Kan men via opvoedingsfactoren die eeuwenlang in dezelfe lijn liggen komen tot persoonlijkheidstrekken die in de genen vastgelegd zijn?

Nee. Tijdens het leven verworven eigenschappen worden nooit in het erfelijk materiaal vastgelegd. Hoe je ook opvoedt en hoe lang je dat ook volhoudt, aan de erfelijke persoonlijkheidstrekken verandert dat niets.

Nee dat kan niet omdat de persoonlijkheidstrekken dan van buiten af iedere keer opnieuw worden aangeleerd. Wat er dan gebeurt is dat je, als een leraar in de klas, op een schoon schoolbord iedere keer dezelfde sommen schrijft. Als het bord is leeg gepoetst moet je weer van voor af aan beginnen.

Wat wel kan is dat je leerlingen die goed zijn in bepaalde (gewenste) persoonlijkheidstrekken dwingen met elkaar voor nageslacht te zorgen. Op die manier introduceer je een selectiemechanisme dat op termijn de persoonlijkheidstrekken in de erfelijke eigenschappen vast gaat leggen. Hoe lang dat duurt is ongewis. Bij honden zie je dat uiterlijke kenmerken vrij snel een bepaalde kant op gefokt kunnen worden. Gedragskenmerken zuren waarschijnlijk langer.

Nee.

Als jouw vraag met ja kon worden beantwoord, zou dit in lijn zijn met de theorie van Lamarck (1744-1829), een voorloper van Darwin (1809-1882). Echter voor zo ver we nu kunnen nagaan, had Darwin (meer) gelijk. Lamarck dacht bij voorbeeld dat giraffen een lange hals hebben gekregen door dat ze voortdurend naar de hoogste blaadjes reiken. In feite is het zo dat de giraffen met de korte nekken er gewoon niet bij kunnen dus eerder dood gaan; blijven over degenen met de net iets langer nekken. Die planten zich voort, dus de volgende generatie giraffen heeft genen die iets langere nekken veroorzaken... enzovoort.
Effect hetzelfde, alleen het wordt via een ander principe bereikt. Lamarcks theorie was overigens circa 30 jaar ouder dan die van Darwin. Trouwens, ook Alfred Russell Wallace (1823-1913) kwam gelijktijdig met Darwin op de evolutietheorie die veel biologen nog steeds in grote lijnen onderschrijven. zie de bronnen.

Toegevoegd na 4 minuten:
De enige manier om ervoor te zorgen dat nieuwe zaken in de genen worden vastegelegd, zijn mutaties. Ondergaat iemand een mutatie in de geslachtscellen voorafgaande aan de voortplanting, dan worden de veranderde (gemuteerde) genen doorgegeven. Meestal is dit ongunstig, maar er zijn uitzonderingen; en geeft zo' n veranderd gen een voordeel, dan zal het in de loop van veel generaties het ' oorspronkelijke' gen uit het erfelijk materiaal van de nakomelingen weg concurreren: het nieuwe gen geeft immers meer overlevingskans/ voortplantingssucces dan het oude. In dit geval is het 'nieuwe' gen wel 'verworven' maar het is nooit ' aangeleerd'.

Er is al drie keer Nee geantwoord, maar volgens mij kan het wel. Ook zonder dat we ons tot het Lamarckisme hoeven te bekeren.
Immers kinderen die goed bestand zijn tegen de cultureel bepaalde opvoedmethode zullen een grotere kans hebben om volwassen te worden en voor nageslacht te zorgen dan de kinderen die er niet goed tegen kunnen. De genen die bepalen dat je het ondergaan van zo'n opvoeding wel aankunt worden dus geselecteerd.
Dat diezelfde kinderen later ook die opvoeding zelf gaan geven, heeft niets met hun genen te maken. Dat is cultureel bepaald.