In navolging op mijn vorige vraag: wat is de relatie tussen mensen en geweld?

Feitelijk 1 op 1.
De mens is namelijk het enige levende wezen dat in staat is om geweld te gebruiken puur voor het geweld zelf, zonder dat hij daar voor voedsel, overleven, veiligheid of wat dan ook van afhankelijk is.

De natuur leert ons dat hoe minder natuurlijke wapens een dier heeft, hoe agressiever het is van aard. Vermoedelijk omdat dieren met gevaarlijke 'wapens' meer schade onder de soort kunnen aanrichten, wat altijd slecht is voor de soort, zijn juist deze 'vervaarlijke' soorten vaak veel zachtaardiger en minder opvliegend.

Naast onze agressie zijn we echter ook als praktisch enige uitstekend in staat allerlei kunstmatige wapens te gebruiken - van stokken en stenen tot kernraketten - waardoor onze agressie een werkelijk desastreuze uitwerking kan hebben. Niet alleen op onze eigen soort overigens.

Feitelijk is de mens dus een levensgevaarlijke combinatie van aangeboren potentiële agressie (die onder andere door overbevolking erg makkelijk gevoed wordt), de mogelijkheid tot het maken en gebruiken van wapens en onze schier ongebreidelde voortplanting waardoor we ook onze eigen soort eigenlijk niet in gevaar brengen. Daarmee is de mens ook absoluut zijn eigen grootste vijand.

Dan wil ik eerst het begrip “geweld” omschrijven als het gericht toebrengen van schade of letsel met als doel om schade of letsel te veroorzaken. Geweld komt niet alleen voor bij mensen, maar bijvoorbeeld ook bij primaten zoals chimpansees . In het wild kunnen deze bijvoorbeeld een chimpansee van een andere groep letterlijk afslachten (levend aan stukken scheuren), enkel om te doden. Legitimatie voor het geweld wordt vaak gevonden in onderliggende motieven (bijv. wraak, of bij de aap concurrentie). In die zin is in principe dus ieder mens, onder de juiste omstandigheden, in staat tot geweld. Een bekend sociologisch experiment dat voorgaande onderbouwd is bijvoorbeeld het experiment van Milgram (waarin mensen andere mensen stroomschokken geven als ze iets verkeerd doen).
Een vos kan ook 10 kippen doodbijten en er maar 1 meenemen. Toch is dit geen geweld omdat onderliggende motieven ontbreken en onder de streep de vos gewoon doet wat hem geleerd is.
Wat als geweld gezien wordt is niet alleen individueel bepaald, maar kan ook sociaal-maatschappelijk of cultureel bepaald zijn. Denk dan bijvoorbeeld aan eerwraak, of stenigen. Maar bijvoorbeeld ook aan het geweld wat de Joden in WO2 is aangedaan, of meer recent, het conflict in Joegoslavië.
Omdat mensen zich allerlei motieven in hun hoofd kunnen halen (en kunnen zich zo overtuigen dat hun acties terecht zijn), komt geweld al voor sinds de mens een houten knuppel kan vasthouden. Door de hele geschiedenis heen zijn er talloze voorbeelden te vinden van (extreem) geweld.

Da's eenvoudig,daar heb je niet zo veel woorden voor nodig!
Zonder mensen geen geweld en zonder geweld geen mensen!
Oftewel,het één is onlosmakelijk verbonden met het ander.

Er iks geen directe relatie, wel een indirecte. Mens - situatie - angst - geweld