Klopt het dat mensen met een trauma niet meer lezen?

"Ik ken mensen met een jeugdtrauma die nooit op die manier hebben kunnen lezen." Vergeet niet dat er ook heel erg veel mensen zijn zonder (jeugd)trauma die zich niet lang kunnen concentreren op een verhaal. Dat heeft niet eens alleen met lezen te maken, ook films zonder veel actie zijn voor veel mensen te lang om naar te kijken. Juist bij jeugdtrauma's is er geen 'voor' en 'na' te vergelijken en is dus achteraf heel moeilijk vast te stellen of iets een gevolg is van trauma of dat die persoon zich zonder dat trauma ook zo zou hebben ontwikkeld op dat vlak. Los van het 'kunnen' lezen is er ook een verschil in behoefte om te willen lezen, of überhaupt om te willen weten. Mensen met trauma hebben ook vaak geen behoefte om bijvoorbeeld het nieuws te volgen of het koetjes-en-kalfjes gesprek met de buren te voeren. Deels heeft dat vaak ook te maken met het vermijden van alles wat zou kunnen herinneren aan het trauma.

"Ik ken mensen met een jeugdtrauma die nooit op die manier hebben kunnen lezen. En mensen die vroeger uren konden lezen, maar dat na een traumatisch verlopen huwelijk niet meer kunnen." Geen idee of er onderzoek naar is gedaan, wel weet ik dat het klopt. Niet alleen een traumatisch huwelijk, maar welke traumatische gebeurtenis dan ook (bv werkloos worden of iemand verliezen -scheiding/overlijden- of een combinatie) kan zo'n effect hebben.
Iemand die urenlang veel boeken las, als je je niet meer kunt concentreren houdt dat op. Na een paar bladzijden geen idee hebben wat je gelezen hebt en weer opnieuw moeten beginnen. Dat doe je niet heel vaak, kost veel te veel energie. Wat overblijft is het lezen van columns of korte verhalen, precies tijdschriften (waarin een verhaal van een paar bladzijden al te lang is) als het maar kort en klein is. Geen idee waarom de een wel en de ander niet, concentratie is misschien een heel persoonlijk iets. Kan natuurlijk ook indirect met gezondheid te maken hebben, al zou dat betekenen dat 100% gezonde mensen er geen last van hebben? Dat weet ik niet. Wat Ineke schrijft:
"Los van het ‘kunnen’ lezen is er ook een verschil in behoefte om te willen lezen, of überhaupt om te willen weten. Mensen met trauma hebben ook vaak geen behoefte om bijvoorbeeld het nieuws te volgen of het koetjes-en-kalfjes gesprek met de buren te voeren." Het nieuws lezen(krant) of nog erger zien is vaak te veel, de tv/journaal als radio gebruiken (niet kijken, maar luisteren) werkt beter/wel.
De behoefte om nieuws te volgen is eigenlijk gedwongen, 'bij blijven'.
Het babbeltje met de buren is meer uit beleefdheid en ook niet alles afkappen.

Ik heb niet alles gelezen. Omdat ik daar geen zin in had ;-) Alleen de vraag zelf was genoeg. Ik lees denk ik zo'n 6 boeken per maand, mogelijk meer. En dan heb ik ook nog een abonnement op Story Tell voor luisterboeken, die gebruik ik bij koken en werkzaamheden waarbij ik geen handen vrij heb voor een boek. Nee het klopt niet. Voor een aantal mensen misschien wel, maar niet voor mij. Mijn trauma? De meest recente (het andere laat ik mij niet over uit), als eerste aanwezig zijn bij een dodelijk ongeval op de A1 november 2012.

Goeie Vraag ;-) +