Waarom kan ons brein de logica "er niks is" voor dat de ruimte bestond niet begrijpen?

Met jouw vraag poneer jij de stelling, dat er vóór de ruimte niets was. Dat is een stelling die net zo goed ergens op gebaseerd is, maar ook weer nergens op gebaseerd is. Dat wordt dus filosofie!
De oerknal-theorie beschrijft het heelal vanaf de tijd dat het kleiner was dan een atoom. Maar de theorie vertelt ons niet hoe of waarom het heelal is ontstaan – en al helemaal niet wat er daarvóór was. Het kan zijn dat tijd en ruimte zoals we die kennen in de oerknal tot stand kwamen. Maar dat sluit niet uit dat ze een achtergrond hebben in iets wat er voor de oerknal al was.
Je zou zeggen dat er niets uit niets kan ontstaan. En een heelal dat opduikt uit het niets, kunnen we wetenschappelijk gezien niet begrijpen. Daarom nemen steeds meer kosmologen aan dat de oerknal plaatsvond in iets wat al bestond.
Hun overwegingen hebben met elkaar gemeen dat ze uitgaan van een lege ruimte die altijd al bestond, en waar de wetten van de kwantummechanica heersen. Met zo’n ruimte is het mogelijk om theorieën op te stellen die misschien een antwoord kunnen geven op de vraag wat er voorafgaand aan de oerknal gebeurde.
Het betreft hier dus een correlatie tussen de kwantummechanica en de fysica; twee wetenschappen die elkaar aanvullen en soms bijten.