Waarom zijn de reacties van voetbalminnend publiek vaak zo extreem?
Gewoon blij of teleurgesteld zijn is het al lang niet meer. Volwassen kerels die staan te janken als hun club verloren heeft of die compleet uit hun dak kunnen gaan bij een overwinning.
Wat ik me dan afvraag is, hoe deze mensen bij situaties uit het ECHTE leven nog moeten reageren in die gevallen dat er werkelijk iets geweldigs of heel ergs gebeurt. Bijvoorbeeld overlijden, geboorte of iets wat je leven helemaal op zijn kop zet.
Je ziet het vooral bij voetbalsupportes, in ieder geval in deze mate. Is het een echte emotie of is het iets wat door iedereen gedaan wordt omdat het erbij hoort.
Van sporters zelf zou ik het misschien nog kunnen begrijpen, maar dit zijn mensen die alleen maar toekijken.
Telkens als ik het weer zie, rijst deze vraag in mij op.
Voor mij is het een compleet raadsel.
Ik hoop op reacties van 'ervaringsdeskundigen' die het mij duidelijk kunnen maken.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.