In hoeverre kun je een betrekkingswaan herleiden tot een infantiel wereldbeeld?
Stel iemand die je bijv. in een winkel of op straat tegenkomt kijkt heel boos. Je wordt bang en denkt dat hij boos op je is of dat hij/zij je niet mag of je iets aan wil doen. Is dat een kinderlijke manier van denken/beleven, of ervaren kinderen dat niet zo? Of wat gaat er dan eigelijk mis?
Maw is dat een infantiel overblijfsel dat volwassen moet worden of is dat een echte stoornis die zo kan groeien.
Anders gezegd: is het iets dat je (nog) niet hebt of iets dat erbij is gekomen?