Kun je kiezen wat je gelooft?
Ik zie geloven ook als overtuigd zijn
Ik ben overtuigd dat je niet kunt kiezen wat je gelooft
Blijkbaar zijn er mensen die hier anders over denken en ik vraag me af of iemand me daar uitleg over kan geven, want ik kan me hier geen voorstelling van maken
Ik begrijp niet hoe je kunt: kiezen om iets te geloven.
Je geloof iets toch of je gelooft het niet, of je weet het niet.
Voor mij is het onmogelijk me voor te stellen dat je dat kan kiezen.
Als ik bijvoorbeeld nu moslim wil zijn, dan kan ik dat wel willen maar ik geloof t gewoon niet.
Net zoals ik niet kan kiezen eten wat ik smerig vind, lekker te vinden.
Of als iemand zegt dat de trein naar België vertrekt om 13:00
Kan ik dan kiezen dat wel of niet te geloven...
Het is iets anders dat als je ongelovig bent en je wilt graag geloven, dat je bijv BIJBELstudies gaat doen, vediepen, trainen enz,
Of eten wat je smerig vind toch te eten in de hoop bijv. dat je t lekker gaat vinden.
maar geloof kiezen... dat snap ik niet
Kan iemand mij uitleggen hoe je perspectief daarop is als je denkt dat je kan kiezen wat je geloofd?
Toegevoegd na 5 uur:
het gaat mij ook om iets te geloven. hoeft niet per se religie te zijn
Dus, een combinatie van keuze en genade. Nuchter beschouwd zeer vreemd, maar ook ik heb het zo ervaren.
https://www.youtube.com/watch?v=z6AbuFKurPY
https://www.youtube.com/watch?v=BpCNamMVQa8
Je bedoelt natuurlijk, zoals in de filmpjes blijkt, dat iemands achtergrond en cultuur bepaald wat je gelooft. Daar zit denk ik wel een belangrijke factor in, maar de wijze waarop je dat doet kan toch verschillen naar gelang de keuzes die je maakt. Ik weet niet hoe vrij India is wat dat betreft, maar je kunt dan kiezen om wel of niet naar de tempel of zoiets te gaan.
NIET
Men kan het idee van niet-geloven of in iets anders geloven dan wat de rest van de familie gelooft amper bevatten. In dergelijke landen (2de/3de wereldlanden) https://www.youtube.com/watch?v=AzR_J6Hrrr4
2:50 Het meisje zou haar zus nooit meer accepteren als ze zou claimen atheïst te zijn. Het zou sociale danwel letterlijke zelfmoord zijn om dergelijke landen er voor uit te komen dat je niet gelooft of iets anders gelooft. "Naar de tempel dan."
Nee, men gaat sowieso daar al naar de tempel (of moskee, naar gelang welke familie je geboren bent), een andere keuze is er amper.
Ik vraag me dus af of iedereen het hiermee eens is. Het voelt idd vrij.
Je zegt dat je atheïsme als genade ervaart. Maar genade moet je door iemand geschonken worden. Wie is dan in jouw ogen die iemand?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.