Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Is er een psychische toestand die supersnelle stemmingswisselingen veroorzaakt?

Een goede vriendin, een vrouw van middelbare leeftijd, is normaal gesproken heel positief en opgewekt. Naar haar man is ze heel liefdevol, ze laat echt merken hoeveel ze van hem houdt. Naar anderen is ze heel open en positief.

Met enige regelmaat (één of twee keer per week) gebeurt er echter iets waardoor ze van het ene op het andere moment enorm boos wordt. Ze voelt zich dan afgewezen. Als dat gebeurt trekt ze zich boos terug op de slaapkamer, of ze gaat in een hoekje zitten mokken.

De aanleiding voor die stemmingswisseling is eigenlijk altijd iets onbenulligs. Zoals gisteravond: zij vroeg of ik nog trek had in een kopje koffie. Ik reageerde wat aarzelend, omdat we ook nog naar de supermarkt wilden om nog wat lekkers voor die avond te kopen, en het al vrij laat was. Zij interpreteerde mijn aarzeling als afwijzing. Met als gevolg opmerkingen als "ik bied jou nooit meer een kopje koffie aan als je altijd zo ondankbaar reageert!" en "waarom kun je nou nooit eens gewoon zeggen wat je wilt?". Terwijl mijn enige punt was dat ik een kopje koffie lekker zou vinden, maar dat we ons dan zo zouden moeten haasten om nog naar de supermarkt te gaan, en dat we dus misschien beter *na* de supermarkt koffie konden drinken. Maar daar kreeg ik de kans niet meer voor, ze was binnen enkele seconden van positief en opgewekt naar negatief en afwijzend gegaan.

Omdat dit bij haar vaker gebeurt, en ook anderen er last van hebben, stel ik de vraag: kan dit op een psychologische aandoening wijzen?
 

Cryofiel
8 jaar geleden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (3)

Extreme vormen van aandoeningen waarbij stemmingswisselingen voorkomen zijn "seasonal affective disorder" (SAD) en "borderline". Mildere vormen kunnen ontstaan door stress of alcoholisme. Maar je kunt het hier ook te maken hebt met een gezonde vrouw met af en toe een schreeuw om aandacht. En zolang ze zichzelf of anderen niet daarmee schaadt, zou ik zeggen geef haar de aandacht waar ze kennelijk behoefte aan heeft.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Cryofiel
8 jaar geleden
SAD lijkt me niet van toepassing, dat varieert heel geleidelijk met de seizoenen. Borderline heeft als kenmerk dat een bepaalde stemming meerdere dagen aanhoudt, vaak één tot twee weken. Hier praten we over een overdreven boosheid over een onbenullig iets (dat geeft ze zelf achteraf ook toe). Die boosheid komt binnen enkele seconden opzetten en houdt "slechts" een paar uur aan. Veel sneller dan bij SAD of Borderline dus.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Je wilt het liefst een oplossing. De vraag is of hier wat aan te doen valt door bijvoorbeeld een deskundige in te schakelen. Vraag jij het haar of zal ik haar vragen?..... Begrijp je het dilemma? Als je dit überhaupt al bij haar ter sprake zou brengen zal ze zich waarschijnlijk onbegrepen voelen en alles ontkennen. Is er iemand, bij voorkeur een vrouw, waaraan ze haar hart kan luchten? Een vertrouwenspersoon. Schakel haar dan in. Wat je ook doet, doe het subtiel en met beleid.
Cryofiel
8 jaar geleden
Ze is al eens bij een psycholoog geweest. Omdat ze zichzelf altijd overal de schuld van gaf. Nu weet ze dat ze dat niet meer moet doen.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Is het niet gewoon een narcist? Die ontploffen ook zomaar ineens.
Cryofiel
8 jaar geleden
Dat is een interessante optie. Als ik echter de Wikipedia-pagina raadpleeg zie ik heel veel kenmerken van narcisme. Haar gedrag hoort daar zeker bij. Andere kenmerken kan ik echter totaal niet plaatsen. Zo is deze vriendin juist heel erg empathiek en offert ze zichzelf (te) vaak op voor het welzijn van anderen.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Er zijn veel verschillende soorten narcisme, bv. het depressief narcisme. Ze kan zodra anderen erbij zijn, zich uitermate empathisch of betrokken opstellen, dus een rol spelen.Of misschien kan het zijn dat ze uit schuldgevoel over haar ontploffingen overcompensatiegedrag vertoont. Het is zo moeilijk hier wijs uit te worden. Iemand hier zei ook al borderliner.
Dit is goed mogelijk, dit kan bij veel psychische danwel psychiatrische aandoeningen voorkomen. Maar er zijn ook veel lichamelijke problemen die zulke stemmingswisselingen kunnen veroorzaken. Zoals schildklierproblematiek, medicijngebruik (prednison bijvoorbeeld), en vele andere dingen.

Ik begrijp volkomen dat het voor de mensen om haar heen zwaar is, maar probeer te onthouden dat het voor haar ook geen pretje is, en ze waarschijnlijk niet zo wil zijn.

Ik weet niet hoe close je bent, maar misschien kan je met haar praten over hulp zoeken? Vooral niet aanvallend (al vermoed ik dat je niet zo tactloos bent ;) ), maar begripvol en vanuit haar perspectief en leed. Dat het voor háár misschien fijn kan zijn om er eens over te praten met de huisarts?

Sowieso is het soms al heel helpend voor zowel patient als omgeving, te weten wat de oorzaak is. Nog fijner natuurlijk als er wat aan gedaan kan worden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Cryofiel
8 jaar geleden
Bedankt voor je antwoord! We zijn close genoeg om dit bespreekbaar te maken. Het grootste probleem is het moment en de manier waarop. Ik loop namelijk het risico dat ze meteen in zo'n boze bui terechtkomt... Als dat *niet* gebeurt is er wel degelijk over te praten. Ik weet van haar dat ze zelf doorheeft dat ze zo reageert - maar ze realiseert het zich pas achteraf. Dan zegt ze dat het stom van haar is dat ze zo boos was, en vooral dat ze zo lang boos bleef. Ze weet het dus, en ze vindt het zelf ook niet fijn. Maar ze slaagt er nog niet in om minder zwaar te reageren - hoewel ze naar eigen zeggen al een enorme vooruitgang heeft geboekt vergeleken met hoe ze vroeger was.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Ik snap dat je waarschijnlijk veel over je heen krijgt als je "middenin" zo'n bui met haar erover wilt praten. Het hangt er denk ik vanaf hoe heftig dit is, om te besluiten of het verstandig is om door te zetten, of beter op een rustiger moment opnieuw te proberen. Als je al anticipeert op haar boos worden, misschien wat drama, dan kan je er wel wat mee. Het moet natuurlijk niet té ernstig zijn met moordende ruzie tot gevolg, of dat het totaal niet aankomt (hangt ook maar net vanaf wat de oorzaak is, als ze echt psychiatrisch ziek is bijvoorbeeld) Als ze het alleen achteraf en niet tijdens goed beseft hoe heftig het is, zou ik het een keer bespreekbar maken buiten zo'n bui om. Voorzichtig zonder op je tenen te lopen. Ik bedoel ermee, niet om het probleem heen sluipen, maar wel bedenken hoe je het brengt en wat je zegt.
En benadrukken hoe vervelend het voor háár moet zijn, en of het niet een goed idee is om er echt met iemand over te praten (huisarts, geen psycholoog, dat kan de huisarts altijd nog doorverwijzen). Desnoods samen met jou als dat voor jullie beide een goed idee is. Vooruitgang is fijn, daar kan ze wat mee om er nog meer mee te doen. Wellicht is met de juiste behandeling/therapie/coaching/you name it wel nog meer verbetering te behalen en dat wil ze zelf ook toch? Sterkte ermee!
PS is heb geen enkel ervaring in psychologisch werken hoor, maar wel dus ervaring met broer prednison, moeder schildklier (en goede vriendin heeft borderline + ptss)
Cryofiel
8 jaar geleden
Ik ben misschien niet helemaal duidelijk geweest in mijn bewoordingen. Ik ga zeker niet "met haar praten" als ze al zo'n bui heeft. Dat is zinloos. Wat ik bedoelde is: op een normaal moment, als ze een gewone, goede bui heeft, het onderwerp ter sprake brengen. Dan zijn er twee mogelijkheden: ofwel ze blijft "normaal" reageren en dan zie ik wel in hoeverre ze open staat voor het bespreken. Ofwel ze krijgt direct een boze bui nadat ik het onderwerp ter sprake heb gebracht. Als dat gebeurt, is er geen houden meer aan: boos is boos, ze gaat binnen drie seconden van vriendelijk naar enorm boos. Dan is er dus geen redden meer aan.
De snelheid van het omslaan in stemmingen doet mij denken aan het gedrag van iemand met een theatrale persoonlijkheidsstoornis.

Je uitleg in de reacties maken het beeld duidelijk.
Ze offert zich vaak op, maar wel op zo'n manier dat iedereen dat weet. Daar wil ze ook heel veel waardering voor.
Ze speelt een rol: opofferend, invoelend, weldoenend, maar daar moet een instant-waardering tegenover staan.
Zij schenkt koffie en jij moet de rol van dankbare persoon spelen. Wanneer je dat niet nadrukkelijk genoeg doen, dan " ontploft" ze. Zij is namelijk ook de regiseur van het gebeuren en heeft jou ( en anderen) aangewezen als bewonderaar.
(Lees meer...)
8 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image