Is het bewustzijn van gevoelens alleen mogelijk als je er woorden voor hebt?

Maar zouden de olifanten ook bewust zijn van een rouw gevoelens?

Hoe zou je dat moeten onderzoeken? Je kunt het ze niet vragen. Hooguit kan je zeggen dat ze de handelingen die ze bij het rouwproces verrichten alleen dan verrichten. Dat kan erop wijzen dat ze zich bewust zijn van de gevoelens die de handelingen veroorzaken, anders zouden ze die bij andere gelegenheden ook wel verrichten. Maar dat is maar een veronderstelling.

Ligt er maar net aan wat je onder denken verstaat misschien, maar jouw toch redelijk enge visie van denken is wel nieuw voor mij.
Maar misschien bedoel je dat gedachten ook door beelddenken kunnen ontstaan?

Wat is er precies 'eng' aan mijn visie?
Het is heel simpel; gedachten zijn abstracte dingen; emergente eigenschappen van chemische breinactiviteit (net zoals kleur ook een emergente eigenschap is van lichtgolven).
Die gedachten kun je transformeren in woorden of beelden. Je gedachten ontstaan dus niet door beelddenken, zoals jij schrijft: Het denken is er eerst, die beelden zijn een manier om onze gedachten uit te drukken.

Voorbeeld: kun jij aan een tafel denken zonder het woord tafel of beeld van een tafel te gebruiken?

@erotisi. Ik denk het wel :-) Serieus; dit is waar zelfreflectie ons in de steek laat. We kunnen alleen praten over dit onderwerp in woorden; we zetten onze gedachten ook vaak om in woorden. Maar dat bewijst niet dat die woorden een voorwaarde zijn om te kunnen denken.

Je laatste zin is natuurlijk al wat minder eng; het sluit niet uit dat je kunt denken met/in woorden. Maar ik weet niet of je nog steeds eng bent. Maar het probleem is misschien te analyseren via twee wegen. Enerzijds zie je een tafel en krijgt daar een zintuiglijke indruk van die je brein activeert. Anderzijds kan je door het woord tafel te horen een een breinactiveit krijgen die gelijkt op de eerste indruk. Het probleem is echter dat niet alleen de tafel een zintuiglijke indruk maakt maar alle lichtstralen van de hele kamer, dus ook de stoelen etc. Dat je nu net wel de tafel noemt maar niet het andere ligt, lijkt mij, aan je brein. Om te focussen op die tafel heb je je brein nodig.
Maar stel je staat voor een etalage te kijken en daar staan allemaal 'bizarre' spullen die je nog nooit gezien hebt, dan hoef je inderdaad geen woorden daarvoor te hebben om aan die spullen te denken.
Maar als je een dag later nog eens probeert diezelfde breinactiviteit te krijgen zal het niet mogelijk zijn om zonder beeld of omschrijving van het object je brein te activeren. In dat geval moet je dus wel denken met woorden of beelden. En niet alleen dat, het gaat deze ook vooráf aan de breinactiviteit (omgekeerde emergentie), en ook dat kunnen we denken noemen. Naast de primaire emergentie dus dat ook denken is want ook het gebruik van woorden zelf stimuleert breinactiviteit.