Wat is voor jou een keerpunt in je leven geweest ?

Ik ging op mezelf wonen en werd ontslagen bij de werkgever. Hele andere tijd toen, kan ik je verzekeren.

Ha, die Mystica;

Een enorm cliché, maar waarschijnlijk daarom zo waar; voor mij was dat de geboorte van ons eerste kind. Vanaf dat moment krijgen heel veel dingen een extra betekenis en ga je de gewoonste dingen veel bewuster en verantwoordelijker doen omdat je weet dat er iemand 100% van jou afhankelijk is.

Poeh, zeer gevoelige en persoonlijke vraag zeg! Maar ik voel me wel "geprikkeld" om te antwoorden.
Goeie vraag!

Ik heb meerdere keerpunten gekend, de laatste is na mijn bevalling... Dan, na alle pijn etc ben je MAMA, er komt dan veel op je af oa verantwoording. Ik voel me een tijger en ik ben overtuigd dat IK weet wat het beste is voor mijn kindje. Vroegâh was ik niet zo zeker van wat ik deed of dat dan wel zo goed was, begrijp je wat ik bedoel?

Op het moment dat ik moeder werd, veranderde mijn leven zeer ingrijpend...

De verandering was bijna net zo groot als toen ik zelf werd geboren: het was als nooit te voren....

Nadat ik mezelf durfde te zijn ging alles beter.

het moment van ontwaken was intens...

wedergeboorte en dood tegelijk...

oh... hoe het ontstond? Het was er gewoon zonder enige aanwijsbare reden...

Filosofisch.
Het overlijden van mijn vader en het enkele maanden werken in een ziekenhuis leerden mij dat het afgelopen moest zijn met het geklaag en er eens begonnen moest worden aan het waarderen van....ja, eigenlijk alles.
Sindsdien lach ik me heimelijk kapot om mijn medereiziger in de trein die door zijn telefoon aan zijn vriendin (en door zijn volume tegelijkertijd de hele coupé) duidelijk maakt dat hij 'nou wel klaar is me die kankervertragingen' van de NS, of de zeikerige kakmeisjes op mijn school die klagen dat hun vaders ze niet naar school wouden brengen in hun Audi's.
Fietsend, fluitend in de zon naar huis bedenk ik me dan dat ik blij mag zijn dat ik (nog) 'draadloos' (naar ellendige ziekenhuisapparaten verwijzend) en medicijnloos door het leven ga.
2008 was door bovenstaande twee gebeurtenissen een keerpunt in mijn leven.

9/11.

Mijn bijna dood ervaring in 1998...

Zie: http://www.goeievraag.nl/vraag/bijna-dood-ervaring.5411

Het keerpunt in mijn leven was een droom. Ik droomde dat ik op sterven lag, ik was al bijna dood en kon door zwakte al niet meer praten. Ik dacht na over al die plannen die ik in mijn leven gehad had en nooit uitgevoerd. Al die kansen! Niets mee gedaan! Maar het was nu te laat ik ging sterven. Een enorme spijt kwam over me. Waarom had ik er nooit wat mee gedaan? Altijd te druk met van alles. Altijd alles uitstellen tot morgen of volgende week of jaar. Want ik had toch nog een heel leven! Tijd genoeg. En nu lag ik daar. Niet eens oud maar wel stervende. Geen weg meer terug. Mensen om me heen kon ik niet meer verstaan, alleen klanken. Langzaam werd het donker om me heen en dacht nog ,daar gaan we! Gek genoeg vond ik dat niet eens zo erg. Dood gaan. Maar de spijt niet anders geleeft te hebben, dat was erg! Plotsling was er licht en mijn wekker liep af . Met een schok zat ik overeind in bed!! Het was een droom!! IK leefde nog! De blijdschap was overweldigend! Van af toen ben ik het anders gaan doen. IK zegde mijn goeie baan op. verkocht mijn mooie huis in het gooi en vertrok naar zeeland, had aanvankelijk geen werk, het huis was een bouwval. het onkruid groeide totaan de dakgoot. De muizen vraten mijn planken weg. Maar als ik naar buiten keek, zag ik schone frisse lucht met mooie wolken en veel ruimte om me heen. Later ben ik een eigen bedrijf begonnen, hovenier en vijvercentrum, nog later een natuurpark waar ik al mijn dromen kon verwezelijken en nog veel meer dan dat.

Meerdere keerpunten gehad in mn leven.
inwijding door Guru,
kindjes krijgen,
naar India gaan,
terugkomen,
min of meer uit mn geloof vallen,
opnieuw beginnen na scheiding.
Nou ja veel keerpunten dus.
T gaat ook nog steeds door.