Hoe komt het dat mensen kunnen precies vertellen waar ze waren en wat ze deden bij het horen van schokkende nieuws?

De vrijkomende adrenaline, het besef van (je) kwetsbaarheid en de confrontering met het (aankomend) leed, zorgt er voor dat dit nieuws SAMEN met je op dat moment aanwezige situatie onthouden wordt, zodat het via de gebeurtenis en als je op diezelfde plek staat, er aan herinnerd wordt dat er een gevaar kan zijn.

Omdat je geheugen met associatie werkt, heeft je "zoekmachine " minstens twee verschillende "trefwoorden"
Sorry dat ik wat conputertermen gebruik maar het geeft een bepaalde functie in ons geheugen, het vinden van een herinnering, zo mooi weer.

Het heeft ook met een stuk personificatie te maken, op die manier wordt het leed ook een beetje (veel) JOUW leed.
Zo hebben er mensen een aanklacht in willen dienen na het Koninginnedagdrama van 2009.

Natuurlijk schrik je je rot en even hoop je dat het een stunt is (dat hoopte ik ook toen ik het eerste toestel de Twintower in zag vliegen) maar als dat niet zo is, besef je dat je letterlijk getuige van een ramp geweest bent.

Het is dus helemaal niet zo gek dat je je goed realiseert wat je op dat moment aan het doen was, want als getuige MOET je immers mogelijk verslag uit kunnen brengen over wat er gebeurd was en dat jij een alibi hebt.

Zouden we dan al zoveel deformatie opgelopen hebben van de vele politie, CIS, NCIS, moord en misdaad films en programma's opgelopen hebben?
Schijnbaar niet want toe de tweede wereldoorlog werd uitgeroepen wist ook naderhand vrijwel iedereen wat hij/zij toen deed en vooral waar.
Blijkbaar een soort herdenkingsteentje in onze geest.

Zo kon mijn oma zeer nauwkeurig vertellen over de TITANIC en had ze levende herinneringen over de eerste wereldoorlog en zelfs van voor 1900.
Ze is 96 jaar geworden, tot op de laatste dag kraakhelder, kon scrabbelen als de beste en heeft het wel van me gewonnen, wat ik niet gewend ben.

Maar steeds weer met de koppeling van het vernemen van de ramp aan plaats en gebeuren van de persoon zelf.
Het is dus normaal en niet van de laatste tijd.
Misschien een leuk onderwerp voor een promotieonderzoek.