Is crimineel gedrag genetisch bepaald?

Ik denk dat het voor een deel ligt aan de opvoeding, maar vlak de invloed van "verkeerde" vrienden niet uit.

Nee, niemand wordt als crimineel geboren...

Zeker ook genetisch bepaald. Ook invloed van het milieu speelt een rol.

Daar is onderzoek na gedaan het plaatsje Vianen (nabij Utrecht) is vroeger een vrijstad geweest. Tot op heden is crimineel gedrag daar hoger. Dus Genetisch zal zeker mee soelen.

Toegevoegd na 14 minuten:
Linkje is een lijvig boekwerk van 1622 pagina'smaar daar staat er iets over in.

Ooit was er een meneer Lombroso die criminaliteit op uiterlijke kenmerken wilde vaststellen. Dit is echter nooit onderbouwd. Lijkt mij ook niet genetisch bepaald maar wel het 'milieu' waarin je bent opgegroeid.

Volgens mij is crimineel gedrag niet genetisch bepaald maar wordt veroorzaakt door opvoeding en sociale omstandigheden zoals inkomen, leeftijd, opleidingsniveau. en ga zo maar door...

Ik denk niet dat het genetisch bepaald is, maar dat het wel word aangeleerd door je omgeving.

Crimineel gedrag is grotendeels genetisch bepaald, maar ook opvoeding, omgeving, contacten en niet te vergeten voeding, heeft hier ook invloed op.

Toegevoegd na 2 minuten:
Na bier zuipen ben je vaak crimineler dan na een paar glazen melk. ( voetbalrellen)

Als de ouders geen sociopathische trekken hebben, is de kans het groots op crimineel gedrag door verkeerde vrienden.
Daar heb je als ouders helaas weinig vat op, verbied of frustreer je de omgang van je kind (eren) met " foute vrienden " dan gaan ze achter je rug om.
Ouders ijn verantwoordelijk tot de kinderen 18 jaar zijn, de aansprakelijkheid zou op een eerder moment bij het kind zelf moeten komen te liggen als vastgesteld is dat de ouders als normale goede ouders gezien kunnen worden.
Zo kun je door wangedrag van je kinderen ernstig in de problemen komen, ineen staat waar men verwacht dat beide ouders werken.
Ouders moeten weliswaar tozicht houden maar zijn GOD niet.
Als je op je werk zit, kun je niet tegelijkertijd cotroleren of je kind niet spijbelt en in ongunstige gevallen dit afstemt met " foute vrienden M/V" .
Ze hebben met hun telefoontjes intensief contact en een SMS is bliksemsnel verzonden.
Waarom zo een lang verhaal, het bovenbeschrevene
werkt crimineel gedrag in de hand.
Dat heeft niets met genetica te maken.Sommige ouders maken er een potje van maar dat is een kleine minderheid.
Heb je als goedbedoelende hardwerkende ouder in eens
een uitnodiging van de school of erger de leerplichtambtenaar te pakken.
Ik vind, wie kan spiijbelen moet HELEMAAL ZELF de verantwoording dragen, tenzij ouders daar een rol in spelen.
Ook de vele uitvallende- en tussenuren, sterk wisselende roosters en ga zo maar door maakt het nagaan van de gangen van een jongere vrijwel onmogelijk.
Door uberhaubt de verantwoording meer bij de puber te leggen, heeft het ook een opvoedkundig karakter.
Als ouders kun je wel allerhande sancties bedenken, maar de soms schaarse qualitytime met je kids breng je toch liever op een positieve manier door.
De druk op kinderen van 12+ zelf fors opvoeren bij wangedrag zet meer zoden aan de dijk dan het probleem in de genetica te zoeken of bij goedwillende ouders.
Maar ja , dat is mijn mening.....

Crimineel gedrag niet maar het niet aanwezig zijn van de drempels die dergelijke gedrag tegenhouden wel.

Ze gaan makkelijker over tot dat gedrag (bij de juiste stimulansen), maar dat wil niet zeggen dat ieder met die genetische structuur dat ook werkelijk zal doen.

Het schijnt dat baby's al op zeer jonge leeftijd een onderscheid kennen tussen "goed" en "kwaad" (bron 1); nog voordat ze dergelijke cognitieve vaardigheden hebben kunnen leren vanuit hun opvoeding.

Aangezien dat dus "ingebakken" zit zal dit een genetische achtergrond moeten hebben en kan dit dus ook bij sommige mensen sterker ontwikkeld zijn dan bij anderen. Hoewel ik wel denk dat het voor het grootste deel bepaald wordt door omgevingsfactoren (grof gezegd gaan mensen uit achterstandsbuurten gewoon veel vaker de fout in dan mensen uit villawijken)

Genetische factoren spelen eern rol in AL ons gedrag, soms in grotere mate, soms in kleinere mate.
Dus is ook crimineel gedrag altijd voor een groter of kleiner deel genetisch bepaald.
Daarnaast spelen uiteraard cultuur, opvoeding, omgeving en individuele psychologische factoren een rol.

In de rechtsgeschiedenis wordt herhaaldelijk melding gemaakt van pogingen crimineel gedrag als iets dat bij iemand hoort, als genetisch bepaald dus, te bestempelen.

Maar altijd weer werd deze 'stelling' weerlegd en gelukkig ook maar.

Stel je eens voor: Iemand pleegt een zwaar misdrijf, bijvoorbeeld een moord. En stel nu ook eens dat hij dat doet omdat dit in zijn genen ligt besloten. En dus niet anders kan.

Het gevolg is dan toch dat je die persoon eigenlijk niet kunt veroordelen, want hij/zij kan dan toch niets aan zijn (mis)daden doen.

Gevolg is dan voor elk misdrijf..vrijspraak. En nee, daar wil toch niemand aan.

Gr. Ton