuldig aan te zijn- te ‘dom’. Anderzijds mag je van een intelligent persoon wel verwachten zich aan te kunnen passen aan een lager niveau. De mogelijkheid tot het zich aanpassen aan wisselende personen en situaties en een flexibele houding is tenslotte ook een onderdeel van intelligentie (of mindere domheid)."

In dit voorbeeld zijn de 'dommen' de kleutertjes. Zij konden zich niet aanpassen aan mijn niveau, dus paste ik mij maar aan aan hun niveau.

Jullie hebben gewoon andere interesses..

Misschien kun je in deze gesprekken je lat minder hoog leggen. Is het nou werkelijk nodig om op ieder moment van de dag een 'intelligent' gesprek te voeren?

Het kan toch ook gerust gaan over bijvoorbeeld persoonlijke kwesties, huis tuin & keuken geneuzel of bijvoorbeeld over vakanties en dorpsroddels..?

Zolang ik in jou vraagstelling meerdere zinnen tegenkom die überhaupt niet lopen zou ik me in jou geval eerst eens afvragen of die "domme" mensen wel zoveel dommer dan jij zijn.

Heel herkenbaar...en niet rot bedoeld naar die mensen die iets minder slim zijn.
Het gaat denk ik meer om het feit dat jij sneller denkt en doet dan menig ander dat doet en kan.
Dat zou kunnen betekenen...dat je al weet wat die ander gaat zeggen...en dan moeten zij hun zin nog afmaken zeg maar.
Wel...ik probeerde ook altijd om daar geduld voor op te brengen maar uiteindelijk heb ik het op moeten geven.
Het kostte me zoveel energie ...dat ik aan het eind van zo'n gesprek KAPOT ben en DOODMOE.
En helemaal LEEG vanbinnen...gewoon op!
En dat is ook niet de bedoeling...dat ik er last van ga krijgen.
Dus ik selecteer tegenwoordig heel goed...kijk goed wat er bij mij past qua persoon.
Omdat ik weet...en niet kan voorkomen...dat ik me ga irriteren. En dat kan ik niet onderdrukken of een manier vinden om daar mee om te leren gaan. Dat kon vroeger..toen ik jonger was...maar nu niet meer.
Soort zoekt soort uiteindelijk.
Zet verschillende soorten, rassen, op een schoolplein neer en in no time...staat ieder bij het soort van zichzelf.
Heel logisch en niets discriminerends aan.
Je voelt je thuis bij de mensen die het meest op jou lijken qua denken en leefwijze.
Proberen?????
Dat doe ik alleen nog met nieuwe aardappelen...maar niet meer met mensen.
Sterkte.

Door te merken dat ze soms verbazingwekkende uitspraken doen (positief bedoeld) of op een geheel andere wijze dan jij of dan de gemiddelde mens naar iets kijken. Dat zet je vervolgens weer te denken over je eigen mening. Dat proces is heel interessant.

Leer jezelf persoonlijke belangstelling voor anderen aan.
Als je oprecht geïnteresseert bent in een persoon zal het niet moeilijk zijn gespreksonderwerpen te vinden waar je je aandacht bij kunt houden.

mensen praten graag over zichzelf of over hun ervaringen.
Dus stel de juiste vragen,...