Hoe kom je van zelfmoord gedachtes af?

Door onmiddellijk professionele hulp te gaan zoeken.

Heel lang naar jezelf kijken in een spiegel.

liefde

Als het echt een dwingende gedachten is dan moet je in therapie gaan.

Om er zelf iets aan te kunnen doen : Ga iets zinvols doen waar door je weer er zin in krijgt. Of boek een vakantie om er even tussenuit te gaan. Even lekker uitwaaien en Dat hoeft nix te kosten ook.

Ga is met je zelf in beraad. Vraag jezelf af waarom je die gedachtens heb. en kijk of je misschien zelf eigenlijk een oplossing weet.

Maar vooral ga iets doen waar door je weer blij kunt zijn hoe meer positieve dingen gebeuren hoe fijner je het leven weer vindt. En bedenk bij jezelf dat het nu misschien kut is maar het misschien over een tijdje wel weer hartstikke leuk kan zijn.

Succes.

je moet als eerste aardig zijn voor jezelf. zelfmoord denken is niet aardig. gun jezelf het leven

Babyfaced, ik weet niet of het jezelf aangaat of iemand anders, maar hulp moet je wel zoeken. Het is natuurlijk niet goed voor jou en je omgeving dat je met zulke gedachtes zit.
Wij kunnen hier niet zeggen hoe je van die gedachtes af moet komen. Ik heb het in mijn omgeving meegemaakt en hulp ingeroepen, omdat de persoon in kwestie het niet meer zag zitten. Zij is er gelukkig weer bovenop gekomen, met hulp van instanties die weten hoe ze iemand moeten helpen.
Echt babyfaced zoek hulp, het leven is echt te mooi om eruit te stappen, maar met de juiste hulp kun jij dat ook inzien.
Sterkte! (ik weet niet of het voor jou is of voor iemand anders, maar zoek hulp)

Ga naar je huisarts en vraag therapie van een eerste-lijnspsycholoog. Door gesprekken, en evt. anti-depressiva, pak jij over een tijdje de draad weer op. Erover praten lucht enorm op, geloof me, ik ben ervaringsdeskundige. Het leven lacht je na verloop van tijd weer toe.
In je eentje kom je hier heel moeilijk uit. Professionele hulp is erg belangrijk.

probeer eens stil te staan bij hele kleine dingen. Probeer dat bloemetje te zien dat tussen de tegels tegen alle tegenwind in groeit. Zo'n bloempje ben jij ook. Al is het nog zo zwaar en moeilijk je bent er nog.... en dat is zo knap.... Dat ga je jezelf toch niet ontnemen... kop op joh.... Wees als water, laat je in alle vormen duwen maar blijf intrensiek jezelf. Wat er ook gedaan en gebeurt is, je hebt recht op dit leven en geluk.... Neem jezelf serieus en zoek hulp en wees je ervan overtuigd dat als je er niet meer bent heel veel mensen heel veel verdriet zullen hebben.... Is dat het allemaal waard? Kom op, je weet wel beter!

Stel voor jezelf vast dat je het in elk geval de komende tijd niet gaat doen.
Neem dan flink tijd voor jezelf (dagenlang, op zijn minst, geen paar uur), in een fijne omgeving (niet thuis, iets leegs en onpersoonlijks zoals een hotel, stacaravan, huisje, liefst ergens waar je naar buiten kan) en ga DENKEN.
Heel veel denken.
Bedenk je precies waarom je jezelf zo slecht voelt.
Bedenk je hoe je dit kan oplossen.
Je ziet nu misschien geen uitkomsten, maar die zijn er altijd, echt.
Bedenk je wat je wilt met je leven, al kan je nu misschien niks verzinnen, er is genoeg. Zoek daar naar.
Kom tot jezelf, ontrafel je diepste gevoelens en gedachten, jank zo veel en zo hard als je wilt, kom uit die zwarte mist en zie wat er nog over is.
Doe dit, en wat je zal vinden zal je diepste zelf zijn.

Zorg dat niemand je in dit proces kan storen.
Neem een notitieboek en een pen, en schrijf wanneer dit nodig is alles op wat je over jezelf en je situatie uitvindt.
Niemand hoeft het te lezen, alleen jij.

Als jij weet hoe jij zelf in elkaar steekt, wat je écht denkt en voelt, wat je wilt en hoe je situatie werkelijk is, kan je aan jezelf gaan werken.
Je zal sterker in je schoenen staan en weten wat je moet doen.

Heel veel succes, ik ben daar ook geweest en weet hoe verschrikkelijk zwaar het is.

door er achter te komen waar ze vandaan komen.alles is op te lossen,ook al zie t zelf niet altijd.soms komen antwoorden met de tijd,en zie je pas achteraf wat er aan de hand was.buitenstaanders zien t soms helderder.praat met zoveel mogelijk mensen.laat je inspireren door wijsheden van anderen.blijf niet alleen dragen wat je draagt.waar je ook doorheen gaat,je bent nooit de enigste,en besef dat je anderen ook troost door je lasten te delen,zodat zij dan ook zullen weten dat zij niet de enigste zijn.t hoort ook bij t leven,dat je minstens één periode meemaakt dat je er over nadenkt om een einde te maken aan alles.t kan heel diep gaan,t kan heel zwart worden.ik heb ook ooit besloten om maar gewoon te blijven.en gelukkig maar,want t gaat nu super met me,wat ik me toen echt niet meer kon voorstellen.als t om jezelf gaat,wens ik je heel veel kracht en wijsheid.

Je blijven realiseren, dat deze gedachte(n) niet datgene is waartegen jij je moet verzetten.
Ze zijn gekomen om jou een bepaald gevoel niet te laten voelen, ze zijn dus zelfs (al is het onbewust) jou aan het beschermen tegen een gevoel waarvan jij (onbewust!) innerlijk diep overtuigd bent dat het je zal vernietigen.
(Iets is jou gaat aldus nog liever dood dan dat het dat gevoel moet accepteren).
Onthoud dat. Realiseer je dat.
Dus deze gedachten zijn een reactie op een oorspronkelijk gevoel. Het gevoel dat hoort bij de ervaring die je momenteel ondergaat!
vecht niet tegen je gedachten, het zal zich alleen maar sterker maken, (om jou nog meer te beschermen). Het is een onbewuste reactie, het weet niet beter.
Zie deze gedachten voor wat ze zijn. Een automatische reactie vanuit overlevingsmechanisme.
Daarnaast kun je dan bezien of het niet beter is het gevoel, dat met dit beschermingsmechanisme wordt 'overleeft' niet beter wel gevoeld kan worden. Het is meer de angst voor de pijn dan de pijn zelf dat vreselijk veel lijden en pijn met zich mee brengt.

Babyfaced, in de eerste plaats is het het beste hulp te zoeken.
En als professionele hulp je tegen staat, probeer dan iemand in je omgeving te vinden met wie je heel goed kunt praten en die naar je wil luisteren.
Stort je hart uit bij die persoon en praat, praat,praat, ga intussen naar de huisarts en leg hem ook het probleem voor. Vraag om eventueel tijdelijke ondersteuning in de vorm van anti-depressiva of slaap-medicatie.
Probeer met deze zaken alvast uit de vicieuze cirkel te stappen waar je nu vastzit.
Probeer met kleine stapjes, hele kleine stapjes vooruit te ontdekken waarom je je zo voelt. Iets in jou veroorzaakt dit wanhopige gevoel, de eventuele confrontatie er mee stel je uit en het zorgt ervoor, dat je je nu zo wanhopig voelt.
Mocht het iets zijn waar je niet meteen uit kunt komen, probeer dan je op je wanhopige momenten de focussen op de goede dingen om je heen; kleine dingen die buiten jezelf omgaan, de zonneschijn, de natuur, iets grappigs, iets leuks....probeer naar leuke dingen te kijken op de tv, iets om om te lachen....want een beetje lachen helpt soms al een klein beetje om iets van dat gevoel af te breken...
Afhankelijk van de zwaarte van je gevoel kun je iets met dit advies, soms zijn de gedachten te zwaar en zul je heel hard moeten vechten om zelfs iets te kunnen doen met bovenstaande adviezen. Toch heeft het de mensen die ik ken het beste geholpen er met anderen(deskundigen of vrienden over te blijven praten en soms de hulp te zoeken van professionele hulp in de vorm van medicatie of hulpverlener) want als je er helemaal niet meer over communiceert blijf je wegzakken in je eigen negatieve gedachten-spiraal en dan wordt het echt moeilijk en gevaarlijk.
Je hebt hier om "hulp"gevraagd, ik beschouw dat als een vorm van nog door willen gaan, je vecht nog en dat is goed.
Ik zag in je profiel dat je misschien uit de buurt van Den Bosch komt, begreep ik uit sommige antwoorden die je gaf...dan ken je waarschijnlijk de St.Jan ook. Vandaag ben ik daar even omdat ik op bezoek ben bij mijn dochter in Den Bosch: ik steek voor jou een kaarsje daar op bij het Maria-altaar, misschien vindt je het onzinnig, maar voor mij is het een manier om alle denkbare positieve kracht naar je toe te sturen....heel veel sterkte

Neem n zgn "time-out" en ga n week in bed slapen. Sta af en toe op om wat kleins te eten,puddinkje,brood,fruit,soep. En drink veel (géén caffeine rijke dranken zoals koffie en cola) en ga weer slapen,kyk s avonds ff tv of lees iets luchtigs. Blijven de gedachten aanwezig BEL N ARTS,DIE KAN JE ÉCHT HELPEN!! Sta anders na die week rust en slapen op,en je voelt je al n ander mens en hebt er weer zin in. Heel veel sterkte lieverd!! En nogmaals kben geen arts,als je gedachten blijven bel n dokter,al is het s nachts!!! Het gaat om jou en jij bent belangrijk!!!

Als je er vanaf wilt komen, dan heb je geen gedachte van zelfmoord, maar is er meer sprake van zelfmedelijden.
Probeer jezelf eens los te maken van al jouw vooroordelen die jij vanuit je geloof op je nek hebt geladen en zie de toekomst ion vrijheid tegemoet. Dab verdwijnt vanzelf het gevoel van 'ikke is klein en de anderen zijn groot en naar'

Met mensen praten die je vertrouwd en die jou kunnen helpen de leuke dingen van het leven weer te laten zien.
Daarnaast is het van belang om naar een professional te gaan die jou kan helpen de zin van het leven weer te vinden.
Er zijn in het verleden vast momenten geweest dat je deze gedachten niet had.
Wat was er anders?
Wat deed je toen?
Wat dacht je toen?
Wat wil je nu denken in plaats van deze gedachten die je nu hebt?

Van de gedachte afkomen dat gaat niet, maar als ze te heftig worden kun je het beste afleiding zoeken. Ga je even uitleven op muziek, of even naar buiten wat gaan wandelen, en schop een keer tegen een dikke boom aan, zodat je je emoties ontlaad. En natuurlijk heb je ook medicatie als hulpmiddel, maar dat is ook alleen maar een ondersteunend middel, en geneest het niet. Maar een te hoge dosis van medicatie kan het juist ook verergeren. Ik heb 5 jaar geleden een zelfmoord poging gedaan, dankzij een hond was ik gered, daarna heb ik nog 2x op sterven gelegen, en oop die momenten sprinngt er toch een knop om om te overleven. Maar ondanks dat ik jaren therapie heb, en thuisbegleiding en 14 verschillende medicijnen per dag, ik denk al van kleins af aan aan de dood, en nu nog steeds. Maar als je werkelijk de actie uitvoert is het toch meestal in een impulsieve bui, en je schaamt je, hebt toch spijt. Maar luister vooral niet naar mensen die zeggen dat je een egoist bent, want de mensen die dat zeggen zijn egoisten, omdat ze niet weten en niet begrijpen wat er allemaal in iemands hoofd omgaat.

De neiging tot zelfmoord kan diverse oorzaken hebben.

Grofweg kunnen we een tweedeling maken: Lichamelijk en geestelijk. Een combinatie van deze twee is echter ook mogelijk.

Lichamelijk zou het mogelijk kunnen zijn dat het lichaam niet, of onvoldoende endorfine aanmaakt. Waardoor het vermogen om tegenslagen aan te kunnen wordt aangetast. Men is dan niet meer in staat om zelfstandig uit het dal de kruipen.

Medicamenten die deze stof bevatten kunnen wellicht tot de oplossing leiden. De arts dus raadplegen.

Geestelijk ligt alles wat moeilijker. Welke achtergronden hebben tot die neigingen geleid? Op welke ogenblikken wordt de neiging sterker? Hoe lang duren die neigingen, Is er sprake van dwanggedrag enz. enz.

Een verwijzing naar een goede psychiater, alsmede een begripvolle en liefderijke omgeving lijken mij de enige juiste juiste mogelijkheden om uit zo'n dal te geraken.

Veel mensen denken dat je enkel maar aan de mooie dingen van het leven behoeft te denken om die neiging het hoofd te kunnen bieden. Maar dat is lang niet altijd waar. Die 'oplossing' is doorgaans ook te gemakkelijk gedacht.

Gr. Ton

Daar kom je niet vanaf. Als je er eenmaal mee te maken hebt in je leven zal het blijven terugkeren. Elke keer als je weer eens een dieptepunt in je bestaan tegenkomt, komt ook weer die gedachte terug.

Dus probeer er niet af te komen, want het zal je niet lukken.

Er zijn twee soorten mensen: een soort die aan zelfmoord denkt en een soort die er nooit aan denkt.

Door naar de huisarts te vragen en te vragen om een verwijzing. Het is meestal een uiting van een stemmingsstoornis.

Volgens denken zo veel mensen dat wel eens als alles in het leven tegen zit.... Maar ze doen het toch bijna nooit.
Want je moet eens goed nadenken welke mensen je daar mee kwetst! En aan alle dingen die je dan achter laat.
Zo slecht is het leven niet! Denk eerst aan alle goede dingen in het leven en vraag jezelf daarna af; wil ik dit echt?

Lieve babyfaced, er liggen een hoop ellende, eenzaamheid, en onbegrepen voelen vooraf aan je flirt met de dood.
Ik doorzie het.
Maar toch heeft het leven waarde, al zie je dat nu niet.
Doordat je zo met deze destructieve gedachtes bezig bent, zie je niet al het mooie om je heen.
Ook voor jou is er hoop, warmte liefde en genegenheid.
Je hoeft het alleen maar te grijpen.
Reken af met je verleden, en ga op weg, en al is het met vallen en opstaan, je zult er komen.
Ook jij bent belangrijk, en je mag er ook zijn.
Ik zal al mijn liefde en warmte naar je sturen, en voor je bidden.

Een terugkerende onvrijwillige gedachte aan zelfmoord is de meest duidelijke indicatie van een zware depressie.

Ga naar je huisarts. Die zal je met spoed doorverwijzen naar de GGD. Waarschijnlijk kom je daar meteen bovenaan de wachtlijst te staan en kan je binnen een week beginnen met beter worden. Waarschijnlijk komt dat neer op een wekelijks gesprek plus medicatie. Als het nog ernstiger is wordt je meteen met de ambulance naar de GGD gebracht en blijft je daar een paar dagen ter observatie.

Over het algemeen plegen mensen zelfmoord wanneer ze geen andere uitweg meer zien.
Doordat ze vaak al zo depressief zijn, is het moeilijk om rationeel na te denken.

Het lijkt mij dat je die zelfmoord gedachten alleen maar uit je hoofd kan bannen als je er achter komt waarom je je zo voelt.
Hierbij kan je anderen mensen betrekken, dit hoeft niet meteen professionele hulp te zijn.
Zodat zij jou kunnen helpen met het vinden van oplossingen waar je waarschijnlijk in je eentje nooit op gekomen zou zijn.

Oja en dingen doen,
want vaak is het zo dat je alleen maar met die gedachten rond loopt wanneer je niks om handen hebt op dat moment.
Wanneer jij hard aan het werk bent of wat dan ook, heb je namelijk geen tijd om bij je "rot" leven stil te staan.

probeer zoveel mogelijk positieve dingen van het leven op te noemen die zijn gebeurd of nog zouden kunnen gebeuren. Geloof in wonderen!!

Door er met iemand over te praten en dus je hart luchten...

Denk aan de leuke dingen in het leven, je familie/vriendin, je huisdier. Aan alles wat voor jou belangrijk is, en waat heel jammer zou zijn als je dat allemaal op geeft.

Liefde is ook een goed middel.

door eens na te denken over de leuke dingen die je dan mist en eens na te denken hoe veel mensen je dan hele erge pij bezorgt

lief zijn voor jezelf.niet zoiets doen en denk alleen aan leuke dingen.en ookal denk je eraan, het niet doen

ooit, een poos geleden, kampte ik ook met deze vraag.
Het was een nare tijd, want zelfs met het allerbeste advies blijf je nog een poosje aan dat gevoel van zelfmoord of depressie plakken.
Ik heb het geluk gehad (of gekregen) dat lieve mensen mij tot mijn eigen grenzen gepushd hebben,
wat ik maar kon, tenminste, zo ervaarde ik dat toen.
Als je goede mensen om je heen hebt, groei je over alle vervelende dingen heen.
Heel vroeger werd me verteld dat depressie in pubertijd vooral- heel normaal was. In de hoop dat ik, als het er op aan kwam, er wel overheen zou groeien. Maar het is niet normaal hoor.
Hoe oud je ook bent, je hoort je gelukkig te voelen en dat kunnen we allemaal :D als we elkaar wat helpen,
Ik hoop dat je zoiemand hebt of gauw zal vinden!

Ook al maak je je zorgen en heb je verdriet, morgen gaat het beter. Ook al geloof je dat nu nog niet..

Toegevoegd na 24 seconden:
@babyfaced: Je weet het he?!

Prof. hulp aanschaffen. Zo kun je HET probleem oplossen wat de aanleiding zou kunnnen zijn.

praten met dokters met vrienden met jezelf. zelfdoding kan een heel moedige daad zijn als je niemand er mee pijn doet, meestal is het laf, want je geeft toe dat je nog de kracht nog de wil hebt om verder te leven te geloven in kleine en grote dingen, in hoop en in liefde. I

Toegevoegd na 3 minuten:
nog = noch

Met iemand hier over gaan praten, oorzaak zoeken hoe je aan deze gedachtes komt en waarom.
Daarnaast kan je st janskruid slikken, het schijnt dat je wat positievere gedachten hiervan krijgt.
Moet je wel lang slikken voor het resultaat oplevert, is niet verslavend en je kan stoppen wanneer je wilt.
Misschien kan dit je leven weer wat rooskleurige maken.
Heel veel succes

door het mooie van het leven in te gaan zien!!
positief blijven..
niet bij de pakken neer te zitten!!!

Denk je er echt aan of heb je echt behoefte aan aandacht?

Je bent hier begonnen in slecht Nederlands met enkel denigerende vragen en vragen over seks. Toen werd je hier de "knuffel" Turk. (Niet slecht bedoeld, vindt het ontzettend knap!).

Vandaag de dag stel je haast filosofische vragen met dure Nederlandse woorden en vrijwel foutloos Nederland. Vreemd, die omslag. Daar hebben we in een PB over gehad.

Ik zou niet inzien waarom dit wel gemeend wordt.

Indien je het wel meen, dan kunnen wij niets doen. Jij moet het doen.

Wat je ook doet, inshallah

Door je te bedenken dat je terug komt in een volgend leven om dezelfde les te leren waarbij je in dit leven "gespijbelt" hebt (er vroegtijdig uitgestapt dus) Wie wil een les overdoen, die nu dusdanig pijnlijk is dat je er voor kiest er een einde aan te maken?

Veel sterkte

Babyfaced, ik ken je niet, maar houd moed. Er zijn mensen die wél van je houden en het kan nooit zo donker zijn, of er is wel ergens een lichtpuntje. Zoek professionele hulp. Ga desnoods aan de medicijnen om je tijdelijk te ondersteunen.

Je kunt nog zo lang dood zijn, leven doe je maar één keer.

Judas en Achitofel pleegde zelfmoord,als christen weet je dat

Welke zonde kan God niet meer vergeven?

1 antwoord is mogelijk meer niet :Zelfmoord

Denk maar waar judas nu is dan vergeet je je gedachtes over zelfmoord

mensen die niet geloven vinden dit de waanzin ten top,maar jij als gelovige snap dit omdat je kennis der waarheid heeft ontvangen

veel bidden om een oplossing,een lief meisje uit jou kerk zoeken

Houd een boekje bij, met wat jou nou gelukkig maakt, Personen enzo.

Doe dit elke keer wanneer je je even gelukkig voelt, Schrijf dan op waarvan je gelukkig werd, de datum enz enz.
Als je je dan ongelukkig voelt, pak je je gelukkige boekje en ga je lezen. Dan lees je de waarde waarvoor je niet weg kan.

Door hulp te gaan zoeken.

door te geloven in jezelf !!!!!

therapie lijkt me de oplossing. Zelf kan je dit alleen met een sterke mentaliteit oplossen

Heel moedig om deze vraag te stellen. Er is ook moed voor nodig om hulp te zoeken. Die moed heb je zeker.
Als je het weer ziet zitten, kun je niet begrijpen dat je dergelijke gedachten hebt gehad.
Waar je niet onderuit komt, gelukkig niet, is dat je zelf verantwoordelijk bent. Dat besef is heel belangrijk en een sleutel tot genezing en plezier in het leven.

Gewoon aan positiefe dingen denken

Als je zelfmoorgedachtes hebt, wilt dat zeggen dat je het leven niet meer ziet zitten.
Nu om dit tegen te gaan moet je juist de andere kant gaan bekijken.
Hoe kan het leven weer zinvol maken.
En zorg jij weer dat je van het leven kan genieten.
Denk ook aan de mensen op jou heen die van je houden.

Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen.
Sterkte!

Door jezelf af te vragen of zelfmoord wel de juiste oplossing voor je problemen is en te denken aan de mensen die je liefhebben en zich schuldig voelen, waarom ze niet hebben kunnen helpen toen diegene nog in leven was. Vraag jezelf eens af wie dat kunnen zijn en vraag hulp in levende lijve aan die personen.

soms is het voor de persoon goed om te sterven omdat die dat zelf wil en niemand hrem daatoe aangezet heeft
zolang die geen onschuldigen meeneemt

door terug te denken aan de tijd waarin je nog hoopte dat je 100 zou worden.. en je dan beseffen dat zelfmoord iets is wat je eigenlijk nooit wilde. Hou van jezelf, wees niet je ergste vijand.

1. Door een lange rondreis te gaan maken met veel natuur om je heen zodat ook de mooie dingen van het leven weer zichtbaar worden en waarin je na kunt denken over wat je wilt met je leven. Zingeving dus.
2. Door te bedenken dat zelfmoord in vrijwel alle religies als 'niet goed'/verboden wordt beschouwd; dat is niet voor niets.
3. Door hulp te gaan zoeken. Bedenk je dat je sommige dingen niet alleen kunt in het leven..

Niet aan uitzichtloosheid toegeven, dingen komen vaak na een tijdje altijd goed, al lijkt het niet zo te zijn.

eerst stap is erkennen dat je die gedachten hebt.
die stap heb je al genomen door hier die vraag te stellen.

ten tweede, je afvragen waarom je die gedachten hebt.
is het leven zwaar, gaat het niet zoals het hoort. heb je een zwaar verlies geleden, partner of iets dergelijke die stierf....

wat is het dat jou het gedacht geeft dat het leven zinloos, niet te doen is.... etc....

kijk of dat gedacht ten eerste waar is... ! ( geloof me, soms proberen ons gedachten ons dingen veel zwarter te laten inzien dan dat ze wezenlijk zijn )

misschien is je zelfbeeld ook niet zo optimaal. hou je van jezelf, of is het je ego dat het leven heel anders inplande dan het werkelijk werd misschien. bekijk je gedachten kritisch.
het ego zal moeten sterven vroeg of laat, wil je verder kunnen leven. ( dat is helaas zo, en meestal noemen we dat dan een depressie of midlife crisis )

nu de dingen die mij hielpen.
cognitieve gedragstherapie ( ik volgde he in Virga Jesse ziekenhuis te Hasselt en ben er zeer tevreden over )

ik heb geen anti depressiva gehad tijdens m'n verblijf, wel ervoor. ik sta sceptisch daar tegenover.
heb je dringend rust in je gedachtes nodig, dan kunnen ze tijdelijk hulpvol zijn.
lange termijn stellen ze dat uit wat je toch ooit onder ogen moet zien. Maar rust in de bol/koppie is eerst noodzakelijk.

boeken die mij hielpen:

Cognitieve gedragstherapie voor dummies ( hoe negatieve gedachten omzetten in positieve )
James Redfield : de celestijnse belofte ( het boek! de film is waardeloos vond ik )
Eckhart Tolle : de kracht van NU
Dr Wayne Dyer : Niet morgen maar NU
Kurt Tupperwein : loslaten wat niet gelukkig maakt
Richard Carlson : maak van een mug geen olifant
Dr Wayne Dyer : 10 geheimen voor Succes en Innerlijke vrede

films die mij hielpen
What the bleep do we know
The secret
elke lezing van Eckhart Tolle op dvd
elke lezing van Adyashanti
Staya Erusa

hieronder de link, is een lezing van Eckhart Tolle, het is een qwiep, hij praat duits engels een beetje....
maar wat hij zegt is
a. héél zinnig
b. straalt rust uit.

Succes !
ik weet niet of je in reïncarnatie gelooft, zoja... als je in dit leven er een eind aan maakt, krijg je je les in het volgende... dus waarom er een leven aan verkwisten.

wat ook hielp, als een soort bezigheidstherapietje.. is op deze site 2de hieronder allemaal motiverende spreuken op je pc opslaan, dan uitprinten, uitknippen en op je toilet tegen de muur plakken.
deed mij veel goed :D en nog dagelijks kijk ik er naar

Ik denk dat de gegeven antwoorden erg zinnig zijn. Als ik me wat minder voel (en dat is niet te vergelijken dat weet ik) maar dan kan goeie muziek mij opbeuren. Soms agressieve metal, soms psychedelische symphonische muziek

Door in te zien dat je nu even hulp nodig hebt. Zelfmoordgedachtes zijn signalen dat je er niet alleen mee moet blijven zitten.

Viktor Frankl stelde dat wanneer mensen een doel in het leven hebben ze alles aankunnen. Dat doel vinden is alleen wel eens lastig tegenwoordig, maar niet onmogelijk. Inzicht in grotere ontwikkelingen van onze cultuur en maatschappij kunnen helpen inzicht te krijgen in je eigen situatie. Misschien helpt mijn site?

Praten met een dierbare persoon en / of een maatschappelijk werker inschakelen, die evt doorverwijst naar een psycholoog.
Iedereen denkt overigens wel eens aan zelfdoding, maar als het heel veel voorkomt en als je gaat fantaseren over de verschillende methoden, of wanneer je al medicijnen opspaart, of regelmatig een perron opzoekt, wordt het riskant.
Soms is het leven zo zwaar voor iemand, dat er niets overblijft dan er een eind aan te `(willen) maken. Maar in de meeste gevallen verandert de situatie weer ten goede en vindt iemand het leven de moeite weer.
Dus, leg je er niet bij neer, maar zoek hulp.