Ben ik geestelijk gek aan het worden?

Ja. Dit is een bekend verschijnlijk waar eerst je controle systeem wordt uitgeschakeld, en daarna pas het bewustzijn. Niets om je zorgen over te maken. Iedereen krijgt het wel eens in zijn leven. En simmogen vaker dan anderen. Het omgekeerde gebeurd ook wel bij wakker worden. Dat je wakker wordt, maar je lichaam reageert de eerste seconden (De uren lijken te duren) niet.

Geen zorgen maken.

Toegevoegd na 58 seconden:
[quote=wikipedia - slaapverlamming]
Slaapverlamming of slaapparalyse is een slaapstoornis. Men denkt dat een slaapverlamming een symptoom is van narcolepsie, maar dat is nog niet zeker. Ook mensen die niet lijden aan narcolepsie kunnen namelijk last hebben van slaapverlamming. Kenmerk van slaapverlamming is dat de spieren in het lichaam vlak voor het in slaap vallen of direct na het ontwaken verlamd zijn. De verlamming kan gepaard gaan met hallucinaties (zogeheten hypnagoge waarnemingsstoornissen).

Het verschijnsel is relatief onbekend en er wordt nog maar recent wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Om deze reden is er nog geen zekerheid over de oorzaak van het verschijnsel.

Verlamming van de spieren treedt normaliter op tijdens de remslaap. Alleen de oogspieren, de longen en het hart zijn dan nog actief. Deze verlamming treedt op ter voorkoming dat bewegingen in dromen echt uitgevoerd worden. Bij slaapverlamming bevindt de persoon zich als het ware tussen droom en waaktoestand in, waardoor hij zich niet kan bewegen. Dit kan zeer beangstigend zijn voor de persoon in kwestie.
[/wiki]

Nee hoor, je bent niet aan het gek worden, je bent alleen overgevoelig voor onzichtbare energiën van gene zijde, je bent echt niet de enigste , ook hier op G.V. zijn er enkele mensen die dit hebben, het horen van stemmen, geluiden, muziek en het zien van schimmen past hier naadloos bij.

Als ik je verhaal zo lees, vraag ik mij af of je een gelukkig jeugd hebt gehad. Want wat jij beschrijft lijkt alsof je aan het dissocieren bent.

Het antwoord hierop is niet te geven. Het kan van alles zijn. Zou maar conatct zoeken met een psychiater. Die kan je misschien verder helpen.

Ten eerste: Ik sta helemaal achter het antwoord van Jelle. Maar lees daarnaast de wiki over lucid dreaming eens; dat is namelijk exact het tegenovergestelde, maar wellicht net zo goed mogelijk.

Een lucid dream is het dromen waarbij de slaper zelf bewust wordt van het feit dat hij/zij droomt. Het kan zijn dat de dromer hierdoor controle krijgt over de droom, zodra hij/zij zich bewust is dat het een droom is.

Dromen dat je wakker wordt alsof je echt wakker wordt kan hier een onderdeel van zijn, net als 'uit het lichaam treden'. Sommige mensen krijgen het gevoel boven hun bed te zweven, of zwevend de wereld in te gaan. Anderen staan op en beginnen aan hun dagelijkse routine en komen er na een tijdje achter dat ze zich niet in de werkelijkheid bevinden maar in een droom, door een rare gebeurtenis. Het komt zelfs voor dat mensen hierdoor meerdere keren opstaan in diverse opvolgende dromen...

Lucid dreaming is een vrij uitzonderlijke gebeurtenis, het komt zelden voor. Mensen die het ervaren kunnen het als zeer eng ervaren. Echter, je kunt er ook geoefend in raken er daardoor ferme controle krijgen over de dromen.

Ik ben ook iemand die het eens is met het antwoord van Eddijst.

In mijn optiek is dit een uittreding. Een ervaring dat onze lichamelijk omhulsel en onze energetische lichaam los van elkaar kan komen.
Uitzonderlijke voor bepaalde mensen.

Dat jij 9 jaar was, moet dit wel een heel angstige ervaring zijn geweest. Dit wordt nog eens versterkt door de reacties van je ouders. Altijd heb je het als iets onnatuurlijks ervaren, iets om bang voor te zijn.

De reden waarom het weg is gegaan, is omdat je het hebt verdrukt. Je wilde niet en dan gaat het uiteindelijk ook weg.
Nu kom je in het punt van je leven, dat deze andere jij ook weer wil leven. Je bent sinds je verdrukking niet meer een compleet persoon geweest.
Ook nu je volwassen bent, ben je minder bang als toen je nog kind was. Maar nog steeds durf je niet voorbij een drempel.
Mijn advies is om eens voorbij die drempel te gaan. Voorzichtig uiteraard, omdat je angst niet zomaar verdwenen zal zijn.
Wat is eigenlijk je grootste angst tijdens die situatie?