Kan je een keuze altijd een keuze noemen?

Gedwongen of niet, een keuze is altijd een keuze. Jij bepaalt hoe en wat je wilt in het leven. En soms is het inderdaad een gedwongen keuze, omdat de omstandigheden je dwingen iets te doen wat niet je eigen keuze was.

met "je hebt altijd een keuze" willen psychologen de variabelen de kop in drukken. helaas zijn variabelen zoals te weinig kennis van zaken, angst ect er gewoon en is het wishfull thinking dat je altijd een goede keuze kan maken. vraag maar aan sophie.

keuze is de naam die wij aan het feit geven dat er verschillende opties zijn. of dat positief, negatief of neutraal is maakt niet uit, de definitie ervan blijft 'keuze' ethisch gezien, zou je een gedwongen keuze geen keuze kunnen noemen, maar dat is het dus wel.
(los daarvan is alles een keuze, ook al kies je zelf niet, dan kiest iemand anders en raak je alsnog beinvloed)

Je hele leven ben je bezig,

Doe ik dit of dat?
Doe ik zo of zo?
Ga ik met die of die?
Koop ik die of die?
Soms ook onvrijwillig en dat is niet altijd prettig in omstandigheden waar jij niks aan kan doen b.v. bij ziektes, iemand uit nood voort helpen enz.

Maar het zijn altijd keuzes die je maakt, leuk of niet.

je zou kunnen zeggen dat je beslissingen kunt nemen maar je hebt geen keuze...
als je weet wat het goede is om te doen, dan ga je die weg... daarin heb je geen keuze... je doet gewoon wat klopt... anders zou je wel heel dom bezig zijn...
als je niet weet wat je moet doen, dan doe je maar wat... ook daar heb je geen keuze in...

Als je gedwongen wordt om een richting te kiezen. En als je niet die richting kiest, dan wordt je doodgemaakt. Dan nog kan je kiezen. Dan nog heb jij de keuze of je wilt leven met de dwang, of je wilt doodgaan in vrijheid. Dat is dan de keuze waar je voor staat. Het gaat dan niet meer om de keuze die ze je opleggen.

Dat bedoelt ze waarschijnlijk...als je in een situatie zit...waarbij je als volwassenen mishandelt wordt door je man of vrouw bijvoorbeeld. Die ander doet jou kwaad...maar jij ...laat dat ook toe. Door daar te blijven zeg maar. Of als de ander, de baas wil spelen over jou. Ik noem maar iets. En dan is het: je hebt altijd een keus. Je kunt ook weg gaan. Niemand zegt dat je daar moet blijven. Als je blijft dan houd je het ook in stand zeg maar.
Dat is ook een keuze, om te blijven.
Even heel zwart wit gekeken en geoordeeld misschien maar er zit wel een kern van waarheid in. Elke stap, elke keus, heeft een gevolg.
Kijk, heb je het over een ernstige dodelijke ziekte...dan is dit antwoord niet echt van toepassing. Soms...heb je weinig keus en moet je het accepteren dat het zo is. En een manier vinden om daar mee om te kunnen gaan.
Groetjes.

 keu·ze, keus de; v(m) keuzen, keuzes 1 de daad vh kiezen 2 de gelegenheid, de vrijheid om te kiezen: we hebben geen (andere) keus er kan slechts één ding gedaan worden 3 voorkeur

Ze bedoelt dat er altijd minimaal 2 opties zijn. Zelfs als je opgehangen wordt kan je nog kiezen: wil ik dit stil ondergaan of wil ik nog iets roepen.

Een gedwongen keuze is inderdaad NIET de mogelijkheid
NIET tussen twee kwaden te kiezen.
Zo mag je kiezen je belasting aangifte met de computer of handmatig te doen. je hebt de keuze om dit te laten, maar dat heeft ook consequenties.
Deze uitspraak van psychologen heeft een heel andere functie, ze proberen je daarmee uit een gedachtencirkel te krijgen door nieuwe "keuzes "aan te dragen.
Een echt vrije keuze bestaat volgens mij niet omdat we niet vrij zijn in ons denken.
Het gebeuren rondom ons conditioneert ons en dan is er van vrije keuze al geen sprake meer.
Neem bijvoorbeeld het woord democratie (het volk beslist)
Wij beslissen helemaal niets.
Eens in de vier jaar (dankzij Balkenende wat vaker) mogen we met een rood potlood een hokje rood maken van iemand die we vaak niet kennnen , beloftes doet die we niet overzien en vervolgens deze belofte door een regeeraccoord breekt.
Het democratisch gehalte benadert dan nul.
Je keuze is dan een schijnvertoning.
Alleen bij heel onbelangrijke dingen mag je kiezen, zoals kleding.
Doe je dat niet goed , dan word je op school gepest of kun je je carriere of vaste baan wel vergeten.
De enige echte vrije keus heb ik om nu jouw vraag te beantwoorden.
Het is dan jouw keuze of je mijn antwoord nuttig vind.
Dat hoop ik, na diverse minuten typen en je vraag filosofisch bekeken te hebben.
Het stellen dat je altijd een keuze hebt, is dus meer een psychologisch therapeuticum dan een realiteit.
Maar laat ik het werk van je psychologe niet verzieken, dus : tuurlijk heb je een vrije keuze, psychologisch gezien dan.

M.i. Kan er slechts sprake van keuze zijn als ook de keuze niet te hoeven kiezen aanwezig is. Indien dit niet zo is kun je spreken van een gedwonge keuze.
Immers moet men uit 2 of meer kiezen dan impliceert dat een beperking van de keuze vrijheid want men moet kiezen.
Een gedwonge keuze is weliswaar een keuze maar met beperkte keuze vrijheid.

Als je rigide bent, is een keuze volgens de definitie altijd een keuze. Maar naar mijn mening is een keuze niet altijd een keuze. Ik ben ook erg allergisch voor de uitspraak: 'tja, het is een keuze he?' Soms moet je kiezen tussen iets slechts en iets anders slechts of iets wat net iets minder slecht is. Uiteraard kies je dan voor het laatste. Dat zou iedereen doen. Maar een daadwerkelijke keuze is het niet. Niet voor niets zeggen mensen soms: 'ik had geen keuze, ik moest het gewoon doen'. Als je iemands leven redt, zou je dit waarschijnlijk ook zeggen. Niet doen is gewoonweg geen optie.

ligt eraan vanuit welk perspectief je het beziet
persoonlijk geloof ik sterk in lotsbestemming en God is almachtig en alwetend dus veel te kiezen is er dan niet

ben je atheistisch geloof je misschien wel sterk in je eigen keuzes
zeker is dat keuzes wel het verdere verloop bepalen, en gedwongen keuzes is geen keuze als je het goed beschouwd is dat dwingen

Keuzes maken is in mijn ogen de consequenties van je keuzes aanvaarden. Heel vaak kun je niet alle consequenties overzien en kies je op basis van de kennis die je op dat moment hebt, of het gevoel dat je krijgt bij de geboden keuzes.

Een gedwongen keuze is ook een keuze. De afweging die je maakt gaat altijd van jezelf uit en is gebaseerd op jouw eigen karakter. Soms moet je kiezen uit twee kwaden en dan zul je een afweging maken waarbij de consequenties in jouw ogen het minst rottig uitpakken, maar nog steeds niet leuk zijn. De verantwoordelijkheid die dan op je rust, kan enorm zijn. Geen keuze maken kan schadelijker zijn dan wel een keuze maken.