Waarom schamen mensen zich (meestal) om te vertellen dat ze verliefd zijn?

Als mensen echt verliefd zijn schamen ze zich overal voor!
Vooral jonge mensen..

Maar hoe ouder je word hoe minder dat je dat schaamtevoel voelt!

Als je trouwens echt verliefd bent hoef je niks te vertellen..dan ziet iedereen het vanzelf!

Ik denk dat het vaak onzekerheid is. Onzeker over degene waar je verliefd op bent en onzekerheid over jezelf.

Ik schaamde mij vroeger altijd omdat ik dan nog niet zeker wist of zij ook verliefd was op mij.
Bleek dat wel zo te zijn dan was de schaamte weg.

Waarom? Ik denk om het gehoon te voorkomen dat anderen merken dat ik een 'blauwtje' loop.

Dat weet ik niet precies, ik weet alleen dat ik me ook schaam om het te vertellen ;). Ik heb verkering, maar dat is niet openbaar gemaakt in de klas ofzo. Voordat we verkering hadden was er al genoeg gejoel.. En anders komen ze er zelf wel achter ;)

Maar misschien omdat liefde/verliefd zijn een vrij kwetsbaar onderwerp is, het is niet 'stoer'.

Omdat ze zich daarmee blootgeven. En sex is altijd nog een beetje taboe.

omdat verlieftheid je heel menselijk maakt en kwetsbaar

Ik zou het eerder "bang om een blauwtje te lopen" noemen. Dat komt dan ook over als schaamte maar dat is het niet. Verliefde mensen zijn veeleer bang om afgewezen te worden door de persoon waar ze van houden, dan dat ze zich schamen om hun verliefdheid of de persoon waarvan ze houden.

ik denk dat het ook een sociale kwestie is.

Doordat het een emotie is die jou veel 'doet' en je bang bent dat het niet geaccepteerd wordt. Niet alleen door degene waar je verliefd op bent, maar ook bij je vrienden.

Bij mijn vrienden durf ik het wel gewoon te zeggen, want zij weten hoe ik ben. Ik zou het niet durven te zeggen tegen een goede vriend op kantoor, omdat ik op kantoor toch een soort masker draag waardoor mensen mij op een andere manier kennen en mij op een andere manier beoordelen op mijn gevoelens. Doordat ik mij 'bloot' geef op kantoor, kunnen ook andere zaken er onder lijden (niet meer serieus worden genomen tijdens een vergadering bijvoorbeeld, of dat er grapjes op de gang worden gemaakt).

Bij mijn huidige vriend durfde ik het eerst ook niet te zeggen, omdat ik hem van kantoor ken. Op een gegeven moment ben ik een paar keer bij hem thuis geweest om spelletjes te spelen en om wat films te kijken, gewoon als vrienden. Na een tijdje durfde ik het wel te zeggen. Ik was ook niet bang voor een afwijzing, omdat ik wist dat we boven alles wel echt vrienden zouden blijven en ook dat hij mij op kantoor 'normaal' zou blijven behandelen.

Omdat ze bang zijn dat ze afgewezen kunnen worden ...

Een streven wat elk mens wel n beetje in zich heeft is het streven naar acceptatie,(zonder acceptatie geen reproductie ;) ),
Kijk om je heen,,, Iedereen vecht voor zn plekje in de maatschappij.iedereen wil gehoord of gezien worden.

Wie verteld dat hij/zij verliefd is loopt het risico dat het niet wederzijds is,en uit vrees voor die afwijzing,gaat deze persoon zich wellicht n beetje afvragen of hij/zij wel goed genoeg is,of wat hij/zij kan doen om een bevredigend antwoord te kunnen ontlokken bij de persoon waarop deze verliefd is.

Dit afvragen echter is een beetje gebaseerd op je eigen onzekerheid,die je al helemaal niet wil laten merken naar de buitenwereld.

kort samengevat: men is bang voor afwijzing.



greetz

Ik weet niet of het schaamte is of valse schaamte...of het met leeftijd heeft te maken of niet. Ik denk eerder de angst dat hij of zij als vriendje of vriendinnetje niet goed uit de verf kan komen en dat zou dan kwetsend zijn, het zou je gevoel wat je voor diegene voelt nogal laten schommelen. Want laten we eerlijk zijn het liefst roep je het van de daken af...verliefdheid is een superfijn gevoel toch , alhoewel:) sommige kunnen er wel misselijk van zijn die rothormonen af en toe :)