Zijn Wade Robson en James Safechuck ooit onderworpen aan een leugendetector?

“Bij een leugendetectietest worden er bij de verdachte sensoren op het lijf bevestigd”, vertelt Nathalie Klein Selle, die bezig is met haar promotietraject over leugendetectietechnieken. “Die sensoren meten hoe het lichaam reageert als de verdachte antwoord geeft op vragen.”

Omdat Robson en Safechuck geen verdachten waren, maar als slachtoffer getuigden zal er dus nooit een leugendetectie zijn gebruikt. Bovendien zijn er speciale ondervragingstechnieken als het over seksueel misbruik gaat.

Mbt het tweede deel van je vraag (hoe accuraat en betrouwbaar zijn de hedendaagse leugendetectors?): Leugendetectors (polygrafen) zijn berucht onbetrouwbaar en redelijk makkelijk te manipuleren. Ze meten vooral lichamelijke reacties die wijzen op nervositeit; ijskoude/pathologische leugenaars (zoals diverse spionnen, zeker getrainde, maar ook psychopaten) worden niet door dit apparaat herkend. Onzekere mensen worden juist onterecht snel als leugenaar aangemerkt.
Daarnaast zijn zulke apparaten ongevoelig voor 'hervonden herinneringen': Wat mensen oprecht geloven dat er is gebeurd, hoeft nog niet waar te zijn. Het geheugen is onbetrouwbaar.

Overigens zijn er ook objectieve aanwijzingen dat Michael Jackson een pathologische belangstelling had voor kinderen. Het lijkt er ook op, dat hij door zijn opvoeding en kindsterstatus nooit een normale jeugd en psychologische ontwikkeling heeft doorgemaakt.