waarom zijn er zo weinig inzichten en vorderingen in de behandeling van psychopathie?

Ten eerste psychopathie wordt nog steeds gezien als een extreme vorm van de antisociale persoonlijkheidsstoornis (ASPS). Het is dus ook niet, tot groot ongenoegen van grote groep therapeuten, als aparte stoornis opgenomen in DSM IV. Ik weet niet hoe het in DSM V zal zijn, welke nu op de loer ligt. Een andere groep schaart psychopathie onder ASPS, zij zijn van mening dat het een andere naam voor dezelfde stoornis is.
In Nederland wordt de ASPS in de volksmond vaak aangeduid met psychopathie, echter bestaan er buiten de geijkte naslagwerken (zoals DSM) wel verschillen en zijn deze ook vrij nauwkeurig beschreven.

Het klopt wanneer je opmerkt dat er voor ASPS (nog) geen duidelijke behandelingsmethode omschreven is, maar dit geldt overigens voor meerdere PS, zoals borderline.
Maar de meest in het oog springende reden dat er nog geen duidelijke behandelmethode bestaat, is dat psychopathie, an sich, nog niet als stoornis bestaat. En men kan er pas onderzoek naar doen op het moment dat de stoornis is onderkend als zijnde een op zichzelf staande stoornis.

Nog een andere reden waarom er relatief nog weinig bekend is over de ASPS, alswel de overige persoonlijkheidsstoornissen, is dat de oorzaken veelal multifactorieel zijn. Met andere woorden er is vaak geen duidelijke oorzaak aan te wijzen voor de stoornis. Er zijn dus ook 'nog maar' 11 verschillende persoonlijkheidsstoornissen die worden onderscheiden.

Er zijn wel behandelingsmethoden bekend die resultaat kunnen boeken, zoals het beloningssysteem.
Ook wordt er wel medicatie voorgeschreven maar deze zorgen met name voor sympoom bestrijding (m.n. agressie).

Echte psychopathie overstijgt persoonlijkheidstoornissen en toont zich meer via wanen, vertekening van gevoel , psychoses, dwangmatigheid en dat alles op een niveau dat er van ZIEKTE sprake is.
Ik vind het onjuist om de term psychopathie te koppelen aan persoonlijkheids - en gedragstoornissen, ik zou een autist bepaald geen psychopaat willen noemen, ofschoon er wel psychopaten onder autisten voor komen, maar niet vaker dan onder niet-autisten.
Sorry voor deze herdefinitie, maar anders gaan we een kant uit met deze beladen term die we niet moeten willen.
Aan psychopathie wordt veel gedaan en met succes, we kunnen psychoses ed. tegenwoordig beter onder controle houden en bij dwangmatigheid lukt ook al meer.
Bij ernstige depressie (is wel psychopathie) hebben de SSRI's en de ECT nieuwe stijl (onder narcose) gunstige effecten laten zien. Probleem is dat bij psychopathie dingen als therapie- en medicatietrouw helaas en als gevolg van psychopathie er wel eens aan schorten en dus hebben deze patienten begeleiding/hulp nodig.
Dus hangt het effect van de therapie ook van de zorgzame omgeving af, misschien valt daar nog veel winst te boeken.