Waarom is 'trots' een zonde?

Trots geeft veel positieve energie, en ik vind het dus juist geen zonde. Trots is geen arrogantie. Het is fijn als er mensen trots op je zijn, maar je mag soms ook best trots zijn op jezelf als daar een goede reden voor is! Beter trots dan geen zelfvertrouwen...

Trots en hoogmoed liggen dicht bij elkaar. Wellicht bedoel je hoogmoed. Hoogmoed is een hoofdzonde volgens de kerk ja omdat daaruit veel andere zonden voortkomen: egoïsme, minder afhankelijkheid van God etc.

Maar ik vind wel dat je gelijk hebt: trots zijn op jezelf mag best, het geeft je vaak zelfvertrouwen en een positief zelfbeeld! Maar het geloof zegt dan dat je wat je bereikt hebt niet alleen hebt gedaan maar met de kracht van God. Daarom mag je zeker niet hoogmoedig worden!

Zelf ben ik niet van RK huize en in onze kerk spreken we niet over hoofdzonden en bijzonden.

Dat ""trots"" van de hoofdzonden heeft iets te maken met het zich groter voelen dan God. Het uitdragen: God niet nodig te hebben. Het God willen trotseren. Want het past de mens om God als groter dan zichzelf te aanvaarden en lief te hebben. Het is ook het eerste en grootste gebod. Ik ben de Here uw God etc.

De RKK is een instelling die zelf allerlei regeltjes ontwerpt,die nooit de bedoeling van een geloof kunnen zijn geweest.Geen seks voor het huwelijk alleen seks met het doel kinderen te verwekken,de paus is onfeilbeear betreffende godsdienstige zaken. Religieuzen mogen niet trouwen en zo kan ik er nog wel wat noemen. Trots mag je zijn als je iets bereikkt hebt,wat die Kerk er ook van zegt!

Feitelijk is het katholieke geloof, en de christelijke leer in het algemeen een nihilistische leer; het zwakke wordt geprezen en het sterke wordt veracht.
Lees Nietzsche.
En zoals elk geloof is het een dwaalleer.
Wie iets goed doet, die mag trots zijn op zijn werk.
Wie veel weet mag trots zijn op zijn kennis.

De kerk heeft toch altijd geprobeerd de mens klein te houden.
Een goed gedoseerde trots heeft alles te maken met zelfrespect, en daar is niets mis mee.
Als trots gaat inhouden dat je jezelf zo goed gaat vinden, zodat je op een ander gaat neerkijken, dan is dat fout.

Trots is uiting van eigenwaardering.
In ons Calvinistisch land dien je geprezen te worden door anderen en daar een bescheiden houding aan te nemen.
Daarom wordt trots zij op jezelf als verwaand ervaren.
Wel kun je trots zijn op vrienden familie en last but not least, je eigen kids.
Dat mag gelukkig.
Ik ben dan ook een trotse (pleeg)vader, mijn volwassen jongens doen de goede dingen en dat maakt me blij, Ze zijn goed voor hun partner en zijn bereid mensen te helpen en hun nek voor een goede zaak uit te steken.
De meisjes doen ook de goede dingen, Saph (hier ook op GV.)is EERSTE VAN NEDERLAND geworden bij de Kangaroewedstrijd voor HAVO 4
Vorig jaar elfde van Nederland en bij de beverwedstrijd het hoogst eindigend meisje.
Als vader ben je dan zo trots als een oude aap op je kids.
Dus lekker opscheppen en trots zijn op je kinderen mag, net als op andere dierbaren , maar trots zijn op jezelf moet je uitbesteden, zorg er voor dat je dierbaren ook trots op jou kunnen zijn.
Dan is het immers geen eigenroem meer, wat stinkt, maar de weldaad van waardering, waar we allemaal een beetje een beter mens door (kunnen) worden.
Doe je best en laat het prijzen van je aan anderen over.
Van teveel veren in je kont kun je ook lelijk uitscheuren.
Lopen daarom zoveel mensen met de knieen zo strak tegen elkaar?!

Ik geloof in God en daarom kan ik trots zijn op mezelf, en op anderen.

Omdat trots vaak verwart wordt met het ego.
Je zou dan teveel met jezelf bezig zijn ipv met een ander.

Binnen de kerk is het toch wel een gemeengoed dat men eerst aan een ander denkt en dan pas aan zichzelf. Het heeft natuurlijk ook best veel te maken met dat men dan niet hun eigen problemen hoeft aan te pakken. Het is dan vaak een manier om eigen gevoelens en problemen te onderdrukken.

Toch is juist trots een manier om van jezelf te houden. Je mag ook best trots zijn als dank voor jouw moeite die je in jezelf hebt gestoken.

Volgens mij staat er in de bijbel iets als: Help een ander zoals gij zichzelf helpt.
Je moet jezelf dus ook helpen.

Het antwoord op de vraag of trots een zonde is, is geen feit maar een mening. Je geeft aan trots geen zonde te vinden, aangezien hier men in Nederland het recht heeft op vrije meningsuiting is dat net zo oke als de bewering dat trots wel een zonde zou zijn.

Ik was katholiek. Maar het gevoel van trots mogen zijn is er echt niet uitgeramd. Ik heb er ook nog nooit van gehoord dat trots een hoofdzonde is. Hoogmoed is iets anders.

De oorsprong van "trots" komt bij Satan vandaan. Satan was de mooiste schepping van God. De hoogste en meest vooraanstaande Cherub die direct contact had met God. Satan begreep alles wat God na hem had geschapen. Satan was de meest geliefde Engel door iedereen. Satan was zo trots dat hij aanbeden wilde worden net als God.
Daarom is Trots de eeerste hoofdzonde. Omdat de zonde bij Satan vandaan komt en niet bij de mens. Trost heeft ervoor gezorgd dat Satan de hemel moest verlaten.
Trots is dus een hele verleidelijke zonde met veel valkuilen. De mens denkt als een mens en dat is bij uitstek waar satan gebruik van maakt. Wanneer je God kent en het karakter van God dan begrijp je veel beter waarom trots een hoofdzonde is.
Trots ligt namelijk op dezelfde lijn als een "beloning" en belonen komt niet van God maar van satan. Om dit te verstaan zul je eerst de Heilige Geest moeten ontvangen. Die zal ervoor zorgen dat je deze zaken zult verstaan en ook zien.